အေကာင္းၾကိဳက္တတ္ေသာေကာင္မေလး

က်ေနာ့္တြင္ “သူဇာ” ေခၚရည္းစားတစ္ေယာက္ရွိေလသည္။ သူမသည္ ဘာမဆုိအေကာင္းခ်ဥ္းသာၾကိဳက္ႏွစ္သက္
သူျဖစ္သည္။ ကုန္ကုန္ေျပာလွ်င္ ေန ့လည္စာစားလွ်င္ပင္ အေကာင္းဆုံးဆုိင္မ်ားတြင္ အေကာင္းဆုံးအစား
အစာမ်ားကုိသာမွာစားတတ္သည္။

ထုိ ့ျပင္ စားျပီးပါကလဲ အခ်ိဳပြဲေလးပါမွ သင္းသိမ္တတ္သည့္ အက်င့္ပါသူေလးျဖစ္သည္။ သုိ ့ေသာ္...
ကုန္က်စားရိတ္အားလုံးကုိ သူမပင္ရွင္းတတ္ပါသည္။

သူမ၏ရည္းစားအေနျဖင့္ က်ေနာ္မွာ ကုန္က်စားရိတ္အားလုံးကုိ မရွင္းေပးႏုိင္ပါ။ ေရရွည္တြင္ က်ေနာ္မရွင္း
ႏုိင္သျဖင့္ သူမကုိပင္ရွက္ေနမိျပီး သူမကုိ အျပင္ေခၚထြက္ရန္ပင္ အင္အားမရွိေတာ့သလုိျဖစ္လာသည္။

တစ္ေန ့တြင္ေတာ့..“အင္း..ဒီလုိသာသြားရင္ေတာ့မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ အကယ္လုိ ့ အိမ္ေထာင္ေတြျပဳျပီး သူ..
ဒီလုိပဲ သုံးေနရင္ေတာ့..ဒီတစ္သက္...ငါ..ပုိက္ဆံစုျဖစ္မယ္မထင္ဘူး” ဆုိေသာ အေတြး၀င္လာကာ...
သူမႏွင့္ လမ္းခြဲရန္ဆုံးျဖတ္လုိက္သည္။

ထုိ ့ေနာက္တြင္ က်ေနာ္သည္ ၾကိဳးစား၍သူမကုိေရွာင္သည္။ သူမႏွင့္ လုံး၀ကုိ အဆက္အသြယ္ျဖတ္လုိက္
ေလသည္။ သုိ ့ႏွင့္...ေနာက္ပုိင္းတြင္..တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္မေတြ ့ျဖစ္ေတာ့ပါ။

တစ္ေန ့က်ေနာ္ ကန္တင္းတြင္ထုိင္ေနခုိက္ မဖိတ္ေခၚပဲေကာင္မေလး တစ္ေယာက္..က်ေနာ့္၏
မ်က္၀န္းတြင္းသုိ ့၀င္လာသည္။ ၀င္လာရျခင္းကလဲ...

သူမသည္ ေပါက္ဆီကုိ ၁၀ က်ပ္မွ ၁ က်ပ္ထိေရာက္ေအာင္ ေစ်းဆစ္ေန၍ျဖစ္သည္။ “ရွင္..တုိ ့ေပါက္ဆီက
ေအးေနျပီ..ျပီးေတာ့ နွစ္လုံးပဲက်န္တာ ဘယ္သူမွ ၀ယ္စားေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး..က်မကုိ သာေပးလုိက္ပါ” တဲ့။

အလားရရင္ေတာင္ အပုိေပးပါလားဆုိတဲ့ လူမ်ိဳးထဲမွာပါမလားေတာ့မသိပါဘူး။ ေနာက္မွ က်ေနာ္သူ ့နာမည္ကုိ
သိလုိက္ပါတယ္..“သဇင္” တဲ့ဗ်ာ။

“အင္း...ဒီေလာက္ေတာင္ေစ်းဆစ္ေနမွေတာ့ သူနဲ ့သာ အိမ္ေထာင္က်ခဲ့ရင္ ေခႊ်ေခႊ်တာတာနဲ ့သုံးမယ့္အစားမ်ိဳးပဲ။
ပုိက္ဆံေတြလဲစုေဆာင္းမိမွာပဲ” လုိ ့က်ေနာ္ယူဆကာ..ငါ့အၾကိဳက္ထဲကပဲလုိ ့ ေတြးေတာေနမိေလ၏။

လူသားဆုိသည္မွာလဲ ေခါင္းထဲတြင္ေတြးမိသည္ႏွင့္ အေကာင္အထည္ေဖၚတတ္သည့္အက်င့္ရွိ သည့္နည္းတူ...
က်ေနာ္လဲ..သူမႏွင့္ ရင္းႏွီးေအာင္လုပ္ကာ..ခ်စ္ခြင့္ပန္လုိက္ေလသည္။

ေနာက္ဆုံးေတာ့

သူမႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်သြားေလ၏။

“ကုိယ္အိမ္ျပန္လာျပီ မိန္းမေရ..။ ဟာ..ေမႊးေနတာပဲ..ဒီေန ့ဘာဟင္းခ်က္လဲကြ?”

“ ဒီေန ့က ပုဇြန္ခ်က္တယ္။ ေစ်းၾကီးေပမယ့္ စားလုိ ့ေတာ့ေကာင္းတယ္။” သူမရဲ ့အေျဖ

“ေနပါအုန္းကြ..မင္းခ်က္တာက ေန ့တုိင္းေစ်းၾကီးတဲ့ဟာေတြပါလား?။ ဒီလုိသာသြားရင္ ပုိက္ဆံေကာ စုမိ
ပါအုန္းမလားကြ?”

“ရွင္ကလဲ..ပုိက္ဆံပဲဟာ..ရွာႏုိင္သေလာက္စားရမွာေပါ့။ သိမ္းထားလုိ ့ မႈိေတြတက္ျပီး..ခ်ေတြစားသြားရင္
ဘယ္လုိ လုပ္မလဲ?”

“အန္” ေအာ္...မႈိေတြတက္ျပီး ...ခ်ေတြစားမွာစုိးလုိ ့တဲ့လား...သူတုိ ့မစားခင္ကုိယ္က အရင္စားလုိက္တယ္ေပါ့ေလ။

“ဒါနဲ ့ေနပါအုန္း..တကၠသုိလ္တုန္းကဆုိ..မင္းေခႊ်ေခႊ်တာတာ နဲ ့သုံးတာမဟုတ္လား? ခု..ဘာျဖစ္လုိ ့အဲလုိ မလုပ္
ေတာ့တာလဲ?”

“ေအာ္..အဲဒီတုန္းက က်မမွာပုိက္ဆံမရွိဘူးေလ...ျပီးေတာ့ ပုိက္ဆံရွာေပးမယ့္သူလဲမရွိဘူး။ ခုေတာ့ ရွင္က...
ပုိက္ဆံရွာႏုိင္ေတာ့... က်မလဲ အရင္တုန္းက မစားလုိက္ရတဲ့ဟာေတြကုိ အားရပါးရစားေနတာေပါ့ရွင့္”

အားရစရာအေျဖကုိ သူမ..အားရပါးရေျပာေလသည္။

တစ္ေန ့တြင္..ျမိဳ ့ထဲသြားခုိက္..စားေသာက္ဆုိင္မွ ထြက္လာေသာ..သူငယ္ခ်င္းႏွင့္ ဆုံသျဖင့္ မိတ္ဆက္မိသည္။

“ေဟ့..သူငယ္ခ်င္း..မေတြ ့ရတာေတာ္ေတာ္ကုိၾကာပါလားကြ..ေရႊေတြပါေတြနဲ ့ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ ေထာေန
တယ္ေပါ့..ငါ့ေကာင္က” ဟုေမးရင္း ႏႈတ္ဆက္ေတာ့...

“ေအး..ငါလဲ..အိမ္ေထာင္က်ျပီးကတည္းက ဒီလုိပဲ ေကာင္းစားလာတာကြ..ငါ့မိန္းက အလုပ္အရမ္းၾကိဴးစားတယ္။
အဲ..ျပီးေတာ့ သူက အေကာင္းၾကိဳက္တဲ့သူဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္.. သူစားတာ..၀ယ္တာအားလုံးကုိ သူကပဲရွာတာာ။
ငါက..ဘာမမပူရဘူး။”

“ဟုတ္လား..ေကာင္းတာေပါ့ကြာ”

“မင္းေကာဘယ္လုိလဲကြ..?”

“ဒီလုိပါပဲကြာ..ရွာလုိက္..စားလုိက္နဲ ့ သံသရာလည္ေနတုန္းပါပဲ”

“ေဟာ..ေျပာရင္းဆုိရင္း...ဟုိမွာ ငါ့မိန္းမ သူဇာ လာေနျပီ။ မင္းနဲ ့ ႏႈတ္ဆက္ေပးရအုန္းမယ္။ ”

“သူဇာ” ဆုိသျဖင့္ က်ေနာ္လွမ္းၾကည့္လုိက္ရာ က်ေနာ့္၏ အေကာင္းၾကိဳက္တတ္ေသာ ေကာင္မေလး..

က်ေနာ္ႏွင့္ က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္းဆီသုိ ့ေလွ်ာက္လာေနေလသည့္သူမ။ သူမ..မေတြ ့ခင္ပင္....က်ေနာ္....
က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းအား...“ငါ့မွာ အေရးၾကီး ကိစၥရွိလုိ ့ကြ..ငါခုပဲသြားေတာ့မယ္” ဟုဆုိကာ ေျခကုန္သုတ္ခဲ့သည္။

“ေနအုန္းေလကြာ..ငါ့မိန္းမနဲ ့ေတာင္ မႏႈတ္ဆက္ေပးရေသးဘူး” ဆုိေသာ က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္းအသံသည္လည္း
ေနာက္တြင္က်န္ရစ္ခဲ့သည္။

ေနာက္မွ စဥ္းစားမိသည္တြင္..သူမႏွင့္ က်ေနာ္မေတြ ့ရဲျခင္းမွာ..ရွက္၍ေလာ..အမွားလုပ္မိ၍ေလာ ဆုိသည္ကုိ
က်ေနာ္ကုိယ္တုိင္လဲ မသိေတာ့ပါ။



ရွမ္းကေလး

တရုတ္ႏုိင္ငံမွ ေမ့မရေသာအရာ

တရုတ္ႏုိင္ငံတြင္ ခန္းနားၾကီးက်ယ္ျပီး ေမ့၍မရႏုိင္ေသာ အရာမ်ားစြာရွိေလသည္။ Forbidden City၊ ဂရိတ္ေ၀ါလ္
တုိ ့မွာေမ့လုိ ့မရႏုိင္ေသာ အရာမ်ားတြင္ပါ၀င္ေလသည္။

ထုိ ့ျပင္ တရုတ္ႏုိင္ငံမွ စုိေျပစိမ္းလန္းေသာ သစ္ေတာမ်ားသည္လဲ ရႈမညီးဖြယ္ရာႏွင့္ ေမ့မရႏုိင္ပါ။

သုိ ့ေသာ္..အထက္ပါေမ့မရေသာအရာမ်ားအားလုံးအရႈံးလုိက္ရေသာ မေမ့ႏုိင္သည့္ အရာမွာ

တရုတ္ႏုိင္ငံမွ အိမ္သာမ်ားသာျဖစ္ေလသည္။



ရွမ္းကေလး

ေကာင္းကင္ထက္ကၾကယ္စင္

ေကာင္းကင္ထက္မွာလင္းလက္
အေတြးေတြကုိရပ္ကာ
ေတာင္းဆုေတြငါပန္
ေမ့ႏုိင္ပါေစေတာ့လုိ ့။

ငါ့ပါးျပင္ေပၚဘက္က
ပူျပင္းလြန္းတဲ့ေရစင္
ငန္စပ္စြာခံစားေတာ့
ေကာင္းကင္ကမည္းလုိ ့ေမွာင္။

ေကာင္းကင္ထက္ကလင္းလက္
ၾကယ္စင္ေတြဟာကလဲ
ၾကယ္ေတြမဟုတ္ေတာ့ပဲ
ငါ့မ်က္လုံးထက္က
မ်က္ရည္ေတြပါလား။


ေလေျပ

ရင္ထဲခံစားခ်က္

ရင္ထဲခုိက္ခုိက္တုန္
မ်ိဳသိပ္မရႏဳိင္
ေအာ္လုိ ့ငါေျပာခ်င္
နံေဘးကုိၾကည့္ေတာ့
ငါကတစ္ေယာက္တည္း။

ရင္ထဲခုိက္ခုိက္တုန္
ငုံမထားႏုိင္ေတာ့
ရင္ထဲစကားကုိ
ဖြင့္အန္ကာေျပာခ်င္
ဘယ္သူ ့လဲဆုိေတာ့
ငါကလဲမသိ။

ရံဖန္ခါေတြမ်ား
ေဖၚျပခ်င္ေလရဲ ့
ရင္ထဲခံစားခ်က္
ဘယ္သူနားေထာင္မလဲ
တစ္ေယာက္တည္းခ်ိန္ခါ။

ငါ့ရဲ ့ခံစားခ်က္
ရံဖန္ခ်ိန္ေတြမွာ
ငါလဲနားမလည္
ငါ့ကုိနားလည္သူ
ရွိပါအုန္းမလား?။


ေလေျပ

လက္မထပ္ခင္ႏွင့္ လက္ထက္ျပီးခ်ိန္

အမ်ိဳးသား- အင္း ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း အၾကာႀကီးေစာင့္ရက်ိဳးနပ္ပါတယ္
အမ်ိဳးသမီး-ဟင္းေနာ္....ထားသြားလိုက္ရမလား?
အမ်ိဳးသား-အမယ္ေလး စိတ္ကူးထဲေတာင္ မထည့္လိုက္ပါနဲ႔
အမ်ိဳးသမီး--တကယ္ ခ်စ္ရဲ ႔လားဟင္?
အမ်ိဳးသား-ဒါေပါ့ ဒီထက္ေတာင္ပိုေသးတယ္
အမ်ိဳးသမီး-ကၽြန္မကို အ႐ူးလုပ္မွာလား
အမ်ိဳးသား- ဘုရားစူးရေစရဲ ႔ ဒီေမးခြန္းမ်ိဳး ေမးေတာင္မေမးပါနဲ႔လား
အမ်ိဳးသမီး-ကၽြန္မကို နမ္းခ်င္သလား ဟင္?
အမ်ိဳးသား-အခ်ိန္မေရြးပဲ
အမ်ိဳးသမီး- ႏွိပ္ ေကာ ႏွိပ္စက္မွာလား?
အမ်ိဳးသား- မင္း႐ူးမ်ား႐ူးေနလားကြာ
အမ်ိဳးသမီး-ကၽြန္မ ေမာင့္ကို စိတ္ခ်ရပါတယ္ေနာ္?
အမ်ိဳးသား-အင္း
အမ်ိဳးသမီး-ေမာင္ရယ္...

လက္ထပ္ၿပီးတဲ့အခါ....
အေပၚက စကားေလးေတြကို ေအာက္ကေနသာ ျပန္စဖတ္လိုက္ပါ

ရွမ္းကေလး (ရွမ္းဘေလာ့ဒ္ကာမ်ားအသင္း မွယူထားပါသည္။)

စိတ္ေ၀ဒနာ

ရံဖန္ခ်ိန္မွာ ထင္တုိင္းမျဖစ္
ေလာကၾကီးမွာ ကံဆုိးပါလား
အေတြးေတြနဲ ့ ျဖတ္သန္းခဲ့တယ္။

စိတ္ဒဏ္ရာနဲ ့ ေျဖသိမ့္ႏုိင္ေအာင္
ေသရည္မွီ၀ဲ ျပီးေစခဲ့ေတာ့
အရင္လုိသာ စိတ္ဆင္းရဲကာ
ေမွာင္ထဲတုိး၀င့္။

ရက္ေတြလြန္ျပီး စိတ္ဒဏ္ရာနဲ ့
ေခါင္းငုိက္စုိက္ကာ ဦးတည္ရာမဲ့
ေလွ်ာက္ကာသြားေတာ့
ေရွ ့မွတုိက္သူ အသင္လူအား
စိတ္ခုိက္မိတယ္။

တုတ္ကုိမွီခုိ ခြက္ကုိကုိင္လုိ ့
ရမ္းတမ္းေလွ်ာက္သူ ဤအေမွာင္သူ
အလင္းမေတြ ့ ဒီတစ္သက္မွာ
အေမွာင္စုိးမုိး။

အလင္းကုိျမင္ အေရာင္ကုိေတြ ့
အလွခံစား သာမန္လူသား
လက္ေလ်ာ့ဖုိ ့ရာ အေမွာင္ထဲမွာ
ေနတဲ့လူအား
ရွက္မိလ်က္သား?။


ေလေျပ

မင္းအတြက္...

ေတြ ့ဆုံခ်ိန္က ျပံဳးကာႏႈတ္ဆက္
မွားရက္ေလတယ္ အဆုိေတာ္နဲ ့။

ေမြးေန ့မွာလဲ ဖိတ္ေခၚခဲ့တာ
ေပ်ာ္ရႊင္လုိက္တာ မွတ္မိေနတုန္း။

ရက္ေတြေက်ာ္လုိ ့ ႏွစ္ေတြလြန္လဲ
အျမဲတမ္းပဲ နံေဘးေလးမွာ
အားေပးကာနဲ ့ အစဥ္ရွိတယ္။

လူျခင္းကေ၀း နီးကပ္ေစတာ
ရင္းႏွီးမႈပါ။

ခုခ်ိန္ထိလဲ အျမဲတမ္းပဲ
ရင္းႏွီးေနတာ... သူေလးပါဗ်ာ။





ေလေျပ

ျပံဳးေနပါတယ္

ေကာင္းကင္ယံမွာ လကမသာ
ေမ့ာ္ၾကည့္ခ်ိန္မွာ ၾကယ္ကမရွိ။

ငါ့ဘ၀လဲ ဟာတာတာဘဲ
မင္းမရွိေတာ့။

အခ်စ္ေနာက္လုိက္ မ်က္လုံးမႈန္၀ါး
ဘယ္ဆီကုိသြား ငါကမသိ။

စိတ္ညစ္ခ်က္ကုိ ရင္မွာသုိလုိ ့
ငါခံစားတာ မင္းမသိပါ။

လွည့္စားခ်က္မ်ား မင္းမသိေအာင္
ဟန္ေဆာင္ဖုန္းရင္း ေက်နပ္ေနတယ္။

ရင္ထဲစကား လိမ္ညာစြာနဲ ့
အမွားလုပ္တယ္။

မင္းေပ်ာ္ႏုိင္ေအာင္ ငါခံစားျပီး
ျပံဳးေနတယ္ကြာ။


ေလေျပ

သူငယ္ခ်င္း...

ငယ္စဥ္တုန္းက အတန္းတူတူ
ျပိဳင္ဘက္ေတြလဲ ျဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္။

ေက်ာင္းေျပးေတာ့လဲ ငါ့အနားမွာ
စာဖတ္ေတာ့လဲ အတူတူပဲ။

ဆုေတြယူလဲ မင္းနဲ ့ငါပါ
အတူရွိတာ ငါမေမ့ဘူး။

ေနာက္ဆုံးခ်ိန္ခါ ေကာင္းႏုိင္ဖုိ ့ရာ
ငါတုိ ့ခြဲလုိ ့ ဆက္တက္ခဲ့တယ္။

ျပန္ေတြ ့ခ်ိန္မွာ မမွတ္မိကါ
အံ့ေတြႀသလုိ ့ ၀မ္းသာတယ္ကြာ။

အခ်ိန္ေျပာင္းလဲ.. ငါ့ရင္ထဲမွာ
မင္းတုိ ့ကကြာ.. ငါ့အခ်စ္ဆုံး
သူငယ္ခ်င္းပါ။


ရွမ္းကေလး...(သူငယ္ခ်င္းမ်ားကုိ အျမဲသတိရလ်က္)

အသင့္ေလ်ာ္ဆုံး ရာထူး

မိန္းမလွေလးတစ္ေယာက္ အလုပ္ေလွ်ာက္ထားသည္မွာ တစ္လၾကာသြားေသာ္လဲ ကုပၼဏီမွျပန္လည္ ဆက္သြယ္ျခင္းမရွိသျဖင့္ ဖုန္းဆက္ကာ အက်ိဳးေၾကာင္းေမးေလသည္။

သူဇာ။ ။ “က်မအရင္လတုန္းက အလုပ္ေလွ်ာက္ထားတဲ့သူပါရွင္။ က်မ အရည္အခ်င္းနဲ ့ ေလွ်ာက္ထားတဲ့ ရာထူးကုိက္ညီမႈ ရွိပါသလားရွင့္ ?”

မန္ေနဂ်ာ။ ။ “ေအာ္...မသူဇာကုိး.......က်ေနာ္ ခင္ဗ်ားရဲ ့ အထၳဳပၸတၱိကုိ ဖတ္ျပီးသြားပါျပီ။ ခင္ဗ်ားနဲ ့ ကုိက္ညီတဲ့ ရာထူးကေတာ့ တစ္ခုဘဲရွိတယ္ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီရာထူးကုိေတာ့ ဥကၠဌၾကီး ကုိယ္တုိင္ဆုံးျဖတ္မွရမယ္ဗ်ာ။ ျပီးရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားကုိ ေခၚေတြ ့ျပီး ေတာင္းရမ္းခ၊ စရိတ္ေတြကိုပါ တစ္ခါတည္းညိႏႈိင္းၾကတာေပါ့ဗ်ာ။ ”

သူဇာ။ ။ “ရွင္... ဟုိ....လူေခၚေတြ ့ျပီးေတာ့ ေတာင္းရမ္းခ ညိႏႈိင္းမယ္ဆုိတာက.. လူေတြ ့ေမးျမန္းျပီး.. လခကုိညိႏႈိင္း မွာကုိဆုိလာတာမဟုတ္လားရွင့္”

မန္ေနဂ်ာ။ ။ “ က်ေနာ္ဆုိလုိတာက လူျခင္းေတြ ့ျပီး လက္ထပ္ဖုိ ့ေတာင္းရမ္းတာကုိဆုိလုိတာပါ။ ခင္ဗ်ားပဲ ဘယ္စီမန္ခန္ ့ခြဲေရး အဆင့္မဆုိလုပ္ခ်င္တယ္။ ျပီးေတာ့...ဘယ္သူ ့လက္ေအာက္မွာလဲ မေနခ်င္ဘူး။ ၀င္ေငြေကာင္းေကာင္းရခ်င္တယ္။ လႊတ္လပ္စြာၾကိဳက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ အလုပ္လုပ္မယ္။ ျပီးေတာ့ အိမ္ေထာင္လဲမရွိေသးဘူး...ကေလးလဲခ်စ္တယ္ဆုိေတာ့... ခင္ဗ်ားနဲ ့ အကုိက္ညီဆုံးရာထူးက ဥကၠဌကေတာ္လုပ္ဖုိ ့ပါပဲ။ ဥကၠဌက ကေလးႏွစ္ေယာက္မုဆုိးဖုိပါ” တဲ့...ဗ်ာ..။



ရွမ္းကေလး
ဲ

Perfect Marriage

1.loving each other

ဒါကေတာ့ရွင္းပါတယ္။ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးျခင္း ၊ အျပန္အလွန္ ေလးစားနားလည္မႈေပးျခင္းတို႔
ရွိမွသာ ေပ်ာ္ရြင္စရာေကာင္းတဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးမ်ိဳးကိုရမွာပါ။

2.mature brain

ကိုယ္အိမ္ေထာင္ဘက္က အေတြးအေခၚ ရင့္က်က္တဲ့သူမ်ိဳးျဖစ္မွသာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္နားလည္မႈ
ကူညီမႈေတြေပးႏိုင္မွာပါ။ စိတ္ဓာတ္မရင့္က်က္တဲ့သူ တစ္ေယာက္ဟာ ဘာကိုမဆို အေလးအနက္
မေတြးတတ္ ၊ ျပသနာေတြကိုလည္း မွန္ကန္တဲ့ နည္းလမ္းနဲ႔ မေျဖရွင္းတတ္တဲ့ အျပင္
အရာရာမွာလိုက္ျပီး သ၀န္တို စြပ္စြဲခ်က္ေတြနဲ႔စိတ္အေနွာင့္အယွက္ ျဖစ္ေစမွာမို႔ ကိုယ့္ဘ၀အတြက္
လက္တြဲေဖာ္မရဘဲ trouble maker သာ ျဖစ္ေနမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လက္တြဲေဖာ္ရွာေတာ့
မယ္ဆိုရင္သူဟာ စိတ္ဓာတ္ရင့္က်က္တဲ့သူ ဟုတ္ရဲ႕လား ဆိုတာ အေလးအနက္ထား အခ်ိန္ယူူ စဥ္းစား
သင့္ပါတယ္။ ခ်စ္သူဘ၀မွာေတာ့ သ၀န္တိုတာေလးကပဲ ခ်စ္စရာ၊ အိမ္ေထာင္လည္းက်ေရာ သေဘာ
ထားေသးသိမ္တယ္ ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္အလိုလိုေရာက္သြားတတ္တာေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုယ္
ကိုယ္လည္း မညာမိေစဖို႔သတိထားရင္း အမွန္အတိုင္း ခ်စ္သူကို ေလ့လာၾကည့္ဖို႔ လုိပါလိမ့္မယ္။

3. proper income

သင့္တင့္ေလ်ာက္တတ္တဲ့၀င္ေငြ မရွိဘဲနဲ႔ အိမ္ေထာင္ျပဳဖို႔ မစဥ္းစားသင့္ပါဘူး။ တူႏွစ္ကိုယ္
တဲအိုပ်က္မွာေနရေနရ ၊ထမင္းရည္ပဲ လ်က္ရလ်က္ရ ဆိုတာေတြက တကယ္ေတာ့ လက္ေတြ႔က်က်
ဘ၀ကိုစဥ္းစားဆံုးျဖတ္မယ့္သူေတြ အတြက္ေတာ့ ရယ္စရာ ဟာသ တစ္ခုပါဘဲ။ သိုးေဆာင္းစကားပံု
တစ္ခုအရ ဆိုရင္ေတာ့ မီးဖိုေခ်ာင္မွာ ေပါင္မုန္႔မရွိတဲ့အခါ အခ်စ္ဟာ ျပတင္းေပါက္က ထြက္ေျပးမွာပါ။
ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္အဆင့္အတန္း ၊ ကိုယ့္အေျခအေန နဲ႔ လိုက္ဖက္တဲ့ ၀င္ေငြမ်ိဳးခ်စ္သူက ရွာေပးႏိုင္ရဲ႕
လားဆိုတာလည္း စဥ္းစားစရာပါပဲ။

4. good health

ပိုက္ဆံလည္းခ်မ္းသာပါရဲ႕႕ ပညာေတြလည္းတတ္ပါရဲ႕ သိပ္လည္းခ်စ္ၾကပါရဲ႕ ။ဒါေပမယ့္ ခ်စ္သူက
ရွဴနာရွိဳက္ကုန္းေလးဆို ဘယ္ျဖစ္မလဲ။ ဒါေၾကာင့္ေရာဂါသည္ေလးမေရြးမိေအာင္လည္း သတိထားရမွာေပါ့၊

5. acceptable both sides

လူၾကီးမိဘေတြက အျမဲတမ္းမွန္ေနတာ မဟုတ္ေပမယ့္ ကိုယ့္ထက္ ပိုျပီးအေတြ႕အၾကံဳ ရ႕င့္က်က္တာေတာ့
ျငင္းလို႔မရပါဘူး။ တကယ္လို႔ လူၾကီးေတြက လက္မခံႏိုင္ဘူး ဆိုရင္ဇြတ္ေရွ႕မတိုးဘဲ ဘာေၾကာင့္ သေဘာ
မတူႏိုင္သလဲဆိုတာ ေခါင္းေအးေအးနဲ႕စဥ္းစားဖို႕လိုပါလိမ့္မယ္။ ႏွစ္ဖက္မိဘ သေဘာက်တယ္ဆိုရင္ေတာ့ OK ေပါ့။


No one is perfect တဲ့ ။ ideal marriage ရဖို႕အတြက္ အထက္က အခ်က္အားလံုးနဲ႕ ကိုက္ညီရင္ေတာ့
အေကာင္းဆံုးေပါ့။ ဒါေပမယ့္အားလံုးျပည့္စံုဖို႕ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ နည္းနည္း အေလ်ာ့အတင္းေလး
ရွိရမွာေပါ့ေနာ္။

ဒါျဖင့္ တို႔ေတြ ငယ္ငယ္က စာေမးပြဲေျဖသလိုမ်ိဳး အမွတ္ေပး ၾကည့္ရေအာင္အမွတ္ျပည့္က တစ္ရာ ဆိုရင္
အခ်က္ငါးခ်က္ဆိုေတာ့ တစ္ခုကို ႏွစ္ဆယ္မွတ္စီေပါ့
တစ္ခုဆို 20 (အမွတ္ တစ္ရာမွာ 20 ဆိုရင္ စာေမးပြဲက်ျပီေပါ့)
ႏွစ္ခုဆို 40 (အင္း . . . ေအာင္မွတ္ရယံုေလးဆိုေတာ့ သိပ္မေကာင္းေသးဘူးေနာ္)
သံုုးခုဆို 60 ( သိပ္ေတာ့မဆိုးဘူးေနာ္ .. ငယ္ငယ္က ဆရာေတြ ေျပာသလိုဆိုရင္ေတာ့ ဆက္လက္ၾကိဳးစားပါေပါ့)
ေလးခုဆို 80 (ဂုဏ္ထူးထြက္ေနျပီ ဆိုေတာ့ သင့္ေတာ္တဲ့သူလို႕ေျပာလို႕ရတာေပါ့)
ငါးခုလံုး ဆိုရင္ေတာ့ အေမ့ကိုသာ တစ္ခါတည္းေျပာလိုက္ေပေတာ့.။


ရွမ္းကေလး (အီးေမးလ္က စာအားျပန္တင္ေပးလုိက္ပါတယ္ဗ်ာ)