က်ေနာ္တုိ ့ရြာက သီတင္းကႊ်တ္

“ေႀသာ္..ဘာလုိလုိနဲ ့ သီတင္းေတာင္ကႊ်တ္လုိ ့ သီတင္းကႊ်တ္ပြဲၾကီးေတာင္ေရာက္ေနပါလား”...ဆုိျပီးထထျခင္းအသိ
တရားၾကီးက၀င္လာပါသည္။

မနက္ ၄ ရာနီမွာဆုိရင္ အဘြားက ဘုရားစင္ေရွ ့မွာထုိင္ျပီးတရားစာရႊတ္ေနမွာပဲ။ က်န္တဲ့လူေတြေတာ့ ခ်က္ျပဳတ္ေန
မွာေပါ့ေလ။ ဘုရားစင္မွာဆြမ္းကပ္ ျပီးရင္..အိမ္ေစာင့္နတ္၊ ျခံေစာင့္နတ္ေတြကုိ ထမင္း၊ဟင္း၊ သေရစာေတြနဲ ့ပူေဇာ္
အုန္းမွာပါလား။

မ်က္ႏွာသစ္၊ ေရမုိးခ်ိဳးျပီးရင္ေတာ့ အ၀တ္အစားသစ္ေတြကုိလဲ၀တ္ျပီးတာနဲ ့ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသြားဖုိ ့ျပင္ဆင္ပါ
တယ္။ အိမ္ေရွ ့ကုိထြက္လုိက္တာနဲ ့ပဲ၊ ကေလး၊လူငယ္၊လူၾကီးမက်န္...၀တ္ေကာင္းစားလွမ်ားကုိ၀တ္ဆင္ကာ ပူ
ေဇာ္၊လွဴဒါန္းရန္ပစၥည္းမ်ားကုိယ္စီသယ္ေဆာင္၍ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသုိ ့သြားေနသည္ကုိ ေတြ ့ရပါတယ္။

က်ေနာ္လဲ..လုပ္ေနက်အတုိင္းပင္...ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းတြင္ သီလ၊ဥပုဒ္ေစာင့္မည့္..အဘြားမ်ားအတြက္ အိပ္ရာ၊ ျခင္
ေထာင္မ်ားကုိ သယ္ေဆာင္ကာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသုိ ့သြားေလ၏။ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေရာက္လွ်င္၊ ပထမဆုံးအေန
ျဖင့္၊ ဘုရားဆီမီးပူေဇာ္ကာ ဆြမ္းကပ္သည္။ ၄င္းေနာက္ ေစတီသုိ ့သြားကာ ဆီမီးပူေဇာ္၏။

ထုိအမႈအရာမ်ားျပီးသြားျပီဆုိရင္ေတာ့ ဘုန္းၾကီးကုိ သြားေရာက္ကန္ေတာ့မည္။ ကန္ေတာ့ျပီးလ်င္၊ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း
၌လာေရာက္ဥပုဒ္ေစာင့္ေသာ ရြာတြင္းမွ သက္ၾကီးရြယ္အုိမ်ားကုိ ပစၥည္းပစၥယမ်ားျဖင့္ ပူေဇာ္ေလသည္။

ဒါေတြက သီတင္းကႊ်တ္တုိင္းလုပ္ေနၾက။ ကန္ေတာ့လုိ ့ျပီးစီးသြားရင္ေတာ့၊ ကာလသားေတြရဲ ့ထုံးစံအတုိင္းပါပဲ၊
ဘုန္းၾကီးဆီက လွဴဒါန္းထားတဲ့ ပစၥည္းေတြကုိျပန္စြန္ ့ျပီး စားေသာက္ပါတယ္။ စားေသာက္ျပီးလုိ ့..ခဏေနရင္
ေတာ့ဘုန္းၾကီးေတြပုိ ပင့္ျပီး..တစ္ရြာလုံး၊ တရားနာပါတယ္။

တရားနာျပီးရင္ေတာ့..အိမ္ကိုျပန္ျပီး၊ ခ်က္ျပဳတ္ၾကေလတယ္။ ကာလသားေတြကေတာ့ အခ်ိန္ရွိတုန္း၊ ကာလသား
ေခါင္း၏အိမ္ကုိသြားျပီး မီးပုံးပ်ံတုိ ့၊ မီးရွဴးမီးပန္းေတြကုိ ကူလုပ္ရပါတယ္။ မီးပုံးပ်ံက အျမင့္ၾကီးတက္ျပီး၊ အေ၀းကုိ
ေရာက္တယ္၊ မီးရွဴးမီးပန္းေတြကလွပျပီး ၾကာရွည္ခံတယ္ဆုိရင္...မ်က္ႏွာပန္းလွေပသကုိး။

ရြာမွာကလဲ၊ ကာလသားမီးပုံးပ်ံ၊ ကာလသမီးမ်ား မီးပုံးပ်ံ၊ ဘုန္းၾကီးမ်ား၏ မီးပုံးပ်ံ၊ အိမ္ေထာင္ရွင္မ်ား၏ မီးပုံးပ်ံဆုိျပီး
ႏွစ္စဥ္ျပိဳင္ေနရတာကလဲ အေမာသားေပကလား။ ကူညီလုိ ့ျပီးသြားလုိ ့ ၁၁း၃၀ ဆုိရင္ေတာ့ ဥပုဒ္သည္မ်ားကုိ
ထမင္း၊ဟင္းနဲ ့ သြားေရာက္ပူေဇာ္ပါတယ္ဗ်ာ။

ဥပုဒ္သည္မ်ားစားျပီးတဲ့အခ်ိန္ထိေစာင့္ျပီးရင္ေတာ့ ျပန္လည္သိမ္းဆီးျပီးအိမ္ကုိျပန္လာတယ္။ အဲခ်ိန္ေရာက္မွပဲ က်န္
တဲ့သူေတြက ထမင္းစားၾကပါတယ္။ စားျပီးရင္ေတာ့ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကုိ ျပန္သြားျပီး၊ ထင္းရွဴးပင္လုပ္တာေတြကုိ
ကူညီရပါတယ္။ (ထင္းရွဴးပင္ဆုိသည္မွာ အိမ္တုိင္းမွလာေရာက္ပုိ ့ေသာ ထင္းရွဴးမ်ားကုိ တုိင္ကဲ့သုိ ့ျပဳလုပ္ျခင္းျဖစ္၏)
ထင္းရွဴးတုိင္ေတြကုိ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းပတ္လည္မွာ ထူျပီးရင္ေတာ့ မနက္နဲ ့ ေန ့လည္ အစီအစဥ္မ်ားကုန္ဆုံးေလျပီ။

ထုိ ့ေနာက္ က်ေနာ္တုိ ့လုပ္ေလ့လုပ္ထရွိသည္မွာ..ႏုိင္ငံေတာ္အာဏာကုိ ျဖီဆန္ျပီး ေပ်ာက္အုိးေဖာက္ျခင္းပင္ျဖစ္ပါ
သည္။ (ငယ္ငယ္တုန္းကပါ ခုေတာ့မလုပ္ရဲပါဘူး။ ကေလးမဟုတ္ ကုလားမဟုတ္လုိ ့ အေျပာခံရလုိ ့၊ ရွက္တာလဲ
ပါတာေပါ့...ကေလးဘုိလုပ္လုိ ့မရေတာ့တဲ့ အရြယ္ပါလားဗ်ာ)

ညေနေစာင္းျပီဆုိရင္ေတာ့....ေရမုိးခ်ိဳး၊ အ၀တ္အစားမ်ားလဲကာ..ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသုိ ့သြားၾကေလမည္။ အေမွာင္
သန္းလာသည္ႏွင့္ ထင္းရွဴးပင္မ်ားကုိ မီးညိွပါေတာ့သည္။ ထုိအခါ ထင္းရွဴးတုိင္၏ အလင္းေရာင္သည္ ေက်ာင္း၀င္း
တစ္ခုလုံးအား..လင္းက်င္းေစေလသည္။

ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းတြင္...ရြာသားအားလုံးလုိလုိပင္ေရာက္ေနေလေတာ့...စည္စည္ကားကားပင္ျဖစ္ေန၏။ ၄င္းေနာက္
တြင္..မီးရွဴးမီးပန္းမ်ားကုိစတင္ေလသည္။ မီးရွဴးမီးပန္းမွ ထြက္လာေသာ မီးပန္းမ်ားသည္ အလြန္ျမင့္သျဖင့္ ဘုန္း
ၾကီးေက်ာင္းေခါင္မုိးထက္ပင္ေရာက္ေလသည္။

မီးပန္းမ်ားစတင္သည္ႏွင့္ ရွမ္းအုိးစည္မ်ားကိုတီးခတ္ပါသည္။ ရွမ္းအုိးစည္အသံမ်ား၊ မီးရွဴးမီးပန္းမ်ားႏွင့္ စည္စည္
ကားကားျဖစ္ေနေသာ လူအုပ္ၾကီးအားၾကည့္ရသည္မွာ ပနံသင့္တယ္လွပါေပသည္။ မီးရွဴးမ်ားသည္ ၁၀ ေက်ာ္ရွိ
သျဖင့္ အခ်ိန္ယူေသာ္လဲ ပရိတ္သတ္မ်ားမွ ရင္သပ္ရွဴေမာစြာျဖင့္ပင္ ၾကည့္ရႈေလသည္။

မီးပန္းမ်ားျပီးလွ်င္..မီးပုံပ်ံမ်ားကုိ စတင္၍လႊတ္ပါသည္။ မီးပုံးပ်ံမ်ားလႊတ္ခ်ိန္တြင္..တစ္ရြာတည္းမွ လႊတ္သည္မဟုတ္
သျဖင့္ ေကာင္းကင္တစ္ခြင္လုံးေတြ မီးပုံးပ်ံမ်ားျဖင့္ ၾကည့္ရွဳရသည္မွာ အလြန္ပင္လွပေလသည္။ မီးပုံးပ်ံမ်ား အလြန္
ပင္မ်ားျပားသျဖင့္ သတင္းကႊ်တ္ညတြင္ မီးပံုးပ်ံႏွင့္ ၾကယ္မ်ားကုိ ပင္ခြဲျခား၍ရေပမည္မဟုတ္ပါ။ ထုိ ့အျပင္ မီးပုံးပ်ံ
မ်ားတြင္...ေငြ၊ ဖိနပ္၊ စာအုပ္ စသည္မ်ားပါခ်ိတ္ဆြဲထားသျဖင့္...ေနာက္ေန ့တြင္..မီးပုံးပ်ံမ်ားရွာေဖြကာ ၀င္ေငြရွာ
ေသာသူမ်ားပင္ရွိေနေသးသည္။

ဤသီတင္းကႊ်တ္ညတြင္ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမ်ား၌ ရြာတြင္းမွလူမ်ားပင္မဟုတ္ပဲ..တျခားေနရာမ်ားမွ ဆီမီးပူေဇာ္ေသာ
သူမ်ားရွိတတ္ေသးသျဖင့္ပုိ၍စည္ကားတတ္သည္။ ဆီမီးပူေဇာ္သည္ဆုိမွာ..တျခားဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသုိ ့သြားကာ
ဆီမီးပူေဇာ္ျခင္းျဖစ္သည္ (ဆီမီးတစ္ေထာင္ပူေဇာ္ျခင္း)။ မီးပုံးပ်ံလႊတ္သည့္အခ်ိန္သည္..ရြာတြင္းမွ ဆီမီးသြားေရာက္
ပူေဇာ္ေသာလူမ်ားျပန္လာမွပင္ လႊတ္တတ္ၾကေလသည္။

မီးပုံးပ်ံမ်ားလႊတ္ျပီးလွ်င္...ဥပုဒ္ေစာင့္သူမ်ားအား မေႏွာင့္ယွက္လုိသျဖင့္..ကုိယ္စီဆုိင္ကယ္ေလးမ်ားကုိစီးကာ ျမိဳ ့
တြင္းသုိ ့သြားေရာက္လည္ပတ္ပါသည္။ (ျမိဳ ့လယ္သုိ ့ဆုိင္ကယ္ျဖင့္ ၅ မိနစ္အခ်ိန္ယူေလသည္။) ျမိဳ ့တြင္းတြင္လဲ
ဆီမီးပူေဇာ္သူမ်ားျဖင့္စည္ကားေနသလုိ...ေနရာတုိင္းတြင္လဲ..မီးပုံးမ်ားထြန္းညိထားသျဖင့္ ထိန္ညီးကာ..ရႈမျငီးႏုိင္
ေအာင္လွပပါသည္။

ုထုိထုိေသာ..အေၾကာင္းမ်ားကုိ စဥ္းစားမိကာ..“အင္း..သူမ်ားႏုိင္ငံေရာက္ေနေတာ့လဲ..သတိရလႊမ္းဆြတ္ရတာနဲ ့ပဲ
သင္းသိမ္ေရာင့္ရဲေနရပါလား” ဟု ေတြးမိသျဖင့္..၀မ္းနည္းမိေသာ္လဲ..ရြာမွလူမ်ားေပ်ာ္ရႊင္ျပီး..အူျမဴးေနမည္ကုိ
ျပန္သတိရသျဖင့္..၀မ္းသာရပါသည္။ ထုိ ့ေနာက္..ထသည္ဆုိေသာ္လဲ လွဲေလွာင္းကာအတိတ္မွပုံရိပ္မ်ားကုိ
ျပန္လည္စဥ္းစားျခင္းမွ ျဖတ္လုိက္ျပီး..ထလုိက္ေလေတာ့သည္။


ရွမ္းကေလး (သီတင္းေတာ့ကႊ်တ္ျပီ စာဖတ္ပရိတ္သတ္တုိ ့ေရ...ကုိယ္ပဲ ကႊ်တ္ဖုိ ့က်န္ေနအုန္းမယ္ေနာ္..)