ခရီးသြားမွတ္တမ္း = စကၤာပူ (၁)

ေလယာဥ္ဘီးသည္ လွိမ့္ကာလွိမ့္ကာႏွင့္ စကၤပူႏုိင္ငံ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာေလဆိပ္သုိ ့ဆုိက္ေရာက္သြားေလသည္။
အထုတ္အပုိးမ်ားကုိ သယ္ေဆာင္ကာ ေလွယာဥ္ကြင္းတြင္းသုိ ့ ၀င္ေရာက္လာခဲ့ေလ၏။

၀င္ျပီးသိပ္မၾကာခင္မွာပင္ လက္ဆြဲအိတ္မ်ားကုိ စစ္သည့္ ေနရာသုိ ့ေရာက္လာသည္။ (အရင္တုန္းကေတာ့မရွိဘူး)
သုိ ့ႏွင့္ ရွိသမွ်ကုိ အစစ္ေဆးခံလုိက္ျပီးေနာက္ လ.၀.က သုိ ့ျဖတ္ရန္သြားခဲ့သည္။

လ.၀.က ႏုိင္ငံကူးလက္မွတ္စစ္တဲ့ေနရာစီစဥ္ထားတာမဆုိးဘူးဗ်။ ပန္းအုိးေတြဘာေတြနဲ ့။ နည္းနည္းစိမ္းစိမ္းစုိစုိပါပဲ။
သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ကုိ ခ်စ္ျမတ္ႏုိးပုံရတယ္။ အရင္တုန္းကေတာ့ ပန္းအုိးေတြမရွိဘူး။ အဲ..မေျပာင္းမလဲပဲရွိတာက
ေတာ့ တန္းစီတဲ့လူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ျမန္မာႏုိင္ငံက လာတဲ့ညီအစ္ကုိ၊ ေမာင္ႏွမေတြပါပဲဗ်ာ။

လ.၀.က ကုိျဖတ္ေက်ာ္သြားျပီးခ်ိန္မွာ အိတ္ေတြကိုသြားယူပါတယ္။ အိတ္ယူျပီးတာနဲ ့..တာ၀န္ရွိေတြက လာေခၚပါ
တယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ့္အိတ္က ၾကီးေနလုိ ့ထင္ပါတယ္။ ဘာေတြအခြန္ေဆာင္စရာရွိလဲဆုိျပီးေတာ့ အိတ္ေတြကုိျပန္စစ္
ပါတယ္။ (စစ္လြန္းလုိ ့ စိတ္ေတာင္ေနာက္မိေလရဲ ့)

ေနာက္ဆုံးေတာ့လဲ ေလယာဥ္ကြင္းအျပင္ဘက္ကုိ ေရာက္သြားပါတယ္ဗ်ာ။ အဲတာနဲ ့ လာၾကိဳတဲ့ကားေပၚတက္ျပီး
တည္းခုိတဲ့ ေနရာကုိသြားခဲ့ပါတယ္။ (ေအာက္ပုံထဲက ကားပါ)။ လာၾကိဳတဲ့အတြက္ ေလယာဥ္ကြင္းကေန တည္းခုိခန္း
ကုိ ၁၃ (စကၤပူေဒၚလာေပါ့ဗ်ာ..သူ ့ႏုိင္ငံမွာသူ ့ေငြပဲသုံးရတာေပါ့) ေပးရပါတယ္။ ကုိယ္ကၾကိဳမယ့္ကားမရွိရင္..
ပစၥည္းကုိယူလုိ ့ထြက္လာရင္ အေပါက္မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္မွာ ဘတ္စ္ကား၀န္ေဆာင္မႈေတြေပးတာရွိပါတယ္။ တစ္ေယာက္
ကုိ ၉ ေဒၚလာေပးရပါတယ္။ ကုိယ္ေနတဲ့ဟုိတယ္အထိလုိက္ပုိ ့ေပးပါတယ္။



တည္းခုိခန္းဆုိေပမယ့္..အေဆာင္လုိဆုိရင္ပုိျပီးေတာ့မွန္ပါတယ္ဗ်ာ။ (ဓါတ္ပုံရုိက္ဖုိ ့ေမ့သြားတယ္) တစ္ညကုိ ၂၀ ေပးရ
ပါတယ္။ အမ်ားနဲ ့ေပါင္းျပီးေတာ့ေနရတာပါ။ အခန္းထဲမွာ ႏွစ္ထပ္ကုတင္ေတြထားထားတယ္။ တစ္ခန္းမွာ လူ ၁၂
ေယာက္အိပ္ရပါတယ္။ အဲ..မနက္စာေကႊ်းတယ္ (ေပါင္မွန္ ့နဲ ့ ၾကက္ဥျပဳတ္ (၂ လုံးရတယ္))။ မနက္စာဆုိေပမယ့္ ၁၂
နာရီထိ ထားထားေပးတယ္။

ကုိယ္ပုိင္အခန္းေတြလဲရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပုိျပီးေစ်းၾကီးတယ္။ တစ္ညကုိ ၄၀ ေပးရပါတယ္။ အဲတာလဲ ႏွစ္ထပ္ကုတင္
နဲ ့ပါပဲ။ လႊတ္လပ္တာေပါ့ေလ။ ဘာေတြထားထားေပးလဲဆုိေတာ့ တီဗြီနဲ ့ေအာက္စက္ထားထားေပးပါတယ္။ တီဗြီက
လႈိင္းဖမ္းလုိ ့မရဘူးေလ။ ရုပ္ရွင္ပဲၾကည့္လုိ ့ရတယ္.. (ေခြရွိရင္ေပါ့ဗ်ာ)။ အဲ..အင္တာနက္ကေတာ့ အလကား သုံးလုိ ့
ရတယ္။

ေရာက္တာနဲ ့ က်ေနာ္တုိ ့လဲ အိတ္ေတြထားျပီး မဆုိင္းမတြပဲ..ဘယ္သြားရမယ္မွန္းမသိတာနဲ ့ စကၤပူက အဓိက
သယ္ယူပုိ ့ေဆာင္ေရး၀န္ေဆာင္မႈျဖစ္တဲ့ ရထားဆီကုိေရာက္လာပါတယ္။



အေပၚပုံကေတာ့ စကၤပူရထားလႈိင္းေတြပါ။ ကုိယ္သြားမယ့္ေနရာကုိ ၾကည့္၊ ေရာက္မယ့္လႈိင္းကုိေရႊးစီးျပီးသြားရတာ
ေပါ့ေလ။ ဘယ္သြားရမွန္းမသိတဲ့ က်ေနာ္တုိ ့ဟာ..ျမန္မာျပည္မွ လူမ်ားအမ်ားဆုံးသြားေရာက္စုစည္းဆုံရာ
ဘန္နီဆုိလာ ဗလာဇာ ကုိသြားဖုိ ့ဆုံးျဖတ္ျပီးေတာ့ ခ်ီတက္လုိက္ပါတယ္။



ရထားမစီးခင္မွာ လက္မွတ္၀ယ္ရပါတယ္။ ၇ ေဒၚလာေပးရတယ္။ ကဒ္ထဲမွာလဲ ၇ ေဒၚလာရွိတာေပါ့။ အဲဒီကဒ္က
ရထားစီးလုိ ့လဲရသလုိ..ဘတ္ကားေတြလဲစီးလုိ ့ရပါတယ္။ ကုိယ္ေလွ်ာက္လည္ပတ္ျပီးရင္လဲ..ကဒ္ထဲမွာ ေငြဘယ္
ေလာက္က်န္တာကုိ စစ္ဖုိ ့မေမ့ပါနဲ ့။ ကဒ္ထဲက ပမာဏ စစ္ခ်င္ရင္ အေပၚကလုိ စက္ေတြမွာစစ္လုုိ ့ရသလုိ..ေငြလဲ
ထပ္ျဖည့္လုိ ့ရပါတယ္။

ကဒ္မွာလဲ ႏွစ္မ်ိဳးရွိပါတယ္။ တစ္ခါသြားကဒ္ရယ္လုိ ့လဲ ရွိပါတယ္ဗ်ာ။ အေပၚကေျပာသြားတဲ့ကဒ္က ၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာ
သုံးႏုိင္တဲ့ကဒ္ပါ။ တစ္ခါသုံးကဒ္ထက္ပုိျပီးေစ်းသက္သာတယ္။ ကုိယ္ျပန္ခါနီးမွာ ကဒ္ထဲမွာေငြက်န္ေနမွာပူပန္စရာ
မလုိပါဘူးဗ်ာ။ ကုိယ္ျပန္အပ္ရင္..ျပန္ရပါတယ္(ထင္တာေနာ္..။မပူပါနဲ ့ဗ်ာ..ပုိတယ္ဆုိတာက ခပ္ရွားရွားပါ။)




အေပၚပုံကေတာ့ ရထားသြားစီးရာေနရာေတြပါ။ လူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားပါတယ္။ ရုံးတက္ခ်ိန္၊ ရုံးဆင္းခ်ိန္ဆုိရင္ေတာ့
လူအရမ္းၾကပ္တယ္။ ဘယ္ေလာက္ၾကပ္လဲ ဆုိေတာ့..ျမန္မာႏုိင္ငံက ဘတ္စ္ကားတုိးစီးရသလုိပါပဲ။



ကဲအေပၚပုံကေတာ့ စကၤာပူနဲ ့ကႊ်မ္း၀င္တဲ့သူမ်ားသိမွာပါ။ အဲဒါကေတာ့ က်ေနာ္တုိ ့ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြသြားေရာက္ဆုံစည္း
ရာ..ဘန္နီဆုိလာ ဗလာဇာျဖစ္ပါတယ္။



ဘန္နီဆုိလာ ပလာဇာကတြင္းက ေစ်းဆုိင္မ်ားျဖစ္ပါတယ္။



အေပၚပုံကေတာ့ ဘန္နီဆူလာ ပလာဇာတြင္းက ျမင္ကြင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိမ်ိဳးပါပဲ ျမန္မာပစၥည္းမ်ားေရာင္းတဲ့ဆုိင္ေတြ
နဲ ့စည္စည္ကားကားရွိပါတယ္။ ပစၥည္းေတြလဲေတာ္ေတာ္ေလးကုိစုံပါတယ္။ ကြမ္းရာ ကအစရရွိႏုိင္ပါတယ္ဗ်ာ။



ေစ်းႏႈန္းေတြကေတာ့ ႏုိင္ငံျခားမွာဆုိေတာ့လဲ ႏုိင္ငံျခားလုိပဲေပးရပါတယ္။ ထမင္းတစ္နပ္ေလာက္စားရင္ေတာ့ ၄-၅
ေတာ့ေပးရပါတယ္။ ကြမ္းရာကေတာ့ ေထြးခ်င္တုိင္းမေထြးႏုိင္လုိ ့ မ၀ယ္စားျဖစ္တဲ့အတြက္ ေစ်းႏႈန္းမသိပါဘူး။



က်ေနာ္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္က တရုတ္ပြဲေတာ္နဲ ့ၾကံဳလုိ ့ ဒီလုိမ်ိဳးနဂါးပုံေတြကုိေတြ ့ခဲ့ရပါတယ္။ ခလတ္ေကြ (MRT station)
မွာပါ။ အဲဒီ..နားမွာ ဆုိင္ေတြအမ်ားၾကီးရွိတယ္ဗ်။ ဆုိင္တုိင္းကလဲ ျပင္ဆင္ထားတာေတာ္ေတာ္ေလးကုိလွပပါတယ္။
အတြဲေတြအေနနဲ ့ညစာသြားေသာက္ဖုိ ့ေကာင္းတဲ့ေနရာလုိ ့ေတာ့ က်ေနာ္မွတ္ခ်က္ခ်တယ္။ သြားစားျဖစ္ရင္ေတာ့
၁၀၀ ေက်ာ္ေက်ာ္ေဆာင္သြားပါလုိ ့ တုိက္သြန္းလုိပါတယ္။



စကၤပူမွာ ဘယ္ကုိပဲၾကည့္ၾကည့္တုိက္ခန္းေတြကုိပဲေတြ ့ရသလုိ...လႊတ္တဲ့ေနရာေတြကလဲ အေပၚကပုံလုိပဲ အသစ္
ေဆာက္ေနတာကုိ ေနရာတုိင္းမွာ ရုိးအီေအာင္ေတြ ့ရပါတယ္။



အေပၚနဲ ့ ေအာက္ပုံကလုိပဲ ဘယ္သြားသြား၊ ဘယ္ၾကည့္ၾကည့္ တုိက္တာအခန္းေတြကုိေတြ ့ရပါတယ္။



တုိက္ေတြကုိ အရမ္းေတြ ့ရလုိ ့ရုိးအီသြားရင္ စိတ္တြင္းမွာ ေျဖသိမ့္ႏိုင္တာကေတာ့ “ေႀသာ္...တစ္ေနရာနဲ ့ တစ္ေန
ရာက တုိက္ေတြအေရာင္မတူညီၾကဘူးပဲ” ဆုိျပီးေတာ့ အံ့ႀသႏုိင္ပါတယ္။



အေပၚပုံကေတာ့ စကၤာပူႏုိင္ငံရဲ ့ ေက်ာက္တုိင္ျဖစ္ႏဳိင္တယ္။ “တုိက္တြင္းမွာေမႊး၊ တုိက္တြင္းမွာ ၾကီး၊ တုိက္ထဲမွာပဲ
အလုပ္လုပ္၊ တုိက္ထဲမွာပဲ ေသဆုံး” ထင္ပါရဲ ့။ တစ္ခ်ိဳ ့ေနရာမွာဆုိရင္..ပန္းျခံဆုိရင္လဲ တုိက္ေပၚမွာပဲ လုပ္ထားတယ္။
တုိက္နဲ ့ကားနဲ ့ေနခ်င္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ စကၤာပူသြားေနပါလုိ ့ညႊန္ခ်င္ပါတယ္ဗ်ာ။

သစ္ပင္ေတြလဲရွိပါတယ္။ ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ သစ္ပင္ေတြစိမ္းစိမ္းစုိစုိနဲ ့အရမ္းကုိေအးခ်မ္းပါတယ္။ စကၤာပူ
မွာက်ေနာ္အၾကိဳက္ဆုံးကေတာ့ အဲလုိသစ္ပင္စိမ္းစိမ္းစုိစုိရွိေနတာကုိပါပဲ။



အေပၚပုံကေတာ့ SIC ေကာလိပ္ျဖစ္ပါတယ္။



အေပၚပုံကေတာ့ က်ေနာ္သြားစားခဲ့တဲ့ တရုတ္အစားအစာပါ။ ထမင္းနဲ ့ ဟင္းႏွစ္မ်ိဳးကုိ ၄ ေဒၚလာေပးရပါတယ္။ အစား
အစာေတြအမ်ားျဖင့္ေတာ့ ပ်မ္းမွ်အနည္းဆုံး ၄ ေဒၚလာေလာက္ေတာ့ေပးရပါတယ္။



ဒီပုံကေတာ့ Financial Center လုိ ့သိရပါတယ္။ စကၤာပူႏဳိင္ငံရဲ ့ အဓိကစီးပြားေရးဗဟုိခ်က္မပါ။ ဒီေနရာမွာ ဘဏ္ေတြ
နဲ ့တျခားေငြေၾကးဆုိင္ရာ အေဆာက္အအုံမ်ားစုစည္းတဲ့ေနရာပါ။



စကၤာပူေရာက္ျပီဆုိရင္ေတာ့၊ သူတုိ ့ႏုိင္ငံရဲ ့ အမွတ္အသားျဖစ္တဲ့ ဒီ ျခေသၤ့တစ္ပုိင္း၊ ငါးတစ္ပုိင္း (နာမည္ေမ့သြားျပီ)
ကုိမပ်က္မကြက္သြားလည္တာပဲျဖစ္ပါတယ္။



ဒီေနရာကေတာ့ ဓါတ္ပုံလာရုိက္တဲ့သူေတြနဲ ့ေတာ္ေတာ္ေလးကုိစည္ကားပါတယ္။



အေပၚပုံကေတာ့ အေ၀းကေနရုိက္ထားတာပါ။ စကၤာပူရဲ ့ညအလွေတြေပါ့ဗ်ာ။



ဒါကေတာ့ NUS (National University of Singapore)၊ စကၤာပူႏုိင္ငံရဲ ့တကၠသုိလ္ျဖစ္ပါတယ္။



ေက်ာင္း၀င္းကေတာ္ေတာ္ေလးကုိက်ယ္ပါတယ္။ တစ္ေနရာနဲ ့ တစ္ေနရာကုိသြားဖုိ ့အတြက္ ကားေတြလဲထားေပးပါ
တယ္။ ကုိယ္သြားလုိ တဲ့အေဆာင္ကုိေရာက္မယ့္ ကားကုိမွတ္တုိင္မွာ (ေက်ာင္း၀င္းတြင္း)ေစာင့္စီးရုံပါပဲ။ ပုိက္ဆံလဲ
မေပးရပါဘူး။



ဒီလုိမ်ိဳးက်ယ္တဲ့ေဘာ္လုံးကြင္းရွိတဲ့အတြက္...ဒီတကၠသုိလ္က ပုိက္ဆံေတာ္ေတာ္ရွိတယ္လုိ ့ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ စကၤာပူ
မွာက ေျမေစ်းေတြေတာ္ေတာ္ေလးကုိျမင့္မားပါတယ္။



ဒါကေတာ့ စကၤာပူႏုိင္ငံရဲ ့ဘတ္စ္ကားပါ။ ပုံေအာက္ဆုံးက ခရမ္းေရာင္နဲ ့အ၀ါေရာင္စက္က ကဒ္ဖတ္တဲ့စက္ျဖစ္ပါတယ္။
ကဒ္ကေတာ့ ရထားကဒ္ကုိသုံးရပါတယ္။ ဘတ္စ္ကားစီးမယ္ဆုိရင္...ကားေခါင္းဖက္ေပါက္ကတက္ရပါတယ္။ ကားေခါင္း
ဘက္မွာလဲ ကဒ္ဖတ္တဲ့စက္ရွိပါတယ္။ ကားေပၚေရာက္တာနဲ ့ ကဒ္ဖတ္တဲ့စက္ကုိ ကဒ္နဲ ့ထိေပးရပါတယ္။ အဲခ်ိန္မွာ
အသံထြက္လာပါမယ္။ ကဒ္မရွိရင္ေတာ့ ကားေမာင္းသူကုိ ကားစရိတ္ေမးျပီး၊ သူ ့ေပးက ပုံးမွာအေၾကြေတြထည့္ရပါတယ္။

က်ေနာ္ေတြ ့တာေတာ့ အေၾကြေတြထည့္တာပဲေတြ ့တယ္။ အရြက္ေတြရမရေတာ့မသိဘူး။ (ကဒ္၀ယ္ထားရင္ပုိ အဆင္
ေျပပါလိမ့္မယ္။)

မွတ္တုိင္ေရာက္လုိ ့ကားေပၚကဆင္းမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ကားရဲ ့အေနာက္ေပါက္ကေနဆင္းရပါတယ္။ ကုိယ္မဆင္းခင္မွာ
ကဒ္ဖတ္တဲ့စက္ကုိ ကဒ္နဲ ့ေငြရွင္းဖုိ ့မေမ့ပါနဲ ့။ ကားေပၚတက္တဲ့တုန္းကအတုိင္းပါပဲ။ ကဒ္ဖတ္တဲ့စက္ကုိ ကဒ္နဲ ့ ထိေပး
လုိက္ရင္ အသံထြက္လာမယ္။ ျပီးရင္ကားေပၚကေနဆင္းလုိ ့ရပါျပီဗ်ာ။ ေငြရွင္းဖုိ ့ ေမ့သြားရင္ေတာ့..ေနာက္ပုိင္းမွာ ဒါဏ္ေငြေဆာင္ရပါလိမ့္မယ္။



စကၤာပူမွာေနရာတုုိင္းၾကည့္လုိက္ရင္ တုိက္ေတြရွိရင္ရွိ မရွိရင္လဲ အေပၚပုံကအတုိင္းေဆာက္လုပ္ေနတဲ့ပုံကုိေနရာေတာ္
ေတာ္မ်ားမ်ားမွာေတြ ့ရပါတယ္။



က်ေနာ္တုိ ့ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြက ဘန္နီဆူလာဗလာဇာမွာ သြားျပီးေတြ ့ဆုံၾကလုိ ထုိင္းလူမ်ိဳးေတြၾကေတာ့ Golden Mind
ကုိသြားၾကပါတယ္။ ထုိင္းအစားအစာေတြစားခ်င္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဒီေနရာကုိသြားရပါတယ္။



ဒါကေတာ့ ထုိင္းအစားအစာေတြေရာင္းတဲ့ဆုိင္ေတြပါ။



ထုိင္း ဒီစကုိ ဆုိေပမယ့္...အေပၚမွာဘာမွသိပ္မေတြ ့သလုိပဲ။ က်ေနာ္ကပဲ သတိမထားမိလုိ ့လားေတာ့မသိပါဘူး။ ေသခ်ာ
တာကေတာ့ အႏွိပ္ခန္းေတြရွိပါတယ္။ (အဲဒါကလဲ ေနရာတုိင္းမွာရွိပါတယ္။)



ဒါကေတာ့ တစ္ျခားကၽြန္းကုိစီးသြားတဲ့ယာဥ္ပါ။ ဆန္ဒိုဇာဆုိတဲ့ လူလုပ္ထားတဲ့ကၽြန္းကုိသြားရင္ ရထားကုိသုံးလုိ ့ရသလုိ
အေပၚကအတုိင္း..သြားလုိ ့လဲရပါတယ္။ ရထားနဲ ့သြားရင္ ၃ ေဒၚလာေပးရပါတယ္။



ဒီေနရာကုိ Harbour Front လုိ ့ေခၚပါတယ္။ ၃ ထပ္ေျမာက္မွာေတာ့ ဆန္ဒိုဇာကုိသြားတဲ့ရထားရွိပါတယ္။ ဒီေနရာက
ေတာ့...စတုိးဆုိင္ရဲ ့အေပၚဆုံးထပ္ပါ။ ေရၾကီးေနတာမဟုတ္ပါဘူး..အလုလုပ္ထားတာပါ။ ေရေတြကစားခ်င္လဲ
ကစားလုိ ့ရပါတယ္။ ဒီေနရာကေန တျခားကၽြန္းကုိေတြ ့ႏုိင္ပါတယ္။ လုပတဲ့ရႈခင္းေတြကုိေတြ ့ႏုိင္ပါတယ္။



တစ္ေန ့ေတာ့ပ်င္းပ်င္းနဲ ့ ဆန္ဒုိဇာဘက္လစ္လာခဲ့ပါတယ္။ ရထားေပၚကေနဆင္းလုိက္တာနဲ ့အေပၚက လမ္းညႊန္
ဆုိင္းပုဒ္ၾကီးကုိေတြ ့ရပါတယ္။



ဒါကေတာ့ နာမည္ၾကီးတဲ့ ယူနီဘာဇယ္ ၾကီးေပါ့ဗ်ာ။



အေပၚပုံကေတာ့ ၀င္ခေစ်းႏႈန္းေတြကုိေရးထားပါတယ္။ (မေတြ ့ရရင္ နိပ္လုိက္ပါ၊ ပုံၾကီးေပၚလာပါလိမ့္မယ္) ေစ်းၾကီး
လုိ ့မ၀င္ျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ ၀င္တဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြေျပာျပတာကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိလွပျပီး အရမ္းကုိ ေပ်ာ္စရာေကာင္း
ပါတယ္တဲ့ဗ်ာ။ အကယ္၍ ၀င္ဖုိ ့စိတ္ကူးထားရင္ေတာ့ ေစာေစာသြားပါ။ အဲဒါမွ အတြင္းမွာရွိတဲ့အရာအားလုံးကုိ ေတြ ့ျမင္
ကစားရပါလိမ့္မယ္တဲ့။



ဒါကေတာ့ ကာစီႏုိ (ေလာင္းကစားရုံ) အ၀င္၀ေပါ့။ ေနရာတုိင္းမွာ လမ္းညႊန္ဆုိင္းပုဒ္ေတြရွိေတာ့ သြားရလာရတာအဆင္
ေျပပါတယ္။ လမ္းမသိရင္လဲ..ေတြ ့တဲ့သူကုိေမးႏုိင္ပါတယ္။ ကာစီႏုိက ႏုိင္ငံျခားသားျဖစ္ရင္ အခမဲ့၀င္လုိ ့ရပါတယ္။
၀င္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေဘာင္းဘီရွည္နဲ ့ ဘုိးဖိနပ္ (Shoe) ၀တ္ရပါတယ္။ အေပၚပုိင္းကေတာ့ သာမန္အကၤ်ီနဲ ့လဲ ရပါတယ္။
(စြတ္ၾကယ္ေတာ့ဘယ္ဟုတ္မလဲ)။ ျပီးေတာ့ ႏုိင္ငံကူးစာအုပ္ျပရပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္အတြင္းကုိသြားျပီး စနည္းနာခ်င္ရင္..အေပၚက အရာေတြ၀တ္ျပီး၊ ပါစရာရွိတာပါသြားဖုိ ့လုိပါတယ္။ မဟုတ္ရင္
၀င္ခြင့္မျပဳပါဘူး။ အတြင္းမွာေတာ့ ဓါတ္ပုံရုိက္ခြင့္မရွိပါဘူး။

အမ်ားအားျဖင့္ကစားစရာေတြက Slot Machine လုိ ့ပဲေခၚမလားမသိဘူး။ ကုိယ္က ပုိက္ဆံထည့္ျပီးႏွိပ္လုိက္ရင္
စျပစ္သီးတုိ ့၊ 777 တုိ ့ရွိတဲ့အရာပါ။ ဒီစက္ေတြမွာေဆာ့ခ်င္ရင္ ၁၀ ေဒၚလာအနည္းဆုံးထည့္ရပါတယ္။ အေၾကြ
လွဲစရာလဲမလုိပါဘူး။ အေၾကြေစ့ရွိရင္လဲထည့္ႏဳိင္သလုိ..အေၾကြမရွိရင္လဲ..ပုိက္ဆံထည့္တဲ့ခြက္ထဲထည့္ျပီးကစားလုိ ့
ရပါတယ္။ ကုိယ္ေဆာ့လုိ ့ျပီးသြားရင္..Print ကုိႏွိပ္လုိက္ရင္..က်န္တဲ့ပုိက္ဆံကုိျပန္အန္းတဲ့ စာရြက္ထြက္လာပါတယ္။
အဲဒီစာရႊက္ကုိယူျပီးရင္..refund ဆုိတဲ့စက္မွာထည့္လုိက္ရင္..ပုိက္ဆံေတြထြက္လာပါတယ္။

ဒီလုိစက္နဲ ့မေဆာ့ခ်င္ဘူး၊ ၀ုိင္းထုိင္ျပီးေဆာ့တဲ့ကစား၀ုိင္းေတြမွာေဆာ့ခ်င္ရင္ေတာ့ စကားခ်င္တဲ့စားပြဲကုိသြားျပီး
အေၾကြ chip လဲလုိ ့ရပါတယ္။ အမ်ားအားျဖင့္ သူတုိ ့ေဆာ့တာကေတာ့ ၅ ေဒၚလာအနည္းဆုံးပါ။ အမ်ားအားျဖင
့္ေတာ့ ၂၅၊ ၅၀၊ ၁၀၀ ေတြေဆာ့ၾကပါတယ္။

က်ေနာ္လဲ..အဲဒီေန ့တုန္းကကံစမ္းလုိက္တာ.. ကံဆုိးမွန္းသိလုိက္ရပါတယ္။ ေကာင္းတာကေတာ့ ဒီလုိျပန္ေျပာျပ
ႏဳိင္တာေပါ့ဗ်ာ။



အေပၚပုံက ဟုိတယ္ပါ။ ဘန္နီဆုိလာyလာဇာနဲ ့ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္မွာဒီလုိမ်ိဳးေတြ ့ရပါလိမ့္မယ္။ ဒီဟုိတယ္ရယ္ ျခေသၤ့နဲ ့ ဒူးရင္းသီးအေဆာက္အအုံက ဖုိခုံေနာက္ပုံစံတည္ရွိပါတယ္။ ၾကားမွာေတာ့ေရနဲ ့ျခားထားပါတယ္။



ဘန္နီဆုိလာဗလာဇာကေန ဟုိတယ္ဘက္မ်က္ႏွာမူျပီးေလွွ်ာက္လာရင္ေတာ့ ေဘာ္လုံးကြင္းကုိျဖတ္ရပါတယ္။ ျဖတ္ျပီး
ရင္ေတာ့ဒီမွတ္တုိင္ကုိ ေတြ ့ရပါမယ္။ ဒီမွတ္တုိင္က က်ဴးေက်ာ္သူေတြကုိ တုိက္ခုိက္ျပီးက်ဆုံးသြားတဲ့လူေတြကုိ ျမဳပ္ထား
တာပါ။



ေက်ာက္တုိင္ကုိေက်ာ္ျပီး ဘယ္ဖက္ကုိၾကည့္ရင္ေတာ့ ဒီလုိမ်ိဳးသစ္ပင္ေတြမုိးထားတဲ့လမ္းကုိေတြ ့ရပါလိမ့္မယ္။ ဒီလမ္း
အတုိင္းတည့္တည့္ေလွ်ာက္သြားရင္ေတာ့ ဒူးရင္းသီး (Esplannde Theatres) ကုိေရာက္ပါတယ္။



ဒါကေတာ့ စီးပြားေရးဇုံ/ဗဟုိ ရဲ့ေန ့ခင္းရႈခင္းေလးပါ။



အံ့ႀသမိလုိ ့ဓါတ္ပုံရုိက္လာတာပါ။ အစထင္တာက အားကစားလုပ္တဲ့လူေတြလုိ ့ထင္တာပါ။ ေနာက္ပုိင္းမွမဟုတ္မွန္း
သိလုိက္ပါတယ္။



ႏုိင္ငံေရးထက္ ဘာသာေရးဆႏၵျပၾကတာပါ။ ဒီလုိပုံေတြခင္းက်င္းျပသျပီး လူေတြကေတာ့ တရားထုိင္သလုိမ်ိဳးလုပ္ၾက
ပါတယ္။



ဒါကလဲ စီးပြားေရးဇုံပါနဲ ့ ျခေသၤ့ပုံပါ။ ဒီလုိမ်ိဳးတည့္တည့္ၾကည့္ရင္ေတာ့ ဘယ္ဖက္မွာ ဒူးရင္းသီးအေဆာက္အအုံရွိပါ
တယ္။



ဒါကေတာ့ ဒူးရင္းသီးအေဆာက္အအုံရဲ ့ေရွ ့ကေနျပီး ဘယ္ဖက္ကုိလွည့္လုိက္ရင္ေတြ ့ရတဲ့ျမင္ကြင္းပါ။ ဒီအေဆာက္
အအုံရဲ ့ညာဖက္မွာေတာ့ ခုဏက သေဘာၤဟုိတယ္ရွိပါတယ္။ အဲဒီေန ့တုန္းက လူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဇြန္လႊတ္ေန
ၾကပါတယ္။ အနီးကပ္ဆြဲတာအဲေလာက္ပဲရပါတယ္။ ျပီးေတာ့ The Lord of The Ring ရုပ္ရွင္ကားထဲက The Two
Towers ကုိေျပးျပီးသတိရလုိက္တာနဲ ့ရုိက္လာတာပါ။



ကဲဒါကေတာ့ ဒူးရင္းဒီအေဆာက္အအုံၾကီးပါ။ ဒီအေဆာက္အအုံရဲ ့အျပင္ဖက္မွာေတာ့ စတိတ္ရွိဳးစင္အေသးေလးေတြရွိ
ျပီးေတာ့ ေဖ်ာ္ေျဖမႈေတြလဲရွိပါတယ္။



အေပၚပုံကေတာ့ ဒူးရင္းသီးထဲကျမင္ကြင္းပါ။ လူေတြ၀ုိင္းဖြဲ ့ျပီးေတာ့ ဇြန္ေတြလုပ္ေနၾကပါတယ္။



ဒါလဲပဲ..စတိတ္ရွိဳးပါပဲ။ တရုတ္သီခ်င္းေတြေဖ်ာ္ေျဖေနပါတယ္။ (အသံမၾကားရလဲ..ျမင္ေယာင္ၾကပါရန္)



ဟုိတယ္နဲ ့လကုိရုိက္တာပါ။ စကၤာပူမွာေတာ့လည္စရာဆုိလုိ ့ စတုိးဆုိင္ေတြရွိတယ္။ တုိက္တာေတြရွိတယ္။ ေစ်းလဲၾကီး
ပါတယ္။ ညဆုိရင္လဲ..ေနရာတုိင္းလုိလိုမွာ ႏႈိက္ဂလပ္ ေတြေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာရွိပါတယ္။ ညပုိင္းမွာဆုိရင္
စကၤာပူႏုိင္ငံက Vegas လုိမ်ိဳး...ေပ်ာ္စရာေတြနဲ ့ျပည့္ေနတဲ့ျမိဳ ့လုိမ်ိဳးပါပဲ။ ေန ့ပုိင္းၾကေတာ့ အလုပ္သြားလုပ္တဲ့လူေတြ
နဲ ့ ရႈပ္ရွပ္ခတ္ေနတတ္ပါတယ္။



ေတြ ့ျပီးရင္ကြဲ..ေရာက္ျပီးရင္လြဲ..ဆုိတဲ့အတုိင္းအခ်ိန္တန္ေတာ့လဲျပန္ရဆုိတဲ့ သဘာ၀ရဲ ့နိယာမအတုိင္း ေလဆိပ္ဆီကုိ
ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။

အဲလုိနဲ ့ပဲ..“ေႀသာ္..လူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလာလည္ခ်င္တဲ့..စကၤာပူႏုိင္ငံၾကီးကေနျပန္ထြက္ခြာရေတာ့မွာပဲ..အင္း..
ေရာက္ခဲ့တယ္ေပါ့ေလ”..လုိ ့ပဲ...စဥ္းစားမိပါတယ္။



ေလဆိပ္ရဲ ့၀င္ေပါက္ပါ။ ေနာက္ဆုံးေတာ့လဲ ထုံးစံအတုိင္းပါပဲ....အထုတ္ေတြလြယ္ပုိးျပီး..ဆုိင္ရာဆုိင္ရာကုိျပန္ပါေတာ့
တယ္ဗ်ာ။


ရွမ္းကေလး