RSS Feed (xml)
တစ္ခါကရြာတစ္ရြာမွာ ဆရာႏွင့္တပည့္၂ဦး၊ အိမ္တစ္အိမ္မွာအတူေနထိုင္ၾကၿပီး၊ တပည့္မွာဆရာ့စကားကိုေၿမ၀ယ္မက်နားေထာင္၍ ရုိးသားသူတစ္ဦးၿဖစ္ပါတယ္။ တစ္ေန ့မွာဆရာကကိစၥရွိလို ့-" တပည့္ေရ၊ ဆရာအၿပင္သြားအံုးမယ္ ထမင္းခ်က္ထားကြာ" လို ့မွာခဲ့ပါတယ္။
ဆရာအၿပင္ကၿပန္လာၿပီး" တပည့္ေရ၊ ထမင္းစားၾကရေအာင္ခူးကြာ" လို ့ေၿပာလိုက္ေတာ့၊ တပည့္ကလည္းခူးၿပီးတာနဲ ့ဆရာက " ဟင္းေကာကြာ" လို့ေမးတယ္။ ထိုအခါတပည့္က" ဆရာကထမင္းပဲခ်က္ထားလို ့မွာတာကို" ဟုၿပန္ေၿဖတယ္။
ဆရာက အားမလိုအားမရနဲ ့" တပည့္ရာရုိးပါ့၊ ဆရာက 'တစ္' ဆိုရင္၊ တပည့္က 'ႏွစ္' 'သံုး' အထိစီစဥ္ထားရတယ္ကြ၊မွတ္ထားသိလား လို ့ေၿပာပါတယ္။
အဲဒီလိုနဲ ့တစ္ေန ့မွာေတာ့ ဆရာဖ်ားေနလို ့တပည့္ကို" ေဆးဆရာသြားပင့္ခဲ့ကြာ" ေၿပာေတာ့၊ တပည့္လည္းအေၿပးတစ္ပိုင္းနဲ ့အိမ္ကထြက္သြားတယ္။
ခဏၾကာတပည့္ၿပန္လာၿပီး ဆရာက-"တပည့္ေရ၊ ေဆးဆရာပင့္ခဲ့ၿပီလား" လို ့ေမးေတာ့၊ တပည့္ေၿဖလိုက္ပံုမွာ-
" ဆရာကၽြန္ေတာ့္ကိုသြန္သင္တဲ့အတိုင္း၊ ေဆးဆရာလည္းပင့္ၿပီ၊ ေနာက္ၿပီးအေခါင္းနဲ ့ဘုန္းၾကီးပါပင့္လာပါတယ္ခင္ဗ်ာ"
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment