RSS Feed (xml)
ေဖေဖ ၊ သားေက်ာင္းစာကုိ ကူပါဦး ၊ ႏုိင္ငံေရးဆုိတာ ဘာလဲတဲ့ " ေမာင္ျဖဴစင္က သူ႔ဖခင္အား အကူအညီေတာင္းလုိက္သည္။
ဖခင္က…" ေအး သားသားသေဘာက္ေပါက္ေအာင္ အတုိခ်ဳပ္ရွင္းျပမယ္၊
ေဖေဖက ပုိက္ဆံရွာၿပီး အိမ္ယူလာတယ္၊ ေဖေဖ့ကုိ အရင္းရွင္လုိ႔ ေခၚႏုိင္တယ္။ သားေမေမက ဒီပုိက္ဆံေတြကုိ စနစ္တက် စီမီခန္႔ခြဲၿပီးသုံးစြဲတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ သားေမေမကုိ အစုိးရလုိ႔ေခၚႏုိင္တယ္။ ေဖေဖတုိ႔က သားကုိျပဳစုေစာင့္ေရွာက္တယ္၊ ဒါ့ေၾကာင့္ သားကုိ ျပည္သူလုိ႔ေခၚရမယ္၊ သားရဲ့ ညီေလးကုိၾကေတာ့ အနာဂတ္လုိ႔ေခၚရမယ္၊ ရွင္းရဲ့လားသား ဒါဟာ ႏုိင္ငံေရးပဲ "
အဲဒီလုိနဲ႔ ညလယ္သန္းေခါင္းယံအခ်ိန္တြင္ ေမာင္ျဖဴစင္ေလးသည္ကေလးငုိသံၾကားသျဖင့္ သြားၾကည့္ရာ သူ၏ညီေလးမွာ အႏွီးထဲတြင္ အညစ္အေၾကးမ်ား(ခ်ီး) ေပက်ံေနသည္ကုိ ေတြ႔ရသည္။ အဲဒါနဲ႔ သူဟာ သူ႔အေဖ နဲ႔ အေမအိမ္ခန္းသုိ႔တခါး ဖြင့္၀င္ၾကည့္ရာမိခင္တစ္ေယာက္တည္း အိပ္ေမာက်ေနသည္ကုိ ေတြ႔လုိက္ရတယ္။
ဒါနဲ႔ ေမာင္ျဖဴစင္ေလးဟာ မိခင္ကုိလႈပ္ႏုိးေသာ္လည္း မႏုိးသျဖင့္ အိမ္ေဖာ္မေလးရဲ့ အခန္းကုိ၀င္ၾကည့္ရာ အိမ္ေဖာ္ႏွင့္အတူ ဖက္လ်က္အိပ္ေနေသာ ဖခင္ကုိေတြ႔လုိက္ရတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ ေမာင္ျဖဴစင္ေလးဟာ ေဒါသထြက္ၿပီး အိပ္ခန္းသုိ႔ ျပန္သြားေလသည္။
ေနာက္တစ္ေန႔ နံနက္ေက်ာင္းသုိ႔ေရာက္သည့္အခါမွာ ….
" ဆရာမ က်ေနာ္ ႏုိင္ငံေရးအေၾကာင္း နားလည္ၿပီလုိ႔ ထင္ပါတယ္ "
" ေမာင္ျဖဴစင္ရယ္ ၊ ေတာ္လုိက္တဲ့ကေလးေလးကြယ္၊ တစ္တန္းလုံးသိေအာင္ ရွင္းျပပါကြယ္"
ဒီလုိနဲ႔ ေမာင္ျဖဴစင္ေလးဟာ ႏုိင္ငံေရးအေၾကာင္းကုိ ဆရာမႏွင့္ သူ႔အခန္းေဖာ္ သူငယ္ခ်င္းစာသင္သားေတြကုိေျပာျပလုိက္တာက…။
" အလုပ္သမားလူတန္းစားဟာ အရင္းရွင္နဲ႔ ေဖာက္ျပန္ေနတယ္၊ အစုိးရကေတာ့ အိပ္ေန တာပဲ၊ ျပည္သူကုိ လုံး၀ ပစ္ထားတယ္၊ အနာဂါတ္ဟာလဲ ညစ္ပတ္နံေစာ္ေနတာပဲ "
ရွမ္းကေလး (အီးေမးလ္ မွစာအားျပန္၍ ေ၀မွ်လုိက္ပါသည္။ )
Monday, August 31, 2009
Saturday, August 29, 2009
Friday, August 28, 2009
ေယာကၤ်ားမ်ား အေၾကာင္း
ေအာ္..ေယာက္်ား..ေယာက္်ား... ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြ မ်ား ဆက္ဆံမိရင္ ေျပာပါလိမ့္မယ္ .... ' သူ႕ကိုၾကိတ္ၾကိဳက္ေနတယ္ ' ... လို႔ အဲလိုမွ မလုပ္ျပန္ရင္လဲ ... ' အဲဒီ မိန္းမက ဘာမွ မဟုတ္ပါဘူးကြာ ' ... တဲ့ သပ္သပ္ရပ္ရပ္မ်ား၀တ္စားမိရင္ ေျပာပါလိမ့္မယ္ ... ' သူ႕ရုပ္နဲ႕ပဲမ်ားေနတာ ' ...လို႔ အဲလိုမွ မ၀တ္ျပန္ရင္လဲ ' တုိက္ေဂါ 'တဲ့
သူကိုမ်ား ျပန္ျငင္းခံုမိရင္ ေျပာပါလိမ့္မယ္ ...' စြာေတးမ '...လို႔ ျငိမ္ေနျပန္ေတာ့လဲ ... 'ငတံုးမေလးပါကြာ.. .ငါလိမ္႕ခ်င္သလို လိမ္႕လို႕ရပါတယ္ '...တဲ့
သူထက္မ်ား ပိုေတာ္ေနရင္ ေျပာပါလိမ့္မယ္ ... ' ငဖ်ံမ '...လို႔သူကမ်ား ပိုေတာ္ေနရင္ေတာ့လဲ ...' အရည္အခ်င္းေၾကာင့္ '...တဲ့သူ႕ကိုမ်ား မၾကိဳက္ဘူးဆိုရင္ ... " လက္ဖက္ရည္ဆို္င္မွာ ေရေႏြးအိုးတအိုးနဲ႕
တစ္ေန႕လံုးထုိင္ျပီး...ဒီေစာ္ကဘာၾကီးဘာကြာ....ညာၾကီးပါကြာ.....ဘယ္တုန္းကငါနဲ႕ဘယ္လို....ဘာျဖစ္ခဲ႕တယ္...
ညာျဖစ္ခဲ႕တယ္...အခုမွအထာေတြပိုေနတာပါကြာ......စတဲ႕စတဲ႕....အတင္းေတြေျပာလာပါလိမ့္မယ္
သူ႕ကို ၾကိဳက္မိျပန္ေတာ့လဲ ... သင့္ကို အႏိုင္က်င္႕နည္းေပါင္းစံုနဲ႕ တရား၀င္အႏုိင္က်င္႕လာပါလိမ့္မယ္....
ခ်စ္ေနတဲ့ အမူအရာမ်ား ျပမိရင္ေျပာပါလိမ့္မယ္ ... ' ငါက ပိုင္ပါတယ္ကြာဆိုျပီးေနာက္ကြယ္မွာ ေလွ်ာက္ေဖါဦးမယ္....
အဲလို အမူအရာမျပျပန္ေတာ့လဲ ... ' မင္းကတကယ္မခ်စ္လို႕ ေနာက္တစ္ေယာက္ရွာတာ
'...တဲ့
အခက္အခဲရွိလို႔ တိုင္ပင္မိရင္ ေျပာပါလိမ့္မယ္ ... ' ပစိပစပ္ '...လို႔မတိုင္ပင္ဘဲ ေနျပန္ေတာ့လဲ ... ' သူ႔ကို မယံုၾကည္လို႔ '...တဲ့
သူ႕ကိုမ်ား ေအာ္ေငါက္မိရင္ ေျပာပါလိမ့္မယ္ ...' ေယာက်္ားကိုလႊမ္းမိုးမယ္႕မိန္းမ ' ...လို႔
သူကမ်ား ေအာ္ေငါက္ရင္ေတာ့ ' ဆုံးမတာ '...တဲ့
ေပးထားတဲ့ ကတိ ဖ်က္မိရင္ ေျပာပါလိမ့္မယ္ ... ' ကတိမတည္တဲ႕မိန္းမ '...လို႔
သူဘက္ကဖ်က္ရင္ေတာ့ ...' မလြဲမေရွာင္သာလို႔ပါ ' ...တဲ့
မိန္းကေလး......... shopping သြားမိရင္ ေျပာပါလိမ့္မယ္ ...'ပိုက္ဆံျဖဳန္းတဲ႕မိန္းမ..လို႔
သူ ပိုကာ ဆြဲတာက်ေတာ့ ...' အပ်င္းေျပပါ '...တဲ့
သင္ စာေမးပြဲေအာင္ရင္ ေျပာပါလိမ့္မယ္ ...' သူအားေပးတတ္လို႕ပါ '...လို႔ သူေအာင္ရင္ေတာ့ ... ' အရည္အေသြးေၾကာင့္ ' ...တဲ့
သူမ်ားကိုမ်ား မေတာ္တဆ နာက်င္ေစမိရင္ ေျပာပါလိမ့္မယ္ ... ' အၾကင္နာတရားမဲ့တဲ့လူ' ...လို႔
သူ႔ေၾကာင့္မ်ား သင္ခိုက္မိရင္ေတာ့ ... ' အထိမခံ ေရႊပုဂံ ' ...တဲ့
သူနဲ႕ အတူတူ အျပင္သြားလို႕ သူပိုက္ဆံ ရွင္းရမယ္ဆိုရင္ ......၀လာမွာစိုးလို႕နည္းနည္းပဲစားတဲ႕......
ကိုယ္႕ဘာသာ ရွင္းမယ္ဆုိရင္ အစားဆိုတာ ေကာင္းေကာင္းစားရတယ္တဲ႕
ေယာက်္ားေတြ အၾကိဳက္ ဆယ္ခါလိုက္လဲမလိုက္တစ္ခါ ရိွခဲ့ပါမူ...
သြားပုတ္ေလလြင္႕..ေလွ်ာက္ေျပာတတ္၏( blog ေတြလည္း ေလွ်ာက္ေရးတတ္၏ ..)တဲ႕......
ရည္းစားသက္တမ္းၾကာလာလို႕ သူတို႕အသစ္ကေလးရွာခ်င္ျပီဆိုရင္.......မင္းကို
ခ်စ္တာမဟုတ္ခဲ႕ပါဘူး ...ခဏ သာယာမိတာပါတဲ႕........(ဗေလာင္းဗလဲ
ကိုေကာင္းေကာင္းေျပာတတ္ေသးပါတယ္..............)
ဒီစာကို ေယာက်္ားေတြဆီ ပို႔ေပးမိရင္ ေျပာပါလိမ့္မယ္ ... ' မဟုတ္မဟတ္ေတြ'
...လို႔..မပို႔ျပန္ရင္လည္း ... ' အတၱသမားေတြ ' ...တဲ့
ရွမ္းကေလး (အီးေမးလ္မွ ရေသာစာအား ျပန္လည္ေ၀မွ်ပါသည္။ )
သူကိုမ်ား ျပန္ျငင္းခံုမိရင္ ေျပာပါလိမ့္မယ္ ...' စြာေတးမ '...လို႔ ျငိမ္ေနျပန္ေတာ့လဲ ... 'ငတံုးမေလးပါကြာ.. .ငါလိမ္႕ခ်င္သလို လိမ္႕လို႕ရပါတယ္ '...တဲ့
သူထက္မ်ား ပိုေတာ္ေနရင္ ေျပာပါလိမ့္မယ္ ... ' ငဖ်ံမ '...လို႔သူကမ်ား ပိုေတာ္ေနရင္ေတာ့လဲ ...' အရည္အခ်င္းေၾကာင့္ '...တဲ့သူ႕ကိုမ်ား မၾကိဳက္ဘူးဆိုရင္ ... " လက္ဖက္ရည္ဆို္င္မွာ ေရေႏြးအိုးတအိုးနဲ႕
တစ္ေန႕လံုးထုိင္ျပီး...ဒီေစာ္ကဘာၾကီးဘာကြာ....ညာၾကီးပါကြာ.....ဘယ္တုန္းကငါနဲ႕ဘယ္လို....ဘာျဖစ္ခဲ႕တယ္...
ညာျဖစ္ခဲ႕တယ္...အခုမွအထာေတြပိုေနတာပါကြာ......စတဲ႕စတဲ႕....အတင္းေတြေျပာလာပါလိမ့္မယ္
သူ႕ကို ၾကိဳက္မိျပန္ေတာ့လဲ ... သင့္ကို အႏိုင္က်င္႕နည္းေပါင္းစံုနဲ႕ တရား၀င္အႏုိင္က်င္႕လာပါလိမ့္မယ္....
ခ်စ္ေနတဲ့ အမူအရာမ်ား ျပမိရင္ေျပာပါလိမ့္မယ္ ... ' ငါက ပိုင္ပါတယ္ကြာဆိုျပီးေနာက္ကြယ္မွာ ေလွ်ာက္ေဖါဦးမယ္....
အဲလို အမူအရာမျပျပန္ေတာ့လဲ ... ' မင္းကတကယ္မခ်စ္လို႕ ေနာက္တစ္ေယာက္ရွာတာ
'...တဲ့
အခက္အခဲရွိလို႔ တိုင္ပင္မိရင္ ေျပာပါလိမ့္မယ္ ... ' ပစိပစပ္ '...လို႔မတိုင္ပင္ဘဲ ေနျပန္ေတာ့လဲ ... ' သူ႔ကို မယံုၾကည္လို႔ '...တဲ့
သူ႕ကိုမ်ား ေအာ္ေငါက္မိရင္ ေျပာပါလိမ့္မယ္ ...' ေယာက်္ားကိုလႊမ္းမိုးမယ္႕မိန္းမ ' ...လို႔
သူကမ်ား ေအာ္ေငါက္ရင္ေတာ့ ' ဆုံးမတာ '...တဲ့
ေပးထားတဲ့ ကတိ ဖ်က္မိရင္ ေျပာပါလိမ့္မယ္ ... ' ကတိမတည္တဲ႕မိန္းမ '...လို႔
သူဘက္ကဖ်က္ရင္ေတာ့ ...' မလြဲမေရွာင္သာလို႔ပါ ' ...တဲ့
မိန္းကေလး......... shopping သြားမိရင္ ေျပာပါလိမ့္မယ္ ...'ပိုက္ဆံျဖဳန္းတဲ႕မိန္းမ..လို႔
သူ ပိုကာ ဆြဲတာက်ေတာ့ ...' အပ်င္းေျပပါ '...တဲ့
သင္ စာေမးပြဲေအာင္ရင္ ေျပာပါလိမ့္မယ္ ...' သူအားေပးတတ္လို႕ပါ '...လို႔ သူေအာင္ရင္ေတာ့ ... ' အရည္အေသြးေၾကာင့္ ' ...တဲ့
သူမ်ားကိုမ်ား မေတာ္တဆ နာက်င္ေစမိရင္ ေျပာပါလိမ့္မယ္ ... ' အၾကင္နာတရားမဲ့တဲ့လူ' ...လို႔
သူ႔ေၾကာင့္မ်ား သင္ခိုက္မိရင္ေတာ့ ... ' အထိမခံ ေရႊပုဂံ ' ...တဲ့
သူနဲ႕ အတူတူ အျပင္သြားလို႕ သူပိုက္ဆံ ရွင္းရမယ္ဆိုရင္ ......၀လာမွာစိုးလို႕နည္းနည္းပဲစားတဲ႕......
ကိုယ္႕ဘာသာ ရွင္းမယ္ဆုိရင္ အစားဆိုတာ ေကာင္းေကာင္းစားရတယ္တဲ႕
ေယာက်္ားေတြ အၾကိဳက္ ဆယ္ခါလိုက္လဲမလိုက္တစ္ခါ ရိွခဲ့ပါမူ...
သြားပုတ္ေလလြင္႕..ေလွ်ာက္ေျပာတတ္၏( blog ေတြလည္း ေလွ်ာက္ေရးတတ္၏ ..)တဲ႕......
ရည္းစားသက္တမ္းၾကာလာလို႕ သူတို႕အသစ္ကေလးရွာခ်င္ျပီဆိုရင္.......မင္းကို
ခ်စ္တာမဟုတ္ခဲ႕ပါဘူး ...ခဏ သာယာမိတာပါတဲ႕........(ဗေလာင္းဗလဲ
ကိုေကာင္းေကာင္းေျပာတတ္ေသးပါတယ္..............)
ဒီစာကို ေယာက်္ားေတြဆီ ပို႔ေပးမိရင္ ေျပာပါလိမ့္မယ္ ... ' မဟုတ္မဟတ္ေတြ'
...လို႔..မပို႔ျပန္ရင္လည္း ... ' အတၱသမားေတြ ' ...တဲ့
ရွမ္းကေလး (အီးေမးလ္မွ ရေသာစာအား ျပန္လည္ေ၀မွ်ပါသည္။ )
Monday, August 17, 2009
ေလးဖက္ေလးတန္
ေလးဖက္ေလးတန္ ထြက္ေပါက္မရွိ
အခန္းလယ္မွာ ငုတ္တုတ္ထုိင္လုိ ့
လက္ခ်ိဳးရည္ကာ
ကုန္ပါေလေတာ့ အခ်ိန္ေတြရာ။
ငါ့အခန္းမွာ စိမ္းညိဳ ့ညိဳ ့နဲ ့
အနံ ့ေတြသာ အေဖာ္ျပဳသာ
နံရံမွာေတာ့ ေရးျခစ္ထားတဲ့
တုတ္ေခ်ာင္းေတြသာ ျပည့္လုိ ့ေနတယ္။
ျပန္ေတြးလုိက္တုိင္း
ၾကည္ႏူးခဲ့တဲ့ ငါ့ရဲ ့ဘ၀
သားနဲ ့သမီး စုံကာညီလုိ ့
ေကာင္းကင္ၾကီးေအာက္ ေပ်ာ္ဖူးခဲ့တယ္။
ဒီခန္းက်ဥ္းမွာ ေကာင္းကင္မရွိ
ေနကမထိ ေမွာင္ကအတိ
လက္ေကာက္ေတြက သံေခ်းတက္လုိ ့
ေရြ ့လ်ားမရ။
လမ္းေလွ်ာက္တုိင္းလဲ ကေလာက္ကလင္
ထုိင္လုိက္တုိင္းလဲ တခြ်င္ခြ်င္နဲ ့။
အျပစ္မရွိ ဘာမွမသိ
ငါ့လုိေကာင္ကုိ လူမုိက္ေတြကာ
အခန္းထဲထည့္ မေသယုံေကြ်း
ခ်ထားခဲ့တာ ၾကာျပီေပါ့လား။
ႏွစ္ေတြျပည့္ေတာ့ ရက္ေတြထပ္တုိး
ေျပေနေသးတယ္ ရက္ေပါင္း 3650 ရယ္။
လေတြလည္တုိင္း အိမ္ကလာၾကိဳ
သက္ျပင္းခ်ကာ ေစာင့္ေနပါကြာ
3650 ရက္ပါကြာ။
သူတုိ ့ျပန္ေတာ့ ....
ငါလက္ခ်ုိဳးကာ ေတာင္းဆုေတြေခြ်
ေနာင္ဒီခ်ိန္ရယ္ ျမန္ျမန္ေရာက္ဖုိ ့ရယ္။
ေကာင္းကင္ (ဤကဗ်ာ ပုိ ့ေပးေသာ ေကာင္းကင္အား အထူးေက်းဇူးတင္လ်က္၊ ရွမ္းကေလး)
အခန္းလယ္မွာ ငုတ္တုတ္ထုိင္လုိ ့
လက္ခ်ိဳးရည္ကာ
ကုန္ပါေလေတာ့ အခ်ိန္ေတြရာ။
ငါ့အခန္းမွာ စိမ္းညိဳ ့ညိဳ ့နဲ ့
အနံ ့ေတြသာ အေဖာ္ျပဳသာ
နံရံမွာေတာ့ ေရးျခစ္ထားတဲ့
တုတ္ေခ်ာင္းေတြသာ ျပည့္လုိ ့ေနတယ္။
ျပန္ေတြးလုိက္တုိင္း
ၾကည္ႏူးခဲ့တဲ့ ငါ့ရဲ ့ဘ၀
သားနဲ ့သမီး စုံကာညီလုိ ့
ေကာင္းကင္ၾကီးေအာက္ ေပ်ာ္ဖူးခဲ့တယ္။
ဒီခန္းက်ဥ္းမွာ ေကာင္းကင္မရွိ
ေနကမထိ ေမွာင္ကအတိ
လက္ေကာက္ေတြက သံေခ်းတက္လုိ ့
ေရြ ့လ်ားမရ။
လမ္းေလွ်ာက္တုိင္းလဲ ကေလာက္ကလင္
ထုိင္လုိက္တုိင္းလဲ တခြ်င္ခြ်င္နဲ ့။
အျပစ္မရွိ ဘာမွမသိ
ငါ့လုိေကာင္ကုိ လူမုိက္ေတြကာ
အခန္းထဲထည့္ မေသယုံေကြ်း
ခ်ထားခဲ့တာ ၾကာျပီေပါ့လား။
ႏွစ္ေတြျပည့္ေတာ့ ရက္ေတြထပ္တုိး
ေျပေနေသးတယ္ ရက္ေပါင္း 3650 ရယ္။
လေတြလည္တုိင္း အိမ္ကလာၾကိဳ
သက္ျပင္းခ်ကာ ေစာင့္ေနပါကြာ
3650 ရက္ပါကြာ။
သူတုိ ့ျပန္ေတာ့ ....
ငါလက္ခ်ုိဳးကာ ေတာင္းဆုေတြေခြ်
ေနာင္ဒီခ်ိန္ရယ္ ျမန္ျမန္ေရာက္ဖုိ ့ရယ္။
ေကာင္းကင္ (ဤကဗ်ာ ပုိ ့ေပးေသာ ေကာင္းကင္အား အထူးေက်းဇူးတင္လ်က္၊ ရွမ္းကေလး)
ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ နဲ ့ က်ေနာ္
ရပ္ကြက္ထဲက ေကာင္မေလးေလး
ဆံပင္ရွည္ရွည္ မ်က္ႏွာ၀ုိင္း၀ုိင္း
ေတြ ့တုိင္းခုိက္မိ။
လမ္းျဖတ္ေလွ်ာက္တုိင္း ၾကည့္ခဲ့မိတယ္
အျပံဳးေတြေျခြ ေငးမိေသးတယ္။
ရက္ေတြၾကာေတာ့ သူလမ္းေလွ်ာက္တုိင္း
အသံေလးျပဳ သူေလးသိေအာင္။
ရွက္ျပံဳးေလးငံု ေခါင္းေလးစုိက္ကာ
ပန္းေရာင္ပုိင္ရွင္ မင္းမ်က္ႏွာျပင္
သူသိမလား?။
လေတြၾကာေတာ့ အထုပ္ေလးပုိက္
ေခါင္းငုိက္စုိက္ကာ တစ္ရြာေျပာင္းေတာ့
ငုိမဲ့မဲ့ေလး မင္းရဲ ့မ်က္ႏွာ
မ်က္လုံးေလးခ်င္း ေရွာင္ကာခြါေတာ့
ေနာက္ဆုံးခ်ိန္ေလး မင္းေလးမ်က္ႏွာ
ငါေသခ်ာေအာင္ မၾကည့္ရေတာ့
၀မ္းနည္းစြာနဲ ့
မင္းေက်ာျပင္သာ ငါေငးစုိက္ကာ
၀မ္းပန္းမသာ ျဖစ္ခဲ့မိတယ္။
မင္းေလးသြားေတာ့ ေန ့စဥ္ေန ့တုိင္း
လမ္းေလးေဘးမွာ ငါထုိင္ေနကာ
မင္းျပန္လာမလား
ေစာင့္စားေနတာ ၾကာေနျပီကြာ။
ေလေျပ
ဆံပင္ရွည္ရွည္ မ်က္ႏွာ၀ုိင္း၀ုိင္း
ေတြ ့တုိင္းခုိက္မိ။
လမ္းျဖတ္ေလွ်ာက္တုိင္း ၾကည့္ခဲ့မိတယ္
အျပံဳးေတြေျခြ ေငးမိေသးတယ္။
ရက္ေတြၾကာေတာ့ သူလမ္းေလွ်ာက္တုိင္း
အသံေလးျပဳ သူေလးသိေအာင္။
ရွက္ျပံဳးေလးငံု ေခါင္းေလးစုိက္ကာ
ပန္းေရာင္ပုိင္ရွင္ မင္းမ်က္ႏွာျပင္
သူသိမလား?။
လေတြၾကာေတာ့ အထုပ္ေလးပုိက္
ေခါင္းငုိက္စုိက္ကာ တစ္ရြာေျပာင္းေတာ့
ငုိမဲ့မဲ့ေလး မင္းရဲ ့မ်က္ႏွာ
မ်က္လုံးေလးခ်င္း ေရွာင္ကာခြါေတာ့
ေနာက္ဆုံးခ်ိန္ေလး မင္းေလးမ်က္ႏွာ
ငါေသခ်ာေအာင္ မၾကည့္ရေတာ့
၀မ္းနည္းစြာနဲ ့
မင္းေက်ာျပင္သာ ငါေငးစုိက္ကာ
၀မ္းပန္းမသာ ျဖစ္ခဲ့မိတယ္။
မင္းေလးသြားေတာ့ ေန ့စဥ္ေန ့တုိင္း
လမ္းေလးေဘးမွာ ငါထုိင္ေနကာ
မင္းျပန္လာမလား
ေစာင့္စားေနတာ ၾကာေနျပီကြာ။
ေလေျပ
မသိရတဲ့သူ...........
ဖုန္းေလးက ကေလာင္ကေလာင္
ဘယ္ေကာင္လဲေဟ့
အခ်ိန္မေတာ္ ေခၚရတာလား
စိတ္ေတြကဆုိး
ၾကမ္းၾကမ္းေျပာမယ္ ဆုံးျဖတ္တယ္ကြယ္။
ညင္ညင္သာသာ စကားေလးၾကား
၀မ္းသာမိတယ္
မွတ္ထားမိတယ္ ဒီဖုန္းနံပတ္။
ေန ့တုိင္းေျပာဆုိ ေမွ်ာ္လင့္မိတယ္
အခ်ိန္တန္ရင္ တမ္းတမိတယ္ေပါ့
ၾကည္ႏူးသံသာ ျပန္ၾကားခ်င္မိတယ္။
ခုေတာ့ ဖုန္းကမလာ
နံပတ္ကအမွား
ဘယ္ဆီကုိမ်ား သူဆက္ေနလဲ
သိခ်င္မိတယ္
မသိရတဲ့သူေလးရယ္။
ေလေျပ
ဘယ္ေကာင္လဲေဟ့
အခ်ိန္မေတာ္ ေခၚရတာလား
စိတ္ေတြကဆုိး
ၾကမ္းၾကမ္းေျပာမယ္ ဆုံးျဖတ္တယ္ကြယ္။
ညင္ညင္သာသာ စကားေလးၾကား
၀မ္းသာမိတယ္
မွတ္ထားမိတယ္ ဒီဖုန္းနံပတ္။
ေန ့တုိင္းေျပာဆုိ ေမွ်ာ္လင့္မိတယ္
အခ်ိန္တန္ရင္ တမ္းတမိတယ္ေပါ့
ၾကည္ႏူးသံသာ ျပန္ၾကားခ်င္မိတယ္။
ခုေတာ့ ဖုန္းကမလာ
နံပတ္ကအမွား
ဘယ္ဆီကုိမ်ား သူဆက္ေနလဲ
သိခ်င္မိတယ္
မသိရတဲ့သူေလးရယ္။
ေလေျပ
လမ္းထိပ္က ဟုိအတြဲ...
မနက္လင္းခ်ိန္..ေနမင္းက အပူသိပ္မေပးေသးေသာအခ်ိန္တြင္ က်ေနာ္သည္ နံနက္သာ၀တၱရားအရ ၀ရံတာတြင္ေကာ္ဖီေလး ထုိင္ေသာက္ေနမိသည္။ ထုိသုိ ့ေသာက္ေနစဥ္တြင္ က်ေနာ့္တုိက္ မ်က္ေစာင္းထုိးက သတင္းစာေရာင္းေသာ ဆုိင္သုိ ့ သတင္းစာ လာ၀ယ္ေသာ ရုပ္ခပ္ေခ်ာေခ်ာ ေကာင္ေလးကုိ ေတြ ့လုိက္၏။
ေကာင္ေလးေရာက္ျပီး သိပ္မၾကာခင္တြင္ ၀မ္းဆက္၀တ္ထားေသာ ေကာင္ေလးႏွင့္ အရြယ္တူ ေကာင္မေလးသည္လဲ ထုိဆုိင္နဲ ့ စာအုပ္လာဌားေလသည္။ ေကာင္ေလးႏွင့္ေကာင္မေလးသည္ မ်က္လုံးခ်င္းဆုံေတြ ့ခ်ိန္တြင္ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ျပံဳးျပယုံ ေလး အခ်င္းအခ်င္း အျပံဳးဖလွယ္ၾကသည္။
ထုိသူငယ္ႏွင့္ ေကာင္မေလးသည္ သူတုိ ့၏ကိစၥျပီးသည္ႏွင့္ ဆုိင္ရာဆုိင္ရာ ဆန္ ့က်င္ဖက္ လမ္းသုိ ့ထြက္သြားၾကသည္။ က်ေနာ္မွာ ထုိသုိ ့ျဖစ္ေနသည္ကုိ ေတြ ့ေသာအခါ မေနထိ မထုိင္သာျဖစ္သြားရသည္။ အေၾကာင္းမွာ ဒီျမင္ကြင္းကုိ က်ေနာ္ေတြ ့ေနရသည္မွာ သုံး၊ ေလး လပင္ရွိေနပါျပီေလ။
က်ေနာ္ေတာ့ထင္တယ္ေလ ဒီသူငယ္ေလးေတြက တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္ ၾကိဳက္ေနၾကမယ္ဆုိတာ။ ဒါေပမယ့္ ထူးဆန္းတာက ေကာင္ေလးနဲ ့ ေကာင္မေလးက ဘယ္ေတာ့မွ တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္ စကားမေျပာၾကဘူးဗ်။ အဲဒီထက္ ပုိထူးဆန္းတာက သူတုိ ့ ေန ့တုိင္းေန ့တုိင္း စာအုပ္လာဌား၊ သတင္းစာလာ၀ယ္ တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္ျပံဳးျပၾကတာ တစ္ေန ့မွ မပ်က္ကြက္ၾကဘူးဗ်။
အင္းဒီျမင္ကြင္းေလးက က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ မနက္ေကာ္ဖီေသာက္တုိင္းေတြ ့ေနၾကေလ။ ဒါေၾကာင့္က်ေနာ္က ၀ရံသာမွာ ေသာက္တာေပါ့။ ဒါကေခ်ာင္းသာ မဟုတ္ဘူးေလ။ ျမင္ကြင္းေလးထဲ အမွတ္မထင္ ၾကံဳၾကိဳက္လုိ ့၀င္လာတဲ့ မနက္ခင္း ဇာတ္လမ္း ေလးေပါ့ဗ်ာ။
အဲ....ဇာတ္လမ္းျပန္စရေအာင္
မွတ္မွတ္ရရ အဲဒီေန ့က ေနကမထြက္ပဲ မုိးအုန္ ့ေနတဲ့ေန ့ေပါ့ဗ်ာ..........က်ေနာ္လဲ ထုံးစံအတုိင္း၀ရံသာမွာေခ်ာင္း..အဲ. ေကာ္ဖီေသာက္ေနတာေလ။ ဒီေန ့ေတာ့ ေကာင္ေလးက မိန္းကေလးေခ်ာေခ်ာတစ္ေယာက္ကုိ လက္တြဲျပီး သတင္းစာ လာ၀ယ္တယ္ဗ်ာ။ သူတုိ ့ တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္ၾကည့္ရင္း ၾကည္ႏူးေနၾကတယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ္ကေတာ့ စာအုပ္လာဌားတဲ့ သူငယ္မေလးအတြက္ စိတ္မေကာင္းပဲ စိတ္ထဲမွာ ေအာင့္သက္သက္ျဖစ္သြားတယ္ဗ်ာ။
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ အေကာင္းစားကားတစ္စီးက ဆုိင္ေရွ ့မွာလာရပ္တယ္။ အဲဒီကားထဲကေန စာအုပ္လာဌားေနၾက ေကာင္မေလးဆင္း လာပါတယ္။ ေရွ ့ဆင့္ ေနာက္ဆင့္ဆုိသလုိပဲ ခပ္ေခ်ာေခ်ာ ေကာင္ကေလးတစ္ေယာက္ဆင္းလာပါတယ္။ သူတုိ ့ႏွစ္ေယာက္လဲ တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္တြဲလုိ ့။
ေကာင္ကေလးက ထုံးစံအတုိင္း သတင္းစာ၀ယ္တယ္ေပါ့။ ေကာင္မေလးကလဲ စာအုပ္ဌားတယ္ေလ။ သူတုိ ့ႏွစ္ေယာက္က ခုဆုိ တစ္ဦးကုိ တစ္ဦးျပံဳးျပဖုိ ့မေျပာနဲ ့ လည္ပင္းေညာင္းမွာစုိးလုိ ့လားမသိဘူးဗ်ာ... တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္လွည့္ေတာင္ မၾကည့္ပါဘူးဆုိ။
ဆုိင္ရာဆုိင္ရာ လုပ္စရာျပီးေတာ့ ဆန္ ့က်င္ဘက္ ထြက္သြားၾကေလတယ္ဗ်ာ။ အဲဒါနဲ ့က်ေနာ္လဲ..... ‘ေဟ့....ေနာက္ေန ့ ကစျပီး ငါအိမ္ထဲမွာပဲ ေကာ္ဖီေသာက္ေတာ့မယ္‘ ဟုလမ္းေျပာလုိက္ပါတယ္။
ေလေျပ
ေကာင္ေလးေရာက္ျပီး သိပ္မၾကာခင္တြင္ ၀မ္းဆက္၀တ္ထားေသာ ေကာင္ေလးႏွင့္ အရြယ္တူ ေကာင္မေလးသည္လဲ ထုိဆုိင္နဲ ့ စာအုပ္လာဌားေလသည္။ ေကာင္ေလးႏွင့္ေကာင္မေလးသည္ မ်က္လုံးခ်င္းဆုံေတြ ့ခ်ိန္တြင္ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ျပံဳးျပယုံ ေလး အခ်င္းအခ်င္း အျပံဳးဖလွယ္ၾကသည္။
ထုိသူငယ္ႏွင့္ ေကာင္မေလးသည္ သူတုိ ့၏ကိစၥျပီးသည္ႏွင့္ ဆုိင္ရာဆုိင္ရာ ဆန္ ့က်င္ဖက္ လမ္းသုိ ့ထြက္သြားၾကသည္။ က်ေနာ္မွာ ထုိသုိ ့ျဖစ္ေနသည္ကုိ ေတြ ့ေသာအခါ မေနထိ မထုိင္သာျဖစ္သြားရသည္။ အေၾကာင္းမွာ ဒီျမင္ကြင္းကုိ က်ေနာ္ေတြ ့ေနရသည္မွာ သုံး၊ ေလး လပင္ရွိေနပါျပီေလ။
က်ေနာ္ေတာ့ထင္တယ္ေလ ဒီသူငယ္ေလးေတြက တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္ ၾကိဳက္ေနၾကမယ္ဆုိတာ။ ဒါေပမယ့္ ထူးဆန္းတာက ေကာင္ေလးနဲ ့ ေကာင္မေလးက ဘယ္ေတာ့မွ တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္ စကားမေျပာၾကဘူးဗ်။ အဲဒီထက္ ပုိထူးဆန္းတာက သူတုိ ့ ေန ့တုိင္းေန ့တုိင္း စာအုပ္လာဌား၊ သတင္းစာလာ၀ယ္ တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္ျပံဳးျပၾကတာ တစ္ေန ့မွ မပ်က္ကြက္ၾကဘူးဗ်။
အင္းဒီျမင္ကြင္းေလးက က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ မနက္ေကာ္ဖီေသာက္တုိင္းေတြ ့ေနၾကေလ။ ဒါေၾကာင့္က်ေနာ္က ၀ရံသာမွာ ေသာက္တာေပါ့။ ဒါကေခ်ာင္းသာ မဟုတ္ဘူးေလ။ ျမင္ကြင္းေလးထဲ အမွတ္မထင္ ၾကံဳၾကိဳက္လုိ ့၀င္လာတဲ့ မနက္ခင္း ဇာတ္လမ္း ေလးေပါ့ဗ်ာ။
အဲ....ဇာတ္လမ္းျပန္စရေအာင္
မွတ္မွတ္ရရ အဲဒီေန ့က ေနကမထြက္ပဲ မုိးအုန္ ့ေနတဲ့ေန ့ေပါ့ဗ်ာ..........က်ေနာ္လဲ ထုံးစံအတုိင္း၀ရံသာမွာေခ်ာင္း..အဲ. ေကာ္ဖီေသာက္ေနတာေလ။ ဒီေန ့ေတာ့ ေကာင္ေလးက မိန္းကေလးေခ်ာေခ်ာတစ္ေယာက္ကုိ လက္တြဲျပီး သတင္းစာ လာ၀ယ္တယ္ဗ်ာ။ သူတုိ ့ တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္ၾကည့္ရင္း ၾကည္ႏူးေနၾကတယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ္ကေတာ့ စာအုပ္လာဌားတဲ့ သူငယ္မေလးအတြက္ စိတ္မေကာင္းပဲ စိတ္ထဲမွာ ေအာင့္သက္သက္ျဖစ္သြားတယ္ဗ်ာ။
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ အေကာင္းစားကားတစ္စီးက ဆုိင္ေရွ ့မွာလာရပ္တယ္။ အဲဒီကားထဲကေန စာအုပ္လာဌားေနၾက ေကာင္မေလးဆင္း လာပါတယ္။ ေရွ ့ဆင့္ ေနာက္ဆင့္ဆုိသလုိပဲ ခပ္ေခ်ာေခ်ာ ေကာင္ကေလးတစ္ေယာက္ဆင္းလာပါတယ္။ သူတုိ ့ႏွစ္ေယာက္လဲ တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္တြဲလုိ ့။
ေကာင္ကေလးက ထုံးစံအတုိင္း သတင္းစာ၀ယ္တယ္ေပါ့။ ေကာင္မေလးကလဲ စာအုပ္ဌားတယ္ေလ။ သူတုိ ့ႏွစ္ေယာက္က ခုဆုိ တစ္ဦးကုိ တစ္ဦးျပံဳးျပဖုိ ့မေျပာနဲ ့ လည္ပင္းေညာင္းမွာစုိးလုိ ့လားမသိဘူးဗ်ာ... တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္လွည့္ေတာင္ မၾကည့္ပါဘူးဆုိ။
ဆုိင္ရာဆုိင္ရာ လုပ္စရာျပီးေတာ့ ဆန္ ့က်င္ဘက္ ထြက္သြားၾကေလတယ္ဗ်ာ။ အဲဒါနဲ ့က်ေနာ္လဲ..... ‘ေဟ့....ေနာက္ေန ့ ကစျပီး ငါအိမ္ထဲမွာပဲ ေကာ္ဖီေသာက္ေတာ့မယ္‘ ဟုလမ္းေျပာလုိက္ပါတယ္။
ေလေျပ
ငွက္ကေလးလုိ
ေကာင္းကင္ေလးကုိေငးရင္း
ငွက္လုိအေတာင္ပံရွိလုိ ့ေတာ့
ဟုိး....အေ၀း ငါေျပးထြက္ခ်င္တယ္။
ေတးဆုိသံကုိၾကားတုိင္း
ငွက္ကေလးေတြလုိ
ပူပင္ကင္းမဲ့ကာ ေတးဆုိခ်င္တယ္။
ငွက္ငယ္ေလးေတြက
ေပ်ာ္ရြင္ၾကည္ႏူး ၀မ္းသာေနတယ္
အလုပ္ေတြရွဳပ္ မဟုတ္သာေတြလုပ္ကာ
၀မ္းသာစရာေတြရွာတဲ့ ငါလူသား
၀မ္းသာစရာမေတြ ့
ေတးမဆုိတဲ့ ပါးစပ္နဲ ့လူေတြကုိၾကည့္ရင္း
မေပ်ာ္ရြင္တဲ့လူေတြၾကားမွာ
၀မ္းပန္းမသာ ငါအခ်ိန္ကုန္ကာ
ငွက္ကုိသာ မနာလုိျဖစ္ေနတယ္
ခုခ်ိန္ထိေပါ့။
ေလေျပ
ငွက္လုိအေတာင္ပံရွိလုိ ့ေတာ့
ဟုိး....အေ၀း ငါေျပးထြက္ခ်င္တယ္။
ေတးဆုိသံကုိၾကားတုိင္း
ငွက္ကေလးေတြလုိ
ပူပင္ကင္းမဲ့ကာ ေတးဆုိခ်င္တယ္။
ငွက္ငယ္ေလးေတြက
ေပ်ာ္ရြင္ၾကည္ႏူး ၀မ္းသာေနတယ္
အလုပ္ေတြရွဳပ္ မဟုတ္သာေတြလုပ္ကာ
၀မ္းသာစရာေတြရွာတဲ့ ငါလူသား
၀မ္းသာစရာမေတြ ့
ေတးမဆုိတဲ့ ပါးစပ္နဲ ့လူေတြကုိၾကည့္ရင္း
မေပ်ာ္ရြင္တဲ့လူေတြၾကားမွာ
၀မ္းပန္းမသာ ငါအခ်ိန္ကုန္ကာ
ငွက္ကုိသာ မနာလုိျဖစ္ေနတယ္
ခုခ်ိန္ထိေပါ့။
ေလေျပ
အျပစ္?
ငါဘာလုပ္လုပ္ အမွားနဲ ့သာ
စိတ္မခ်မ္းသာ အျပစ္နဲ ့သာ
လူအလယ္မွာ
ေခါင္းငုိက္စုိက္လုိ ့ ႏႈတ္ဆိတ္ေနကာ
၀မ္းနည္းစြာနဲ ့ စိတ္ထိခုိက္တယ္။
ေစတနာနဲ ့ ကုိယ္က်ုိဳးမဲ့ခံ
သူ ့တြက္ရည္မွန္း လုပ္ေဆာင္ခဲ့တယ္
ေ၀းသြားခ်ိန္မွာ
ျပန္ၾကားမိတယ္ ဆရာလုပ္တယ္
အျပစ္နဲ ့သာ ငါျပန္ၾကံဳေတြ ့
ေဆြ ့ေဆြ ့ခုန္တယ္။
ခ်စ္သူဘ၀ ဆရာမလုပ္
တိတ္ဆိတ္ေနတယ္
ငါမလုပ္သာ မခ်စ္လုိ ့ကြာ
အျပစ္ေတြဆုိ ငါ့ကုိပုံခ်။
ေအာ္..ငါ့ဘ၀
ဘယ္၀ဠ္ေၾကြးက ႏႈိပ္ဆက္ေနလဲ
အျပစ္ေတြထဲ တ၀ဲလည္လည္
ခံစားမိတယ္
အျပစ္ရွိသူရည္တဲ့......
ေလေျပ
စိတ္မခ်မ္းသာ အျပစ္နဲ ့သာ
လူအလယ္မွာ
ေခါင္းငုိက္စုိက္လုိ ့ ႏႈတ္ဆိတ္ေနကာ
၀မ္းနည္းစြာနဲ ့ စိတ္ထိခုိက္တယ္။
ေစတနာနဲ ့ ကုိယ္က်ုိဳးမဲ့ခံ
သူ ့တြက္ရည္မွန္း လုပ္ေဆာင္ခဲ့တယ္
ေ၀းသြားခ်ိန္မွာ
ျပန္ၾကားမိတယ္ ဆရာလုပ္တယ္
အျပစ္နဲ ့သာ ငါျပန္ၾကံဳေတြ ့
ေဆြ ့ေဆြ ့ခုန္တယ္။
ခ်စ္သူဘ၀ ဆရာမလုပ္
တိတ္ဆိတ္ေနတယ္
ငါမလုပ္သာ မခ်စ္လုိ ့ကြာ
အျပစ္ေတြဆုိ ငါ့ကုိပုံခ်။
ေအာ္..ငါ့ဘ၀
ဘယ္၀ဠ္ေၾကြးက ႏႈိပ္ဆက္ေနလဲ
အျပစ္ေတြထဲ တ၀ဲလည္လည္
ခံစားမိတယ္
အျပစ္ရွိသူရည္တဲ့......
ေလေျပ
Wednesday, August 12, 2009
Tuesday, August 11, 2009
အသဲကြဲတဲ့ည
လကုိေငးၾကည့္ရင္း ပုလဲဥေတြေၾကြ
တမ္းတမိေသးတယ္ ဒီအခ်ိန္ေလးရယ္
ေပ်ာ္ရြင္ၾကည္ႏူးတဲ့ တုိ ့ခ်စ္သူဘ၀ရယ္။
မုိင္ေထာင္ေ၀းေနလဲ တစ္မုိးေအာက္ထဲ၀ယ္
ခ်စ္ခင္ေနမိမယ္ ေျပာခဲ့တဲ့စကား
မေဖာ္ႏုိင္ပါလား။
ရက္မ်ားေျပာင္းခ့ဲလုိ ့ စိတ္ခ်င္းမနီးႏုိင္
အဆက္အသြယ္ပ်က္လုိ ့ မခံစားႏုိင္တယ္။
ရင္မွာမေသးသိမ္ ေ၀းေတာ့က်န္ရစ္ေပါ့
သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ ့ ႏႈိင္းရင္မင္းထီးက်န္
မခံခ်င္ေလေတာ့ အသစ္ထားေလေပါ့
ခံစားရတဲ့သူ ကုိယ့္မွာ........
ေၾကကြဲရင္းနဲ ့သာ ငုိေနမွာပါေလ။
ကုိယ့္မွာေတာ့ကြာ
လကုိၾကည့္တုိင္းလဲ ၾကယ္ကေၾကြေတာ့
ေကာင္းကင္လဲပဲ ကုိယ့္နဲ ့၀မ္းနည္းေနလား
ထင္ေယာင္မိေသးတယ္
ခ်စ္ျပီးႏွစ္ခဲ့တဲ့ မင္းကေလးကေတာ့
ပူေလာင္မႈမသိ ေပ်ာ္ရြင္မိေပမယ့္
မင္းရဲ ့ခ်စ္သူေလး ကုိယ္ကေတာ့ေလကြာ
ရင္မွာပူေလာင္ကာ ခံစားရစဲပဲေလ
အခ်စ္.....ေလးရယ္။
ေလေျပ
တမ္းတမိေသးတယ္ ဒီအခ်ိန္ေလးရယ္
ေပ်ာ္ရြင္ၾကည္ႏူးတဲ့ တုိ ့ခ်စ္သူဘ၀ရယ္။
မုိင္ေထာင္ေ၀းေနလဲ တစ္မုိးေအာက္ထဲ၀ယ္
ခ်စ္ခင္ေနမိမယ္ ေျပာခဲ့တဲ့စကား
မေဖာ္ႏုိင္ပါလား။
ရက္မ်ားေျပာင္းခ့ဲလုိ ့ စိတ္ခ်င္းမနီးႏုိင္
အဆက္အသြယ္ပ်က္လုိ ့ မခံစားႏုိင္တယ္။
ရင္မွာမေသးသိမ္ ေ၀းေတာ့က်န္ရစ္ေပါ့
သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ ့ ႏႈိင္းရင္မင္းထီးက်န္
မခံခ်င္ေလေတာ့ အသစ္ထားေလေပါ့
ခံစားရတဲ့သူ ကုိယ့္မွာ........
ေၾကကြဲရင္းနဲ ့သာ ငုိေနမွာပါေလ။
ကုိယ့္မွာေတာ့ကြာ
လကုိၾကည့္တုိင္းလဲ ၾကယ္ကေၾကြေတာ့
ေကာင္းကင္လဲပဲ ကုိယ့္နဲ ့၀မ္းနည္းေနလား
ထင္ေယာင္မိေသးတယ္
ခ်စ္ျပီးႏွစ္ခဲ့တဲ့ မင္းကေလးကေတာ့
ပူေလာင္မႈမသိ ေပ်ာ္ရြင္မိေပမယ့္
မင္းရဲ ့ခ်စ္သူေလး ကုိယ္ကေတာ့ေလကြာ
ရင္မွာပူေလာင္ကာ ခံစားရစဲပဲေလ
အခ်စ္.....ေလးရယ္။
ေလေျပ
Sunday, August 9, 2009
အိမ္ေထာက္သက္ ငါးႏွစ္မွ ရတဲ့ကေလး
ႏိုင္ငံေတာ္ အစိုးရမွ ဥပေဒသစ္တရပ္ကို ထုတ္ျပန္ေၾကျငာလိုက္ရာဝယ္… လက္ထပ္ထားျပီး ငါးႏွစ္အတြင္းမွာ အၾကင္လင္မယား တိုင္းရင္ေသြးတေယာက္ ရရွိထားျပီး ျဖစ္ရပါမယ္ တဲ့။ ဒီတာဝန္ကို မေက်ပြန္ခဲ့ရင္ သက္ဆိုင္ရာမွ ၾကီးၾကပ္၍ေယာက္်ား တေယာက္ကိုေစလႊတ္ကာ ထိုအိမ္ေထာင္ရွင္မအား မိခင္တေယာက္ ျဖစ္လာေစေရးအတြက္ လိုအပ္သည္မ်ားကို တာဝန္ယူ ေဆာင္ရြက္ေပးမွာ ျဖစ္ပါသတဲ့။
ငါးႏွစ္ေျမာက္ မဂၤလာႏွစ္ပတ္လည္ က်င္းပျပီး ေနာက္တေန႕မွာ ေတာ့ အခုထိ ကေလးမရေသးတဲ့ အၾကင္စံုတြဲဟာ ဒီကိစၥကို စဥ္းစားရေတာ့တာေပါ့…
ေယာက္်ားလုပ္သူက…
"မိန္းမေရ… ကိုယ္ကေတာ့အလုပ္ သြားရေတာ့မယ္ကြာ။ ဒီကေန႕ သက္ဆိုင္ရာ ရံုးခ်ဳပ္က လႊတ္တဲ့လူ လာလိမ့္မယ္ ထင္တယ္။ ဘယ္တတ္ႏိုင္မွာလဲ အခ်စ္ရာ။ ကိုယ္ကမွ အျဖစ္မရွိခဲ႕တာကိုး။ မင္းသာ ျဖစ္လာသမွ်ကို သတၱိရွိရွိနဲ႕ ရင္ဆိုင္ေပေတာ့။
ကိုယ္သြားေတာ့မယ္ကြာ… "
အဲဒီလိုေျပာျပီး ေခါင္းကိုငိုက္စိုက္ဆြဲ… မ်က္လႊာကို ေအာက္ကိုခ်ျပီး စိတ္ဓာတ္က်စြာနဲ႕ပဲ အိမ္ကေန ထြက္သြားေတာ့တယ္။ သူ႕အမ်ိဳးသမီးကေတာ့ အိမ္မႈကိစၥတာဝန္ေတြကို ဆက္လုပ္ေနတာေပါ့။
ခဏေနေတာ့ အိမ္ေရွ႕ကေန ေခါင္းေလာင္းသံ ၾကားလိုက္ရတယ္။ တံခါးဝမွာ ေစာင့္ေနတဲ့သူက သက္ဆိုင္ရာက လႊတ္လိုက္တဲ့ လူမဟုတ္ပါဘူး။ ေမြးကင္းစအရြယ္ ကေလးေလးတေယာက္ကို ဓာတ္ပံုရိုက္ေပးဖို႕ လာရင္း အိမ္နံပါတ္မွားျပီး ေရာက္လာတဲ့ ကင္မရာမင္း တေယာက္ပါ။
အမ်ိဳးသမီးက တခါးဖြင့္လိုက္ခ်ိန္မွာပဲ ဓာတ္ပံုဆရာက စေျပာပါတယ္…
"မဂၤလာရွိေသာ နံနက္ခင္းပါခင္ဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္ လာရင္းကိစၥကေတာ့… "
"သိ.. သိ.. သိပါတယ္ရွင့္… ဦး.. အဲ ကိုဘယ္သူ… "
"က်ေနာ့္နာမည္ ေဝယံ လို႕ ေခၚပါတယ္ ခင္ဗ်ာ… ကြ်န္ေတာ္ အထူးျပဳထားတဲ့ အလုပ္အကိုင္က… "
"သိ.. သိျပီးသားပါရွင္… ခဏထိုင္ပါဦး "
"ခင္ဗ်ား အမ်ိဳးသားလဲ သေဘာတူမယ္ ထင္ပါတယ္ဗ်ာ… "
"ဟုတ္တယ္ရွင့္.. ဒီမနက္ပဲ က်မတို႕ ဒီအေၾကာင္း ေျပာျဖစ္ၾကတာပါ… ဒီကိစၥကို ဒီအိမ္ထဲမွာပဲ ရွင္းဖို႕ မွာသြားပါတယ္။ "
"ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ်ာ… အဆင္သင့္ျဖစ္ရင္ အခုပဲ စလိုက္ၾကရေအာင္ေလ။ "
"ဟို… ဟိုေလ… က်မက ဒါမ်ိဳးေတြ အေတြ႕အၾကံဳမရွိဖူးေတာ့ ဟိုဒင္း… ဘယ္ကဘယ္လိုစရမယ္ မသိဘူးေနာ္…"
"ဒီကိစၥအတြက္ေတာ့ က်ေနာ့္ကို အားကိုးစမ္းဘာဗ်ာ…။ အင္း… က်ေနာ့္အထင္ေတာ့ ဒီဆိုဖာေပၚမွာရယ္… ေဟာဟိုက စာၾကည့္စားပြဲေဘးမွာရယ္… ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ.. အကႌ်ဗလာနဲ႕။ ဒီေကာ္ေဇာေပၚမွာ ဆိုရင္ေတာ့ ေဘာင္းဘီတို ဒါမွမဟုတ္ အေပၚက
အဝတ္တထည္ေတာ့ ဝတ္ထားမွ ေကာင္းမယ္ဗ်။ "
"ဘုရား..ဘုရား… အဲေလာက္ၾကီးေတာင္လား… "
"ဟုတ္တယ္ေလဗ်ာ။ တေခါက္ထဲနဲ႕ေတာ့ ဘာပံုထြက္လာမလဲမွ မသိႏိုင္တာ။ ပံုစံ ေျခာက္မ်ိဳးေလာက္ဆိုေတာ့ စိတ္ခ်ရတာေပါ့ အမၾကီးရာ။ "
"က်မေတာင္းပန္ပါတယ္ရွင္… အခုၾကားရသမွ်ကေတာ့ ဘယ္လိုမွ မအပ္စပ္လို႕ပါ။ "
"ဒီလိုေပါ့ဗ်ာ… ဘာကိုမွ ခ်ဳပ္တီးမထားဘဲ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ လႊတ္ေပးလိုက္တဲ့ အခါက်ေတာ့ ေအာင္ျမင္မႈက ပိုျပီး ၾကီးမားတတ္တယ္ မဟုတ္လား… "
"အရင္ဦးဆံုး က်ေနာ္ ဖန္တီးခဲ့တဲ့ ပံုေတြကို ျပခ်င္ပါတယ္ဗ်ာ။ "
"ရွင္ဖန္တီးခဲ့တာ… အင္း… ျပေလ… ရွင့္မွာ အခ်ိန္ရွိတယ္ မဟုတ္လား။ "
"ဟာ… အေလာသံုးဆယ္ မလိုပါဘူးဗ်ာ။ ဒီအလုပ္မ်ိဳး လုပ္တယ္ဆိုတာ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ျပီးျပီးေရာ ဘယ္ရပါ့မလဲ… "
(ေျပာရင္း ဆိုရင္း ဓာတ္ပံု အယ္လ္ဘမ္ကို ဖြင့္ျပျပီး)
"ဒီပံုကို ၾကည့္ၾကည့္ပါဗ်ာ။ ခ်စ္ဖို႕ မေကာင္းဘူးလား။ ဒီအတြက္ က်ေနာ္ ေလးနာရီတိတိ အခ်ိန္ေပးခဲ့ရတယ္။ ထြက္လာတဲ့ ရလဒ္က လွမွလွပဲေလ။ "
"ဟင္းးးးးး (သက္ျပင္းေတြခ်လိုက္ တံေတြးျမိဳလိုက္ လုပ္ေနရင္း) ဟုတ္တယ္ေနာ္ ကေလးေလးက ခ်စ္စရာေလး… ဒါေပမယ့္ ေလးနာရီၾကီးကေတာ့ မမ်ားဘူးလား ရွင္… "
"ဒါေပါ့.. ဒါေပါ့… နားနားျပီး ဆက္လုပ္ရတာေပါ့… ၾကည့္စမ္းပါဦးဗ်ာ.. ဒီေအာက္က ပံုကိုၾကည့္စမ္းပါ… အဲဒီတုန္းက က်ေနာ္က ဘစ္စ္ကား ေခါင္မိုးေပၚမွာ…ဗ်။ "
"ကားေခါင္မိုးေပၚမွာ… အေမေလး… မၾကားဖူးတာေတြ ၾကားေနရတယ္… ထူးဆန္းပါေပ့ရွင္။ "
"ဒီလိုဗ်… အမ်ိဳးသမီးတေယာက္… သူကလဲ က်ေနာ့္ အလုပ္အကိုင္ကို သိတယ္..ယံုၾကည္တယ္.. အားကိုးတယ္ေပါ့ဗ်ာ… သူက သူ႕အမ်ိဳးသားကို အထူးအဆန္းျပခ်င္လို႕ဆိုျပီး က်ေနာ့္ကို အလုပ္လာအပ္တာေပါ့… အေတြ႕အၾကံဳရွိေနေတာ့လဲ မခက္ပါဘူးေလ။
အဲဒီအေခါက္က အလုပ္သေဘာအရ ဆိုေပမယ့္ က်ေနာ္က တကယ့္ကို ေစတနာနဲ႕ စိတ္ႏွစ္ျပီးၾကိဳးစားေပးခဲ့တာဗ်။ "
"ေဟာ.. ေဟာဟိုပံုကိုၾကည့္ အဲဒါက ပန္းျခံထဲမွာ… "
"ပန္းျခံထဲမွာဆိုတာက… လူေတြနဲ႕ေလ။ လူေရွ႕သူေရွ႕လဲ အလုပ္ျဖစ္တယ္.. ဟုတ္လား။ သူမ်ားေတြက ဝိုင္းၾကည့္ေနမွာေပါ့။ "
"လူေတြၾကည့္တာ မၾကည့္တာ ဂရုမစိုက္ပါဘူးဗ်ာ… ကုန္ကုန္ေျပာမယ္… က်ေနာ္က လူတမ်ိဳးဗ်။ လူေတြ ဝိုင္းအံုၾကည့္ေလ က်ေနာ့္ရဲ႕ အရည္အေသြးေတြက ေတာက္ေျပာင္ေလပဲ…။ အဲဒီတေခါက္ကေတာ့… ဘယ္လိုေျပာမလဲ… အေမလုပ္သူက
ဗီဒီယိုမင္းသမီးဗ်… သူက အဲဒီနည္းနဲ႕ နာမည္ၾကီးခ်င္တာေလ။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ တကယ္လဲ ဟိုးေလးတေက်ာ္ ျဖစ္သြားတာပါပဲဗ်ာ။ "
"ဗုေဒၶာ… ဘုရား.. ဘုရား… "
"ဟုတ္တယ္ဗ်… ေန႕လည္ ႏွစ္နာရီမွာ စလိုက္တာ ညေန ငါးနာရီမွ ျပီးတယ္။ အဲဒီတုန္းကေလာက္ တေခါက္မွ မပင္ပန္းဖူးဘူးဗ်ာ.. တကယ္ပါပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္က တုန္ေနေအာင္ ခ်မ္းေနတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့။ လာၾကည့္ၾကတဲ့ လူေတြကလဲ ျပံဳလို႕ ခဲလို႕…အထပ္ထပ္ စုအံုေနတာတင္ အဝိုင္းၾကီး ငါးထပ္ေလာက္ရွိတယ္။ လူက တအားမ်ားေလေတာ့ အလုပ္လုပ္ရတာလဲ သိပ္ ခရီးမတြင္ဘူးေလ။ "
"ရွင္တို႕က လူအုပ္ၾကီးေရွ႕မွာ... အိုးေရးးးး အိုးးေရးးး "
"ဘယ္ေနရာၾကည့္ၾကည့္ လူအုပ္ၾကီးပဲ ေတြ႕ရတယ္။ ပရိတ္သတ္ကလဲ ပြဲက်ျပီး လက္ခုပ္ေတြဘာေတြ ဝိုင္းတီးေပးၾကတာဗ်။ အဲဒီမွာ အေမလုပ္သူက စိတ္ေတြတိုလာတာပါပဲ… က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ကပဲ ပြဲမပ်က္ေအာင္ ထိမ္းသိမ္းေပးခဲ့ရတာေပါ့။ ေနာက္ေတာ့
ရဲေတြေရာက္လာျပီး က်ေနာ့္ကို လူကူရွင္းေပးတယ္… အမွန္က က်ေနာ္က ေနာက္ထပ္ ႏွစ္ကြက္ သံုးကြက္ေလာက္ ဆြဲခ်င္ေသးတာဗ်။
ဒါေပမယ့္ ခ်မ္းကလဲ ခ်မ္းေနၾကျပီဆိုေတာ့… (အယ္လ္ဘမ္ကို ျပန္ပိတ္၍ ေျပာ) ကဲ… အခုပဲ စၾကမလား… က်ေနာ္
ေထာက္တံထုတ္လိုက္မယ္ေလ… "
"ေျပာေျပာဆိုဆို သူ႕ရဲ႕ ကင္မရာေထာက္တဲ့ ေထာက္ကို အိတ္ထဲကထုတ္ဖို႕ ဇစ္ဆြဲသံလဲ ၾကားလိုက္ေရာ… "
အဲဒီအမ်ိဳးသမီးလဲ ေနရာမွာတင္ ေမ့လဲက်သြားပါေလေရာဗ်ာ…
ရွမ္းကေလး (အီးေမးလ္မွ ရထားေသာစာအား ျပန္၍တင္ျပလုိက္ပါသည္)
ငါးႏွစ္ေျမာက္ မဂၤလာႏွစ္ပတ္လည္ က်င္းပျပီး ေနာက္တေန႕မွာ ေတာ့ အခုထိ ကေလးမရေသးတဲ့ အၾကင္စံုတြဲဟာ ဒီကိစၥကို စဥ္းစားရေတာ့တာေပါ့…
ေယာက္်ားလုပ္သူက…
"မိန္းမေရ… ကိုယ္ကေတာ့အလုပ္ သြားရေတာ့မယ္ကြာ။ ဒီကေန႕ သက္ဆိုင္ရာ ရံုးခ်ဳပ္က လႊတ္တဲ့လူ လာလိမ့္မယ္ ထင္တယ္။ ဘယ္တတ္ႏိုင္မွာလဲ အခ်စ္ရာ။ ကိုယ္ကမွ အျဖစ္မရွိခဲ႕တာကိုး။ မင္းသာ ျဖစ္လာသမွ်ကို သတၱိရွိရွိနဲ႕ ရင္ဆိုင္ေပေတာ့။
ကိုယ္သြားေတာ့မယ္ကြာ… "
အဲဒီလိုေျပာျပီး ေခါင္းကိုငိုက္စိုက္ဆြဲ… မ်က္လႊာကို ေအာက္ကိုခ်ျပီး စိတ္ဓာတ္က်စြာနဲ႕ပဲ အိမ္ကေန ထြက္သြားေတာ့တယ္။ သူ႕အမ်ိဳးသမီးကေတာ့ အိမ္မႈကိစၥတာဝန္ေတြကို ဆက္လုပ္ေနတာေပါ့။
ခဏေနေတာ့ အိမ္ေရွ႕ကေန ေခါင္းေလာင္းသံ ၾကားလိုက္ရတယ္။ တံခါးဝမွာ ေစာင့္ေနတဲ့သူက သက္ဆိုင္ရာက လႊတ္လိုက္တဲ့ လူမဟုတ္ပါဘူး။ ေမြးကင္းစအရြယ္ ကေလးေလးတေယာက္ကို ဓာတ္ပံုရိုက္ေပးဖို႕ လာရင္း အိမ္နံပါတ္မွားျပီး ေရာက္လာတဲ့ ကင္မရာမင္း တေယာက္ပါ။
အမ်ိဳးသမီးက တခါးဖြင့္လိုက္ခ်ိန္မွာပဲ ဓာတ္ပံုဆရာက စေျပာပါတယ္…
"မဂၤလာရွိေသာ နံနက္ခင္းပါခင္ဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္ လာရင္းကိစၥကေတာ့… "
"သိ.. သိ.. သိပါတယ္ရွင့္… ဦး.. အဲ ကိုဘယ္သူ… "
"က်ေနာ့္နာမည္ ေဝယံ လို႕ ေခၚပါတယ္ ခင္ဗ်ာ… ကြ်န္ေတာ္ အထူးျပဳထားတဲ့ အလုပ္အကိုင္က… "
"သိ.. သိျပီးသားပါရွင္… ခဏထိုင္ပါဦး "
"ခင္ဗ်ား အမ်ိဳးသားလဲ သေဘာတူမယ္ ထင္ပါတယ္ဗ်ာ… "
"ဟုတ္တယ္ရွင့္.. ဒီမနက္ပဲ က်မတို႕ ဒီအေၾကာင္း ေျပာျဖစ္ၾကတာပါ… ဒီကိစၥကို ဒီအိမ္ထဲမွာပဲ ရွင္းဖို႕ မွာသြားပါတယ္။ "
"ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ်ာ… အဆင္သင့္ျဖစ္ရင္ အခုပဲ စလိုက္ၾကရေအာင္ေလ။ "
"ဟို… ဟိုေလ… က်မက ဒါမ်ိဳးေတြ အေတြ႕အၾကံဳမရွိဖူးေတာ့ ဟိုဒင္း… ဘယ္ကဘယ္လိုစရမယ္ မသိဘူးေနာ္…"
"ဒီကိစၥအတြက္ေတာ့ က်ေနာ့္ကို အားကိုးစမ္းဘာဗ်ာ…။ အင္း… က်ေနာ့္အထင္ေတာ့ ဒီဆိုဖာေပၚမွာရယ္… ေဟာဟိုက စာၾကည့္စားပြဲေဘးမွာရယ္… ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ.. အကႌ်ဗလာနဲ႕။ ဒီေကာ္ေဇာေပၚမွာ ဆိုရင္ေတာ့ ေဘာင္းဘီတို ဒါမွမဟုတ္ အေပၚက
အဝတ္တထည္ေတာ့ ဝတ္ထားမွ ေကာင္းမယ္ဗ်။ "
"ဘုရား..ဘုရား… အဲေလာက္ၾကီးေတာင္လား… "
"ဟုတ္တယ္ေလဗ်ာ။ တေခါက္ထဲနဲ႕ေတာ့ ဘာပံုထြက္လာမလဲမွ မသိႏိုင္တာ။ ပံုစံ ေျခာက္မ်ိဳးေလာက္ဆိုေတာ့ စိတ္ခ်ရတာေပါ့ အမၾကီးရာ။ "
"က်မေတာင္းပန္ပါတယ္ရွင္… အခုၾကားရသမွ်ကေတာ့ ဘယ္လိုမွ မအပ္စပ္လို႕ပါ။ "
"ဒီလိုေပါ့ဗ်ာ… ဘာကိုမွ ခ်ဳပ္တီးမထားဘဲ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ လႊတ္ေပးလိုက္တဲ့ အခါက်ေတာ့ ေအာင္ျမင္မႈက ပိုျပီး ၾကီးမားတတ္တယ္ မဟုတ္လား… "
"အရင္ဦးဆံုး က်ေနာ္ ဖန္တီးခဲ့တဲ့ ပံုေတြကို ျပခ်င္ပါတယ္ဗ်ာ။ "
"ရွင္ဖန္တီးခဲ့တာ… အင္း… ျပေလ… ရွင့္မွာ အခ်ိန္ရွိတယ္ မဟုတ္လား။ "
"ဟာ… အေလာသံုးဆယ္ မလိုပါဘူးဗ်ာ။ ဒီအလုပ္မ်ိဳး လုပ္တယ္ဆိုတာ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ျပီးျပီးေရာ ဘယ္ရပါ့မလဲ… "
(ေျပာရင္း ဆိုရင္း ဓာတ္ပံု အယ္လ္ဘမ္ကို ဖြင့္ျပျပီး)
"ဒီပံုကို ၾကည့္ၾကည့္ပါဗ်ာ။ ခ်စ္ဖို႕ မေကာင္းဘူးလား။ ဒီအတြက္ က်ေနာ္ ေလးနာရီတိတိ အခ်ိန္ေပးခဲ့ရတယ္။ ထြက္လာတဲ့ ရလဒ္က လွမွလွပဲေလ။ "
"ဟင္းးးးးး (သက္ျပင္းေတြခ်လိုက္ တံေတြးျမိဳလိုက္ လုပ္ေနရင္း) ဟုတ္တယ္ေနာ္ ကေလးေလးက ခ်စ္စရာေလး… ဒါေပမယ့္ ေလးနာရီၾကီးကေတာ့ မမ်ားဘူးလား ရွင္… "
"ဒါေပါ့.. ဒါေပါ့… နားနားျပီး ဆက္လုပ္ရတာေပါ့… ၾကည့္စမ္းပါဦးဗ်ာ.. ဒီေအာက္က ပံုကိုၾကည့္စမ္းပါ… အဲဒီတုန္းက က်ေနာ္က ဘစ္စ္ကား ေခါင္မိုးေပၚမွာ…ဗ်။ "
"ကားေခါင္မိုးေပၚမွာ… အေမေလး… မၾကားဖူးတာေတြ ၾကားေနရတယ္… ထူးဆန္းပါေပ့ရွင္။ "
"ဒီလိုဗ်… အမ်ိဳးသမီးတေယာက္… သူကလဲ က်ေနာ့္ အလုပ္အကိုင္ကို သိတယ္..ယံုၾကည္တယ္.. အားကိုးတယ္ေပါ့ဗ်ာ… သူက သူ႕အမ်ိဳးသားကို အထူးအဆန္းျပခ်င္လို႕ဆိုျပီး က်ေနာ့္ကို အလုပ္လာအပ္တာေပါ့… အေတြ႕အၾကံဳရွိေနေတာ့လဲ မခက္ပါဘူးေလ။
အဲဒီအေခါက္က အလုပ္သေဘာအရ ဆိုေပမယ့္ က်ေနာ္က တကယ့္ကို ေစတနာနဲ႕ စိတ္ႏွစ္ျပီးၾကိဳးစားေပးခဲ့တာဗ်။ "
"ေဟာ.. ေဟာဟိုပံုကိုၾကည့္ အဲဒါက ပန္းျခံထဲမွာ… "
"ပန္းျခံထဲမွာဆိုတာက… လူေတြနဲ႕ေလ။ လူေရွ႕သူေရွ႕လဲ အလုပ္ျဖစ္တယ္.. ဟုတ္လား။ သူမ်ားေတြက ဝိုင္းၾကည့္ေနမွာေပါ့။ "
"လူေတြၾကည့္တာ မၾကည့္တာ ဂရုမစိုက္ပါဘူးဗ်ာ… ကုန္ကုန္ေျပာမယ္… က်ေနာ္က လူတမ်ိဳးဗ်။ လူေတြ ဝိုင္းအံုၾကည့္ေလ က်ေနာ့္ရဲ႕ အရည္အေသြးေတြက ေတာက္ေျပာင္ေလပဲ…။ အဲဒီတေခါက္ကေတာ့… ဘယ္လိုေျပာမလဲ… အေမလုပ္သူက
ဗီဒီယိုမင္းသမီးဗ်… သူက အဲဒီနည္းနဲ႕ နာမည္ၾကီးခ်င္တာေလ။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ တကယ္လဲ ဟိုးေလးတေက်ာ္ ျဖစ္သြားတာပါပဲဗ်ာ။ "
"ဗုေဒၶာ… ဘုရား.. ဘုရား… "
"ဟုတ္တယ္ဗ်… ေန႕လည္ ႏွစ္နာရီမွာ စလိုက္တာ ညေန ငါးနာရီမွ ျပီးတယ္။ အဲဒီတုန္းကေလာက္ တေခါက္မွ မပင္ပန္းဖူးဘူးဗ်ာ.. တကယ္ပါပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္က တုန္ေနေအာင္ ခ်မ္းေနတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့။ လာၾကည့္ၾကတဲ့ လူေတြကလဲ ျပံဳလို႕ ခဲလို႕…အထပ္ထပ္ စုအံုေနတာတင္ အဝိုင္းၾကီး ငါးထပ္ေလာက္ရွိတယ္။ လူက တအားမ်ားေလေတာ့ အလုပ္လုပ္ရတာလဲ သိပ္ ခရီးမတြင္ဘူးေလ။ "
"ရွင္တို႕က လူအုပ္ၾကီးေရွ႕မွာ... အိုးေရးးးး အိုးးေရးးး "
"ဘယ္ေနရာၾကည့္ၾကည့္ လူအုပ္ၾကီးပဲ ေတြ႕ရတယ္။ ပရိတ္သတ္ကလဲ ပြဲက်ျပီး လက္ခုပ္ေတြဘာေတြ ဝိုင္းတီးေပးၾကတာဗ်။ အဲဒီမွာ အေမလုပ္သူက စိတ္ေတြတိုလာတာပါပဲ… က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ကပဲ ပြဲမပ်က္ေအာင္ ထိမ္းသိမ္းေပးခဲ့ရတာေပါ့။ ေနာက္ေတာ့
ရဲေတြေရာက္လာျပီး က်ေနာ့္ကို လူကူရွင္းေပးတယ္… အမွန္က က်ေနာ္က ေနာက္ထပ္ ႏွစ္ကြက္ သံုးကြက္ေလာက္ ဆြဲခ်င္ေသးတာဗ်။
ဒါေပမယ့္ ခ်မ္းကလဲ ခ်မ္းေနၾကျပီဆိုေတာ့… (အယ္လ္ဘမ္ကို ျပန္ပိတ္၍ ေျပာ) ကဲ… အခုပဲ စၾကမလား… က်ေနာ္
ေထာက္တံထုတ္လိုက္မယ္ေလ… "
"ေျပာေျပာဆိုဆို သူ႕ရဲ႕ ကင္မရာေထာက္တဲ့ ေထာက္ကို အိတ္ထဲကထုတ္ဖို႕ ဇစ္ဆြဲသံလဲ ၾကားလိုက္ေရာ… "
အဲဒီအမ်ိဳးသမီးလဲ ေနရာမွာတင္ ေမ့လဲက်သြားပါေလေရာဗ်ာ…
ရွမ္းကေလး (အီးေမးလ္မွ ရထားေသာစာအား ျပန္၍တင္ျပလုိက္ပါသည္)
Friday, August 7, 2009
မေပါင္းပါရေစနဲ ့...........................
‘နင္နဲ ့ အတူတူေနရပါေစလုိ ့ ငါဆုေတာင္းတယ္ဟာ‘ ဟုေျပာလုိက္ေတာ့ ‘ငါလဲ နင္နဲ ့ အတူတူ ေနပါရေစလုိ ့ ဆုေတာင္းထား တယ္ဟ‘ဟု ၾကယ္ေၾကြသည္ကုိ ၾကည့္ရင္း က်ေနာ္တုိ ့ ႏွစ္ေယာက္ဆုေတာင္းမိပါေလသည္။
ၵၵ‘ဘာ....နင္ျမိဳ ့ေပၚတက္ျပီး အလုပ္လုပ္မယ္ဟုတ္လား..?‘ ဟု သူမက်ေနာ့္ကုိ အံ့ၾသစြာေမးေသာအခါ က်ေနာ္က ‘ဟုတ္တယ္ေလ.. အဲဒါမွ နင့္အေဖ သူႀကီးက ငါနဲ ့သေဘာတူမွာေပါ့ဟ။ ငါ ပုိက္ဆံမ်ားမ်ားစုျပီး ျပန္လာမယ္ေလ‘။
‘နင္ျမိဳ ့ေရာက္ျပီး သြားကဲမေနနဲ ့ေနာ္..။ ငါ...ငါ...နင္ မျပန္လာမခ်င္း ေစာင့္ေနမွာဟ။ ဒါပဲေနာ္..နင္ ေကာင္မေလးေတြနဲ ့ ရင္းရင္းနီးနီးေနၾကည့္ ငါျမိဳ ့ေပၚထိတက္လာျပီး နင့္ကုိ အစိတ္စိတ္အမြာမြာ လုပ္လုိက္မယ္။‘
‘အင္းပါဟ..နင္လဲ ငါ့အေၾကာင္းသိပါတယ္။ ငါ နင့္ကုိတစ္ေယာက္ထဲ ခ်စ္တာပါကြာ။ ဘယ္သူေတြ ဘာပဲေျပာေျပာ ငါနင့္ဆီ အေရာက္ ျပန္လာခဲ့မယ္ကြာ။
ရွစ္ႏွစ္လြန္သြားေသာအခါ....
ေငြထုတ္ပုိက္ျပီး ျပန္လာေသာ က်ေနာ္သည္ ရြာလမ္းထိပ္ေရာက္ေသာအခါ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ ေတြ ့သျဖင့္ ၀မ္းသာအားရျဖင့္ ႏႈတ္ဆက္လုိက္ေသာ္လဲ သူငယ္ခ်င္းမ်ားသည္ က်ေနာ့္ႏွင့္ စကားပင္မေျပာပဲ လွည့္ထြက္သြားၾကသည္။
က်ေနာ္မွာ အူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖင့္သာ ရြာတြင္းသုိ ့ ၀င္ခဲ့သည္။ ရြာလမ္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ ရြာသူရြာသားမ်ား အ၀တ္အစားေကာင္း မ်ား၀တ္ကာ သြားလာေနသည္ကုိ က်ေနာ္ေတြ ့ေသာ အခါ.. ရြာတြင္း၌ အလွဴ (၀ါ) ပြဲတစ္ခုခု ရွိေနမည္ကုိရိပ္စားမိ ေသာ္လဲ မိဘမ်ားကုိ ေတြ ့ခ်င္စိတ္ျဖင့္ အိမ္သုိ ့တန္းျပန္ခဲ့သည္။
က်ေနာ့္ကုိ ေတြ ့ေသာအခါ မိဘမ်ားမွာ ၀မ္းသာအားရျဖင့္ ႀကိဳဆုိၾက၏။ က်ေနာ့္မိဘမ်ားလဲ ၀တ္ေကာင္းမ်ားျဖင့္ အလွဴ (၀ါ) ပဲြ သုိ ့သြားရန္ ျပင္ဆင္ထားသည္ကုိ က်ေနာ္ေတြ ့မိသည္။
သုိ ့ႏွင့္ က်ေနာ့္ အေမက ‘သား...မင္းပင္ပန္းေနလိမ့္မယ္.. အနားယူလုိက္ပါလား? အေမတုိ ့ေတာ့ ပြဲသြားအုန္းမယ္ကြယ္။‘ သုိ ့ႏွင့္ က်ေနာ္က ‘ဘာပြဲလဲအေမရဲ ့? ဒီရြာေတာ့ အရက္ကလုိပဲ စီစီကားကား ရွိတုန္းပဲေနာ္? က်ေနာ့္ မဂၤလာပဲြ ၾကရင္လဲ ဒီလုိပဲ စီစီကားကား လုပ္မယ္ေနာ္အေမ?‘
ၵ‘ေသခ်ာတာေပါ့သားရဲ ့။ မင္းရဲ့ မဂၤလာပဲြက သူႀကီးသမီးမဂၤလာပြဲထက္ မသာရင္ေတာင္မွ အဲေလာက္ မ်က္ႏွာမငယ္ရေအာင္လုပ္ မွာေပါ့ကြယ္‘ ဟု ၾကားေသာအခါ..
က်ေနာ္သည္ သူႀကီးအိမ္သုိ ့ တုန္းဆုိင္းကာ ေျပးခဲ့သည္။ ကံအားေလ်ာ္စြာ သတုိ ့သမီး (၀ါ) က်ေနာ့္ရည္းစားႏွင့္ေတြ ့ေသာအခါ ‘နင္..ငါ့ကုိေစာင့္မယ္ဆုိ?‘ ‘ငါနင့္ကုိ ေစာင့္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ နင္က ရွစ္ႏွစ္ေတာင္ေပ်ာက္သြားတာကုိး..‘
သူကဆက္ျပီး ‘ငါ့..အေဖက သူမေသခင္ ငါအိမ္ေထာင္ျပဳတာျမင္ခ်င္တယ္ဆုိလုိ ့ အေဖ့ေက်းဇူးဆပ္တဲ့အေနနဲ ့ ငါ မဂၤလာေဆာင္လုိက္တာပါ ဟာ‘
ၵ‘ဒါဆုိရင္ နင္..နင့္ရဲ ့အေဖကုိ ငါတုိ ့အေၾကာင္းမေျပာလုိက္ဘူးလားဟာ?‘ ‘ငါအေဖရဲ ့ ေရာဂါအေျခအေနေၾကာင့္ ငါ...ငါ..မေျပာလုိက္ဘူးဟာ။ ငါ့..အေဖ စိတ္ခ်မ္းသာဖုိ ့ငါလုပ္သာပါဟာ‘
ၵ‘နင္..ဒီေကာင့္ကုိခ်စ္လား ? ငါ့ကုိေျပာျပ..‘ ဟုက်ေနာ္ အသံျမင့္ေျပာေသာအခါ သူမက ‘ငါသူ ့ကုိ မခ်စ္ပါဘူး....အေဖက အတင္းယူခုိင္းလုိ ့ ငါယူတာပါဟာ‘
‘ဒါဆုိ နင္ငါ့ေနာက္လုိက္ခဲ့ပါလား? ငါ နင့္ကုိ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ လုပ္ေကြ်းျပဳစုမယ္ဟာ။ နင္လုိက္မယ္ မဟုတ္လား ဟင္?‘
‘နင္တစ္ကယ္ေျပာတာလား?........ ငါအရမ္း၀မ္းသာတယ္ကြာ.....ဒါေပမယ့္ ငါ့အေဖ စိတ္ထိခုိက္မွာ ငါမလုိလားဘူးကြာ.. ငါ့ကုိ ေခၚတဲ့အတြက္ေက်ားဇူးပဲဟာ။ ငါတစ္ကယ္ပဲ စိတ္မေကာင္းပါဘူး..နင္ ငါ့ကုိ နားလည္ေပးပါေနာ္..‘
ၵ‘နင္ငါ့ကုိ မခ်စ္ေတာ့ဘူး..မဟုတ္လား?‘ ဟု က်ေနာ္ေျပာေသာအခါ သူမက ‘ေဟ့ ဟုိမွာ ၾကယ္ေၾကြေနတယ္ ငါတုိ ့ ဆုေတာင္းရေအာင္‘
တုိ ့ႏွင့္သူမက ‘ငါခ်စ္တဲ့ သူနဲ ့အျမဲတမ္းေပါင္းရပါေစလုိ ့ ငါဆုေတာင္းတယ္ဟ၊ နင္ေကာဘာ ဆုေတာင္းလဲ?‘ ‘ငါ ဘာမွ မဆုေတာင္းပါဘူး..ဆုေတာင္းစရာလဲမလုိပါဘူးဟာ‘
က်ေနာ္သည္ သူမကုိ ေက်ာခုိင္းကာ ငါဆုေတာင္းတာကေတာ့ ‘က်ေနာ့္ကုိ မခ်စ္ေသာသူနဲ ့ ဘယ္ေတာ့မွ မေပါင္းပါရေစနဲ ့‘ ဟု ေရရြက္ရင္း...........
ေလေျပ
ၵၵ‘ဘာ....နင္ျမိဳ ့ေပၚတက္ျပီး အလုပ္လုပ္မယ္ဟုတ္လား..?‘ ဟု သူမက်ေနာ့္ကုိ အံ့ၾသစြာေမးေသာအခါ က်ေနာ္က ‘ဟုတ္တယ္ေလ.. အဲဒါမွ နင့္အေဖ သူႀကီးက ငါနဲ ့သေဘာတူမွာေပါ့ဟ။ ငါ ပုိက္ဆံမ်ားမ်ားစုျပီး ျပန္လာမယ္ေလ‘။
‘နင္ျမိဳ ့ေရာက္ျပီး သြားကဲမေနနဲ ့ေနာ္..။ ငါ...ငါ...နင္ မျပန္လာမခ်င္း ေစာင့္ေနမွာဟ။ ဒါပဲေနာ္..နင္ ေကာင္မေလးေတြနဲ ့ ရင္းရင္းနီးနီးေနၾကည့္ ငါျမိဳ ့ေပၚထိတက္လာျပီး နင့္ကုိ အစိတ္စိတ္အမြာမြာ လုပ္လုိက္မယ္။‘
‘အင္းပါဟ..နင္လဲ ငါ့အေၾကာင္းသိပါတယ္။ ငါ နင့္ကုိတစ္ေယာက္ထဲ ခ်စ္တာပါကြာ။ ဘယ္သူေတြ ဘာပဲေျပာေျပာ ငါနင့္ဆီ အေရာက္ ျပန္လာခဲ့မယ္ကြာ။
ရွစ္ႏွစ္လြန္သြားေသာအခါ....
ေငြထုတ္ပုိက္ျပီး ျပန္လာေသာ က်ေနာ္သည္ ရြာလမ္းထိပ္ေရာက္ေသာအခါ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ ေတြ ့သျဖင့္ ၀မ္းသာအားရျဖင့္ ႏႈတ္ဆက္လုိက္ေသာ္လဲ သူငယ္ခ်င္းမ်ားသည္ က်ေနာ့္ႏွင့္ စကားပင္မေျပာပဲ လွည့္ထြက္သြားၾကသည္။
က်ေနာ္မွာ အူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖင့္သာ ရြာတြင္းသုိ ့ ၀င္ခဲ့သည္။ ရြာလမ္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ ရြာသူရြာသားမ်ား အ၀တ္အစားေကာင္း မ်ား၀တ္ကာ သြားလာေနသည္ကုိ က်ေနာ္ေတြ ့ေသာ အခါ.. ရြာတြင္း၌ အလွဴ (၀ါ) ပြဲတစ္ခုခု ရွိေနမည္ကုိရိပ္စားမိ ေသာ္လဲ မိဘမ်ားကုိ ေတြ ့ခ်င္စိတ္ျဖင့္ အိမ္သုိ ့တန္းျပန္ခဲ့သည္။
က်ေနာ့္ကုိ ေတြ ့ေသာအခါ မိဘမ်ားမွာ ၀မ္းသာအားရျဖင့္ ႀကိဳဆုိၾက၏။ က်ေနာ့္မိဘမ်ားလဲ ၀တ္ေကာင္းမ်ားျဖင့္ အလွဴ (၀ါ) ပဲြ သုိ ့သြားရန္ ျပင္ဆင္ထားသည္ကုိ က်ေနာ္ေတြ ့မိသည္။
သုိ ့ႏွင့္ က်ေနာ့္ အေမက ‘သား...မင္းပင္ပန္းေနလိမ့္မယ္.. အနားယူလုိက္ပါလား? အေမတုိ ့ေတာ့ ပြဲသြားအုန္းမယ္ကြယ္။‘ သုိ ့ႏွင့္ က်ေနာ္က ‘ဘာပြဲလဲအေမရဲ ့? ဒီရြာေတာ့ အရက္ကလုိပဲ စီစီကားကား ရွိတုန္းပဲေနာ္? က်ေနာ့္ မဂၤလာပဲြ ၾကရင္လဲ ဒီလုိပဲ စီစီကားကား လုပ္မယ္ေနာ္အေမ?‘
ၵ‘ေသခ်ာတာေပါ့သားရဲ ့။ မင္းရဲ့ မဂၤလာပဲြက သူႀကီးသမီးမဂၤလာပြဲထက္ မသာရင္ေတာင္မွ အဲေလာက္ မ်က္ႏွာမငယ္ရေအာင္လုပ္ မွာေပါ့ကြယ္‘ ဟု ၾကားေသာအခါ..
က်ေနာ္သည္ သူႀကီးအိမ္သုိ ့ တုန္းဆုိင္းကာ ေျပးခဲ့သည္။ ကံအားေလ်ာ္စြာ သတုိ ့သမီး (၀ါ) က်ေနာ့္ရည္းစားႏွင့္ေတြ ့ေသာအခါ ‘နင္..ငါ့ကုိေစာင့္မယ္ဆုိ?‘ ‘ငါနင့္ကုိ ေစာင့္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ နင္က ရွစ္ႏွစ္ေတာင္ေပ်ာက္သြားတာကုိး..‘
သူကဆက္ျပီး ‘ငါ့..အေဖက သူမေသခင္ ငါအိမ္ေထာင္ျပဳတာျမင္ခ်င္တယ္ဆုိလုိ ့ အေဖ့ေက်းဇူးဆပ္တဲ့အေနနဲ ့ ငါ မဂၤလာေဆာင္လုိက္တာပါ ဟာ‘
ၵ‘ဒါဆုိရင္ နင္..နင့္ရဲ ့အေဖကုိ ငါတုိ ့အေၾကာင္းမေျပာလုိက္ဘူးလားဟာ?‘ ‘ငါအေဖရဲ ့ ေရာဂါအေျခအေနေၾကာင့္ ငါ...ငါ..မေျပာလုိက္ဘူးဟာ။ ငါ့..အေဖ စိတ္ခ်မ္းသာဖုိ ့ငါလုပ္သာပါဟာ‘
ၵ‘နင္..ဒီေကာင့္ကုိခ်စ္လား ? ငါ့ကုိေျပာျပ..‘ ဟုက်ေနာ္ အသံျမင့္ေျပာေသာအခါ သူမက ‘ငါသူ ့ကုိ မခ်စ္ပါဘူး....အေဖက အတင္းယူခုိင္းလုိ ့ ငါယူတာပါဟာ‘
‘ဒါဆုိ နင္ငါ့ေနာက္လုိက္ခဲ့ပါလား? ငါ နင့္ကုိ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ လုပ္ေကြ်းျပဳစုမယ္ဟာ။ နင္လုိက္မယ္ မဟုတ္လား ဟင္?‘
‘နင္တစ္ကယ္ေျပာတာလား?........ ငါအရမ္း၀မ္းသာတယ္ကြာ.....ဒါေပမယ့္ ငါ့အေဖ စိတ္ထိခုိက္မွာ ငါမလုိလားဘူးကြာ.. ငါ့ကုိ ေခၚတဲ့အတြက္ေက်ားဇူးပဲဟာ။ ငါတစ္ကယ္ပဲ စိတ္မေကာင္းပါဘူး..နင္ ငါ့ကုိ နားလည္ေပးပါေနာ္..‘
ၵ‘နင္ငါ့ကုိ မခ်စ္ေတာ့ဘူး..မဟုတ္လား?‘ ဟု က်ေနာ္ေျပာေသာအခါ သူမက ‘ေဟ့ ဟုိမွာ ၾကယ္ေၾကြေနတယ္ ငါတုိ ့ ဆုေတာင္းရေအာင္‘
တုိ ့ႏွင့္သူမက ‘ငါခ်စ္တဲ့ သူနဲ ့အျမဲတမ္းေပါင္းရပါေစလုိ ့ ငါဆုေတာင္းတယ္ဟ၊ နင္ေကာဘာ ဆုေတာင္းလဲ?‘ ‘ငါ ဘာမွ မဆုေတာင္းပါဘူး..ဆုေတာင္းစရာလဲမလုိပါဘူးဟာ‘
က်ေနာ္သည္ သူမကုိ ေက်ာခုိင္းကာ ငါဆုေတာင္းတာကေတာ့ ‘က်ေနာ့္ကုိ မခ်စ္ေသာသူနဲ ့ ဘယ္ေတာ့မွ မေပါင္းပါရေစနဲ ့‘ ဟု ေရရြက္ရင္း...........
ေလေျပ
အခ်ိန္
အသက္ရွင္ရတဲ့ ရက္ကမ်ားေတာ့
စကၠန္ ့တုိင္းက ခံစားခ်က္မ်ား
ငါလြယ္လြယ္နဲ ့ေမ့။
ကတိေပးတုိင္း ငါကလုိက္လုိ ့လုပ္ေဆာင္
ကတိမေပးတဲ့ စကားေလးေတြကုိ
ငါက ေပါ့ေပါ့ထားေတာ့
ခံစားခ်က္မ်ား ေလမွာလြင့္က်န္။
ဘ၀တစ္သက္တာ ငါကရွာလုိ ့ေဖြ
ခဏတာေတြ ့ရတဲ့ လူသားေတြကုိ
ငါက လ်စ္လွဴရႈထား
အဓိပၸါယ္မရွိပါလားေနာ္။
စကၠန္ ့တုိင္းေျပာတဲ့ ငါ့စကား
မင္းသာနားေထာင္ရင္ေတာ့
ငါ့ႏွလုံးသားကုိ မင္းနားလည္မယ္လုိ ့
ငါယုံၾကည္မိတယ္။
ေလေျပ
စကၠန္ ့တုိင္းက ခံစားခ်က္မ်ား
ငါလြယ္လြယ္နဲ ့ေမ့။
ကတိေပးတုိင္း ငါကလုိက္လုိ ့လုပ္ေဆာင္
ကတိမေပးတဲ့ စကားေလးေတြကုိ
ငါက ေပါ့ေပါ့ထားေတာ့
ခံစားခ်က္မ်ား ေလမွာလြင့္က်န္။
ဘ၀တစ္သက္တာ ငါကရွာလုိ ့ေဖြ
ခဏတာေတြ ့ရတဲ့ လူသားေတြကုိ
ငါက လ်စ္လွဴရႈထား
အဓိပၸါယ္မရွိပါလားေနာ္။
စကၠန္ ့တုိင္းေျပာတဲ့ ငါ့စကား
မင္းသာနားေထာင္ရင္ေတာ့
ငါ့ႏွလုံးသားကုိ မင္းနားလည္မယ္လုိ ့
ငါယုံၾကည္မိတယ္။
ေလေျပ
ေပ်ာက္ဆုံးသြားေသာ ဘ၀၏ တစ္စိတ္တစ္ေဒသ......
အထုပ္ကုိပုိက္ရင္းနဲ ့ က်ေနာ္ထြက္လာခဲ့တယ္။ ဒီမွာပဲေနရင္ မေအာင္ျမင္ႏုိင္ဘူးဆုိသာ က်ေနာ္က သိေနတယ္ေလ။ ဒါေၾကာင့္ ျမိဳ ့ႀကီးမွာအလုပ္လုပ္မယ္ဆုိရင္ က်ေနာ္ေမွ်ာ္လင့္တဲ့ အရာေတြျဖစ္လာႏုိင္တယ္လုိ ့ က်ေနာ္ယုံၾကည္ခဲ့တယ္။
အဲလုိနဲ ့ျမိဳ ့ေပၚေရာက္တဲ့အခါမွာ ေအာင္ျမင္မယ္လုိ ့ထင္ရတဲ့ အလုပ္ေတြကုိ က်ေနာ္လုိက္လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲလုိ လုပ္ရင္းနဲ ့ အေတာ္ေလးၾကာလာတဲ့ အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ဟာ ေငြသားေတာ္ေတာ္ေလးစုမိေလရဲ ့။
ေငြအျပင္ ခ်စ္တဲ့သူကုိပါေတြ ့ေလေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ ေပ်ာ္ရြင္မႈရခဲ့တယ္ဗ်ာ။ ၀မ္းသာမႈေတြကုိ ေထြးပုိက္ရင္းနဲ ့ ကုိယ့္ရပ္ ကုိယ့္ရြာကုိ ျပန္လာခဲ့တဲ့က်ေနာ္ဟာ.... ျမိဳ ့အ၀င္၀က ေညာင္ပင္ေအာက္မွာ စစ္ေဆးမႈနဲ ့တုိးလုိ ့ ကားေအာက္ဆင္းျပီးေစာင့္ ေနရတယ္ဗ်ာ။
လုပ္စရာမရွိတာနဲ ့ က်ေနာ္လဲ ေညာင္ပင္ေအာက္ကနတ္စင္ေလးကုိ ထုိင္ျပီး ရွိခုိးဦးညြတ္လုိက္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ က်ေနာ့္ရဲ ့ေပ်ာက္ဆုံးေနတဲ့ ဘ၀ တစ္စိတ္တစ္ေဒသကုိ ျပန္ျပီးသတိရလုိက္တယ္ဗ်ာ။
က်ေနာ္ ျမိဳ ့ေပၚမသြားခင္ ‘အက်င္သူနဲ ့ ကတိေပးလုိ ့ ငါးႏွစ္အေရာက္မွာ ျပန္လာမယ္ မင္းနဲ ့ကြယ္ နီးဖုိ ့ရယ္‘ ဆုိတဲ့ စကားလုံးေတြက နားမွာအထပ္ထပ္ျပန္ျပီးၾကားေနရတယ္ဗ်ာ။
အဲဒါနဲ ့အိမ္ကုိျပန္ေရာက္ေတာ့ မိဘေတြက ၀မ္းသာအားရနဲ ့ ႀကိဳဆုိတယ္ေလ။ ၀မ္းသာလြန္းလုိ ့ဗ်ာ က်ေနာ့္ အေမဆုိ ငုိေနတယ္ေလ။ က်ေနာ့္ အေမကုိၾကည့္ျပီး၀မ္းနည္း ၀မ္းသာျဖစ္ရတယ္ဗ်ာ။
ေနာက္ဆုံးေတာ့ မိဘနဲ ့ ေဆြမ်ိဳးေတြကတုိက္သြန္းတာနဲ ့ က်ေနာ္ကတိေပးထားတဲ့ မိန္းကေလးနဲ ့ က်ေနာ္လက္ထပ္လုိက္ ပါတယ္။ လက္ထပ္ျပီးေတာ့ မၾကာခင္မွာပဲ က်ေနာ္ ကေလးေလး တစ္ေယာက္ရလုိက္တယ္။ ေယာက်ၤားေလးပါ။
၀၀ ေလးနဲ ့ခ်စ္စရာေလးပါဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္မေပ်ာ္ဘူးဗ်ာ။ ဒီကေလးက က်ေနာ္နဲ ့ ရတဲ့ကေလးလုိ ့ က်ေနာ္မထင္ဘူး။ က်ေနာ့္ မိန္းမကေတာ့ ဒီကေလးက က်ေနာ့္ကေလးေပါ့ေလ။ သူ ့ခမ်ာ လဲ အားမရွိပါဘူး။ ခဏ ခဏဖ်ားေနတယ္။
ဘာျဖစ္လုိ ့က်ေနာ့္ကေလးမွန္း မဟုတ္မုန္းက်ေနာ္ထင္လဲမသိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကေလးကလဲ က်ေနာ့္ကုိ အရမ္းခင္သြယ္တယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ့္ကုိ အေဖ အေဖ နဲ ့ တစ္ခ်ုိန္လုံးကပ္ေနပါတယ္။
မွန္မွန္ေျပာရင္ က်ေနာ္က အခ်စ္စစ္ကုိ တစ္ျမိဳ ့သူနဲ ့ေပးထားသာဗ်။ ခုေတာ့.....ဘာလုပ္ရမွန္းမသိေတာ့ပါဘူးဗ်ာ။ ကြာရွင္းဖုိ ့ ဆုိတာကလဲ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးေလ။ မိဘ နဲ ့ အသုိင္းအ၀ုိင္းကုိလဲ ၾကည့္ရေသးတယ္ဗ်။
အဲဒါအျပင္ မိန္းကေလးရဲ ့ ခံစားခ်က္ကုိလဲ ငဲ့ညာရအုန္းမွာေလ။ ေယာက်ၤားေကာင္းပဲ ေျပာေျပာ ငညံ့လုိ ့ဆုိဆုိ က်ေနာ့္မွာ ေျပးေပါက္ေတာ့ မရွိဘူးပဲ။ က်ေနာ့္ ရည္းစားလဲ က်ေနာ္အိမ္ေထာင္ျပဳကတည္းက အဆက္အသြယ္ဖ်က္သြားတယ္ဗ်ာ။
‘တစ္ရြာမေျပာင္း သူေကာင္းမျဖစ္‘ ဆုိတဲ့ စကားပုံေလးမ်ားမွားေနလားမသိဘူးပဲ။ ခုေတာ့ ေပ်ာ္ရြင္မႈအတြက္ တစ္ရြာေျပာင္းတဲ့ က်ေနာ့္ဘ၀ဟာ မေပ်ာ္ရြင္မႈ ဘ၀ေလးထဲမွာ အျမဲတမ္း ေနရမွာလားဗ်ာ..............?
က်ေနာ္အိမ္ေထာင္ျပဳတဲ့ သူ ့ကုိ က်ေနာ္မခ်စ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူ ့ထက္ပုိျပီးခ်စ္ရတဲ့သူကုိ ေတြ ့လုိက္လုိ ့ပါဗ်ာ။ သူ ့ကုိ ခ်စ္ေတာ့ ခ်စ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ မေပ်ာ္ဘူးေလဗ်ာ။
ဒီအတုိင္းဆက္ေနမယ္ဆုိရင္ က်ေနာ့္ဘ၀ တစ္ေလွ်ာက္လုံး ၾကိဳးစားခဲ့တာေတြက အသုံးမ၀င္ေတာ့ သလုိ က်ေနာ္ခံစားရတယ္ေလ။
ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့..........
အခ်စ္ေနာက္လုိက္ရမွာလား..? ေဆြမ်ိဳးအသုိင္းအ၀ုိင္းနဲ ့ မိဘ စကားကုိလုိက္နားေထာင္ရမွာလား......? ခက္တယ္ဗ်ာ... စဥ္းစားမိတုိင္း....
ရွမ္းကေလး
အဲလုိနဲ ့ျမိဳ ့ေပၚေရာက္တဲ့အခါမွာ ေအာင္ျမင္မယ္လုိ ့ထင္ရတဲ့ အလုပ္ေတြကုိ က်ေနာ္လုိက္လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲလုိ လုပ္ရင္းနဲ ့ အေတာ္ေလးၾကာလာတဲ့ အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ဟာ ေငြသားေတာ္ေတာ္ေလးစုမိေလရဲ ့။
ေငြအျပင္ ခ်စ္တဲ့သူကုိပါေတြ ့ေလေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ ေပ်ာ္ရြင္မႈရခဲ့တယ္ဗ်ာ။ ၀မ္းသာမႈေတြကုိ ေထြးပုိက္ရင္းနဲ ့ ကုိယ့္ရပ္ ကုိယ့္ရြာကုိ ျပန္လာခဲ့တဲ့က်ေနာ္ဟာ.... ျမိဳ ့အ၀င္၀က ေညာင္ပင္ေအာက္မွာ စစ္ေဆးမႈနဲ ့တုိးလုိ ့ ကားေအာက္ဆင္းျပီးေစာင့္ ေနရတယ္ဗ်ာ။
လုပ္စရာမရွိတာနဲ ့ က်ေနာ္လဲ ေညာင္ပင္ေအာက္ကနတ္စင္ေလးကုိ ထုိင္ျပီး ရွိခုိးဦးညြတ္လုိက္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ က်ေနာ့္ရဲ ့ေပ်ာက္ဆုံးေနတဲ့ ဘ၀ တစ္စိတ္တစ္ေဒသကုိ ျပန္ျပီးသတိရလုိက္တယ္ဗ်ာ။
က်ေနာ္ ျမိဳ ့ေပၚမသြားခင္ ‘အက်င္သူနဲ ့ ကတိေပးလုိ ့ ငါးႏွစ္အေရာက္မွာ ျပန္လာမယ္ မင္းနဲ ့ကြယ္ နီးဖုိ ့ရယ္‘ ဆုိတဲ့ စကားလုံးေတြက နားမွာအထပ္ထပ္ျပန္ျပီးၾကားေနရတယ္ဗ်ာ။
အဲဒါနဲ ့အိမ္ကုိျပန္ေရာက္ေတာ့ မိဘေတြက ၀မ္းသာအားရနဲ ့ ႀကိဳဆုိတယ္ေလ။ ၀မ္းသာလြန္းလုိ ့ဗ်ာ က်ေနာ့္ အေမဆုိ ငုိေနတယ္ေလ။ က်ေနာ့္ အေမကုိၾကည့္ျပီး၀မ္းနည္း ၀မ္းသာျဖစ္ရတယ္ဗ်ာ။
ေနာက္ဆုံးေတာ့ မိဘနဲ ့ ေဆြမ်ိဳးေတြကတုိက္သြန္းတာနဲ ့ က်ေနာ္ကတိေပးထားတဲ့ မိန္းကေလးနဲ ့ က်ေနာ္လက္ထပ္လုိက္ ပါတယ္။ လက္ထပ္ျပီးေတာ့ မၾကာခင္မွာပဲ က်ေနာ္ ကေလးေလး တစ္ေယာက္ရလုိက္တယ္။ ေယာက်ၤားေလးပါ။
၀၀ ေလးနဲ ့ခ်စ္စရာေလးပါဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္မေပ်ာ္ဘူးဗ်ာ။ ဒီကေလးက က်ေနာ္နဲ ့ ရတဲ့ကေလးလုိ ့ က်ေနာ္မထင္ဘူး။ က်ေနာ့္ မိန္းမကေတာ့ ဒီကေလးက က်ေနာ့္ကေလးေပါ့ေလ။ သူ ့ခမ်ာ လဲ အားမရွိပါဘူး။ ခဏ ခဏဖ်ားေနတယ္။
ဘာျဖစ္လုိ ့က်ေနာ့္ကေလးမွန္း မဟုတ္မုန္းက်ေနာ္ထင္လဲမသိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကေလးကလဲ က်ေနာ့္ကုိ အရမ္းခင္သြယ္တယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ့္ကုိ အေဖ အေဖ နဲ ့ တစ္ခ်ုိန္လုံးကပ္ေနပါတယ္။
မွန္မွန္ေျပာရင္ က်ေနာ္က အခ်စ္စစ္ကုိ တစ္ျမိဳ ့သူနဲ ့ေပးထားသာဗ်။ ခုေတာ့.....ဘာလုပ္ရမွန္းမသိေတာ့ပါဘူးဗ်ာ။ ကြာရွင္းဖုိ ့ ဆုိတာကလဲ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးေလ။ မိဘ နဲ ့ အသုိင္းအ၀ုိင္းကုိလဲ ၾကည့္ရေသးတယ္ဗ်။
အဲဒါအျပင္ မိန္းကေလးရဲ ့ ခံစားခ်က္ကုိလဲ ငဲ့ညာရအုန္းမွာေလ။ ေယာက်ၤားေကာင္းပဲ ေျပာေျပာ ငညံ့လုိ ့ဆုိဆုိ က်ေနာ့္မွာ ေျပးေပါက္ေတာ့ မရွိဘူးပဲ။ က်ေနာ့္ ရည္းစားလဲ က်ေနာ္အိမ္ေထာင္ျပဳကတည္းက အဆက္အသြယ္ဖ်က္သြားတယ္ဗ်ာ။
‘တစ္ရြာမေျပာင္း သူေကာင္းမျဖစ္‘ ဆုိတဲ့ စကားပုံေလးမ်ားမွားေနလားမသိဘူးပဲ။ ခုေတာ့ ေပ်ာ္ရြင္မႈအတြက္ တစ္ရြာေျပာင္းတဲ့ က်ေနာ့္ဘ၀ဟာ မေပ်ာ္ရြင္မႈ ဘ၀ေလးထဲမွာ အျမဲတမ္း ေနရမွာလားဗ်ာ..............?
က်ေနာ္အိမ္ေထာင္ျပဳတဲ့ သူ ့ကုိ က်ေနာ္မခ်စ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူ ့ထက္ပုိျပီးခ်စ္ရတဲ့သူကုိ ေတြ ့လုိက္လုိ ့ပါဗ်ာ။ သူ ့ကုိ ခ်စ္ေတာ့ ခ်စ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ မေပ်ာ္ဘူးေလဗ်ာ။
ဒီအတုိင္းဆက္ေနမယ္ဆုိရင္ က်ေနာ့္ဘ၀ တစ္ေလွ်ာက္လုံး ၾကိဳးစားခဲ့တာေတြက အသုံးမ၀င္ေတာ့ သလုိ က်ေနာ္ခံစားရတယ္ေလ။
ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့..........
အခ်စ္ေနာက္လုိက္ရမွာလား..? ေဆြမ်ိဳးအသုိင္းအ၀ုိင္းနဲ ့ မိဘ စကားကုိလုိက္နားေထာင္ရမွာလား......? ခက္တယ္ဗ်ာ... စဥ္းစားမိတုိင္း....
ရွမ္းကေလး
Subscribe to:
Posts (Atom)
