ခရီးသြားမွတ္တမ္း= ရန္ကုန္ ၄ (ေထြရာဆယ္ပါး)

စာဖတ္သူတုိ ့ေရ. ...အလုပ္အကုိင္..အေနအထုိင္ေလးေတြအဆင္ေျပျပီးရင္ေတာ့ တျခားအရာေလးေတြက လုိအပ္
လာျပန္တယ္မဟုတ္ေပလားဗ်ာ။ က်ေနာ္ၾကံဳေတြ ့ရခဲ့တဲံ့အရာေလးေတြကုိ ျပန္ျပီးေတာ့ ေ၀မွ်ေပးလုိက္ပါတယ္ဗ်ာ။

သြားခဲ့တဲ့ေနရာေလးမ်ား

ရန္ကုန္ေရာက္ျပီဆုိရင္ေတာ့ ပထမဆုံးလုပ္တာကေတာ့ ဘုရားဓါတ္ေတာ္ေလးဆူကုိေပါင္းျပီး တည္ထားတဲ့ ေရႊတိဂုံ
ဘုရားကုိသြားေရာက္ဖူးေျမာ္ပူေဇာ္တာပဲေပါ့ဗ်ာ။



ဘုရားရင္ျပင္မွာေတာ့ေအးခ်မ္းျပီး လူေတြစည္ကားပါတယ္။

ကုသုိလ္ေလးေတြလုပ္ျပီးရင္ေတာ့ ထုံးစံအတုိင္းေလွ်ာက္လည္တာေပါ့ဗ်ာ။ အဲ..စုိင္းစုိင္းခမ္းလိႈင္သီခ်င္း “အျမဲတမ္း
ယုံၾကည္တယ္” ဆုိတဲ့သီခ်င္းထဲကအတုိင္း ဘုရားဖူးျပီးရင္ ကန္ေဘာင္ေပၚတက္တာေပါ့ဗ်ာ။

alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5527055306034483762" />

အေပၚကပုံကေတာ့ ကန္ေဘာင္က ဓါတ္တုိင္ပါ။ ဘာမ်ားထူးျခားလဲလုိ ့ေမးရင္ေတာ့......ဘာမွ မထူးျခားပါဘူးဗ်ာ။
တစ္ျခားရုိက္စရာျမင္ကြင္းေတြက အတြဲေတြနဲ ့မလႊတ္ဘူးေလ။ အဲဒီေန ့က (တစ္ေခါက္ပဲေရာက္လုိ ့ပါ) မုိးရြာတယ္။
ထုိင္ခံုတုိင္းမွာေတ့ာ အတြဲေတြဟာ ခဏတာခြဲခြါရင္..ကမာၻတစ္သန္းၾကာတယ္ဆုိတဲ့အတုိင္း..မခြဲမခြာေအာင္...တစ္
ေယာက္နဲ ့တစ္ေယာက္သုိင္းဖက္ထားမယ္ထင္ရဲ ့။ (မုိးရြာလုိ ့ ထီးနဲ ့ကာထားေတာ့ မျမင္ရဘူးေလ)

အင္းေလ..ကန္ေဘာင္သြားတာ အတြဲေျခာင္းဖုိ ့မွ မဟုတ္ပဲဟာ။ သူတုိ ့က ထီးအကြယ္ကေန ကုိယ္တုိ ့ကုုိျပန္ေျခာင္း
ေနေသးတယ္။ ခက္တာတစ္ခုကေတာ့.....သူတုိ ့ေလးေတြခ်စ္သီခ်င္းဆုိေနလုိ ့ ဓါတ္ပုံရုိက္ရတာ မလႊတ္လပ္ပါဘူး
ဗ်ာ။ အဲမုိးရြာတာလဲပါတယ္။

ကန္ေဘာက္ေပၚစေရာက္တာနဲ ့ ခုံေတြက မလႊတ္ဘူး။ တစ္ခုံပဲလႊတ္တယ္။အဲဒါကေလဲ အမိုးမရွိလုိ ့ထင္ပါတယ္။ သူ ့
ခမ်ာ...မ်က္ႏွာငယ္ေနမလားမသိဘူး (ခုံကုိေျပာတာေနာ္)။ ဒါေပမယ့္လဲ..ရွားရွားပါးပါး..ေအာက္က ခုံတစ္ခုကလႊတ္
တယ္ဗ်။ အစြန္ဆုံးမွာ ရွိေနလုိ ့လားေတာ့ မသိဘူး။



က်ေနာ္တုိ ့သူငယ္ခ်င္းတစ္သုိက္လဲ (မေရာက္ဘူးတာ..က်ေနာ္ပဲပါတယ္)..ဟုိေငးဒီေငးနဲ ့ ေလွ်ာက္လုိက္တာ
နာရီထုိးသြားပါတယ္။ ကုိးနာရီအသိမွာ...လူသုံးေယာက္ေလာက္က ၀ီစီ တစ္ “ပီပီ”မႈတ္ပါေတာ့တယ္။ က်ေနာ့္အ
တြက္ကေတာ့ အံ့ၾသစရာပါပဲ။ ဘာအတြက္မႈတ္တာလဲလုိ ့။

ေနာက္မွသိလုိက္တာက ကုိးနာရီထုိးရင္ အားလုံးျပန္ရတယ္ဆုိတာကုိပါပဲ။ လူတုိင္းကလဲ စည္းကမ္းရွိတဲ့ႏုိင္ငံနဲ ့
အညီ..ဆုိင္ရာဆုိင္ရာကေနထြက္လာပါတယ္။ ေၾသာ္..ခ်စ္တာေတာင္..အခ်ိန္နဲ ့ခ်စ္ရတဲ့ ရန္ကုန္ျမိဳ ့ၾကီးပါလား
လုိ ့။



အေပၚပုံကေတာ့ ကန္ေတာ္ႀကီးဟုိတယ္ပုံပါပဲ။ ေမွာင္ေနလုိ ့သိပ္မေတြ ့ရဘူးေနာ္။ ကင္မရာသိပ္မေကာင္းတာလဲ
ပါမွာေပါ့ဗ်ာ။



တုတ္ထုိးေတြေပါ့။ တစ္ေခ်ာင္းကုိ ၅၀ တဲ့ဗ်ာ။ (မမွတ္မိေတာ့ဘူးပဲ)။ ေသခ်ာတာက ၀က္သားဖတ္ေလးေတြက ေသး
လြန္းသြားတာပါပဲ။



အေပၚပုံကေတာ့ KTV လုိ ့ေခၚတဲ့ ကာရာအုိေကဆုိင္ပါပဲဗ်ာ။ အခန္းက်ယ္ရင္ တစ္နာရီကုိ ၇၀၀၀ က်ပ္..မက်ယ္ရင္
၅၀၀၀ က်ပ္ေပးရတယ္ဗ်ာ။ အဆုိေတာ္ျဖစ္ဖုိ ့ေလ့က်င့္တာလဲ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ ကုန္ပါတယ္ဗ်ာ။

အေကာင္းဆုံးနဲ ့ ေစ်းအသက္သာဆုံးကေတာ့ ေအာက္ကပုံပါပဲ။ ဘယ္သြားသြား ဘယ္ေရာက္ေရာက္ သင့္အနားမွာ
တစ္ခြက္ကုိ ၅၀၀ ေပးျပီးေသာက္ႏုိင္ပါတယ္။ တစ္ပုလင္းကုိေတာ့ ၁၂၀၀။ တျခားဆုိင္ေတြမွာေတာ့ သူ ့ဆုိင္နဲ ့သူ
ေစ်းတက္သြားတတ္ပါတယ္..စာဖတ္သူတုိ ့ေရ။



အစားအေသာက္

အေသာက္ကျပီးသြားျပီဆုိေတာ့အစားကုိသြားရေအာင္လား။ တစ္ပြဲစား (ထမင္းႏွင့္ဟင္း (ငါး၊ ဆိတ္၊ ၀က္)) ဆုိတာ
ကလဲမ်ားပါတယ္။ ဘီယာေသာက္ျပီးစားရင္ေတာ့ မကုန္ပါဘူး။ ဆုိင္ေတြမွာဆုိရင္ေတာ့ တစ္ပြဲကုိ ၂၂၀၀ ေပးရပါ
တယ္။

ကဲစဥ္းစားၾကည့္ဗ်ာ..တစ္ပြဲကုိ ၂၂၀၀၊ တစ္ရက္မွာ ႏွစ္နပ္ပဲစား ၄၄၀၀ ကုန္ေနျပီ။ ဒါေပမယ့္ လမ္းေဘးက ဆုိင္ေတြ
ဥပမာ။ ။ ရခုိင္မွန္ ့တီ၊ မႈန္ ့ဟင္းခါး..စသျဖင့္ စားရင္ေတာ့ ၁၀၀၀ ေလာက္ပဲေပးရပါတယ္။ ရွိရင္ေတာ့ ရွိသလုိစားရ
တာေပါ့ဗ်ာ။ အဲ..........ထုိဖူးေႏြးတုိ ့၊ ရွမ္းေခါက္ဆြဲတုိ ့ကေတာ့ ၅၀၀ ေလာက္ပဲေပးရပါတယ္ဗ်ာ။

ထမင္းဟင္းနဲ ့မွ သင္းသိမ္ႏုိင္မယ္၊ ေစ်းလဲသက္သာေစခ်င္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ လမ္းေဘးမွာ ထမင္းနဲ ့ ဟင္းတစ္ပြဲ
(ကုိယ္ၾကိဳက္ရာ (သူတုိ ့ေရာင္းတဲ့ထဲကေပါ့..မရွိတာကုိစားခ်င္လုိ ့ေတာ့ဘယ္ရမွာလဲ))၊ အခ်ဥ္ဟင္းတစ္ခြက္ (စြပ္
ျပဳတ္ေသာက္တဲ့ခြက္ (အဲဒါေတာင္ၾကီးေနအုန္းမယ္...ဘုရားစင္တင္တဲ့ဆြမ္းခြက္အရြယ္ဗ်ာ)၊ ပုလာေခ်ာင္ေၾကာ္
(ငရုတ္သီးပဲေတြ ့တယ္)၊ အဲဒါကုိစားလုိ ့ရပါတယ္။ အဲဒါေတာင္ ၈၀၀ ပဲေပးရတယ္။ လုိက္ပြဲယူရင္ေတာ့ ထပ္ေပး
ရတာေပါ့ဗ်ာ။ လုိက္ပြဲမယူျဖစ္လုိ ့လုိက္ပြဲေစ်းေတာ့မသိဘူးဗ်ာ။

အင္တာနက္

စြဲအားေတာ့သိပ္မေကာင္းပါဘူး။ ဒါေပမယ့္လဲ..မရွိတာထက္စာရင္ေတာ့အုိေကတာေပါ့ဗ်ာ။ Facebook ၀င္လုိ ့ရတယ္။
Gmail လဲရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ account အသစ္ဖြင့္လုိ ့ေတာ့မရဘူး။ တျခားဆုိဒ္ေတြေတာ့ ၀င္ရတာအဆင္မေျပဘူး
(ရွင္းရွင္းေျပာရင္ ၀င္လုိ ့မရဘူးေပါ့ဗ်ာ)။ Yahoo နဲ ့ Hotmail ေတာ့မသုံးလုိ ့ မသိပါဘူး။

အဲမွာရွိတဲ့ NGO အဖြဲ ့ေတြရဲ ့ ဆုိဒ္ကုိ၀င္ဖုိ ့ေတာင္ သိပ္မလြယ္ဘူးဗ်။ က်ေနာ္အလုပ္ေလ်ာက္ဖုိ ့ ဖုိင္download ဖုိ ့
လုိေနတာ..ဆုိဒ္၀င္လုိ ့မရလုိ ့ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ ကြိဳင္တက္သြားတယ္။ အဲလုိ ၾကံဳရင္ေတာ့ အျပင္ေရာက္ေနတဲ့
သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ ဆုိဒ္ထဲ၀င္ခုိင္းျပီး...တစ္ဆင့္ျပန္ပုိ ့ဖုိ ့အကူအညီေတာင္းရတာေပါ့ေလ။

ဘေလာ့လ္ေတြေတာ့ ၀င္လုိ ့မရဘူး။ က်ေနာ္ကပဲ..နည္းပညာပုိင္းသိပ္မကၽြမ္းက်င္လုိ ့လားေတာ့မသိဘူးေပါ့ေလ။
ဆုိဒ္ကုိေျပာင္းထားလဲ ၀င္လုိ ့မရပါဘူး။

သြားေရးလာေရး

ေကာင္းပါတယ္။ တကၠစီေတြအမ်ားၾကီးပါ။ ေလေအးစက္ပါတဲ့ ကားကေတာ့ ရုိးရုိးထက္ပုိေစ်းၾကီးတာေပါ့ဗ်ာ။ ဘတ္
ကားေတြလဲမ်ားေတာ့ မဆုိးပါဘူး။ အထူးယာဥ္ေတြလဲရွိေတာ့ပုိေကာင္းတာေပါ့ဗ်ာ။ သဘာ၀ေလေတြကုိလဲ သ၀
ၾကီးရဴလုိ ့ရတယ္။ အထူးယာဥ္ေတြက အရင္တုန္းက ေလေအးဆက္ရွိတယ္လုိ ့ေျပာတာပဲ။ ဒါေပမယ့္ ခုေတာ့လဲ
ေလေအးစက္မရွိေတာ့ပါဘူး။

ပြဲစားမ်ား

စာဖတ္သူတုိ ့ေရ..အခန္းေတြဌားမယ္ဆုိရင္...အခန္းေတြအမ်ားအားျဖင့္က ပြဲစားေတြလက္ထဲမွာပဲဗ်။ ကုိယ္က အခန္း
လုိက္ေမးတုန္း..အေဒၚၾကီးေတြက ေစတနာရွိရွိနဲ ့ လုိက္ကူေပးတာမဟုတ္ဘူးေနာ္။ အေကာင္းဆုံးကေတာ့ အခန္းကုိ
ဌားေနတဲ့ (အေဆာင္ဆုိရင္)သူေတြကုိ အေဆာင္မွဴးလိပ္စာေမးျပီး တုိက္ရုိက္ဆက္သြယ္ရင္ေတာ့ ပြဲစားခ သက္သာ
သာေပါ့ဗ်ာ။

အခန္းရွာမရလုိ ့စိတ္ညစ္ျပီး...ေပးခ်င္ေပးရ ဘယ္ေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ေပးမယ္လုိ ့မ်ားစဥ္းစားထားရင္လဲ.. ပြဲစားနဲ ့ပထမ
ဆုံး...သေဘာတူညီမႈေလးေတြယူပါ။ အခန္းရျပီးရင္ေတာ့ သူတုိ ့ေတာင္းသမွ်ကုိေပးရမွာဗ်။

က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းတုန္းကမ်ား..ပုိက္ဆံမရွိလုိ ့ ပြဲစားခမေပးႏုိင္ဘူး..အခန္းဌားတဲ့လူဆီကိုတာညႊန္ျပေပးပါလုိ ့ေျပာ
တာကုိ...“ေမာင္ေလးရယ္..မမနားလည္ပါတယ္။ အခုကေစတနာတစ္၀က္နဲ ့ လုိက္လုပ္ေပးတာပါ။ ပုိက္ဆံမရွိလဲ
ရွိတဲ့ ဆြဲၾကိဳးကုိ ေရာင္းလုိက္ေပါ့ကြယ္” ဆုိတဲ့အျဖစ္မ်ိဳးၾကီးနဲ ့ မၾကံဳပါေစနဲ ့လုိ ့ေတာ့ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္ဗ်ာ။

ရွမ္းကေလး

(အေတြ ့အၾကံဳဆုိတာကလဲ လူတစ္ေယာက္ဆီတုိင္းရဲ ့ ကံ၊ဥာဏ္၊ ၀ီရိယ ေပၚမွာမူတည္ျပီး မတူႏုိင္ပါဘူးဗ်ာ။ ဒီစာ
ကုိဖတ္ျပီးေတာ့ ဒီလုိပဲျဖစ္မယ္လုိ ့ေတာ့ မစဥ္းစားေစခ်င္ပါဘူး။ တစ္ခ်ိဳ ့အခ်က္အလက္ေတြကလဲ..စာဖတ္သူမ်ား
ၾကိဳတင္ျပီးေတာ့ ကာကြယ္ႏုိင္လိမ့္မယ္လုိ ့..က်ေနာ္ထင္ပါတယ္။ )