ေဆာင္း

ေဆာင္း..မင္းေရာက္လာျပီလား?
ေအးခ်မ္းျခင္းတဲ့လား..မင္းသယ္လာတာ?
ေႏြးေထြးမႈလုိတဲ့ ငါ့အတြက္ကေတာ့
လႊမ္းဆြတ္ျခင္းေတြပဲ မင္းသယ္လာတယ္။

ငါအျပင္ထြက္လုိက္တုိင္းမွာ
ခ်မ္းဆိမ့္ျခင္းရဲ ့အေအးက
ဟုိးမွာ..မေရာက္ႏုိင္တဲ့ေနရာေတြကုိ
လႊမ္းဆြတ္ဖုိ ့ ပုိ ့ေဆာင္ေနတယ္ကြာ။

မင္းကုိ..မမုန္းပါဘူးကြာ
ဒါေပမယ့္...
ေႏြးေထြးမႈေတာ့..ငါရခ်င္တာေပါ့ကြာ..။


ရွမ္းကေလး

ေမ့ျပီလားေမ...

လေတြေျပာင္းလုိ ့ ႏွစ္ေတြျခားျပီ
အခ်ိန္လြန္ေတာ့ မင္းေမ့ျပီေပါ့?

ငါ့အနားမွာ ဟာတာေနတဲ့
အခ်ိန္ေတြပဲ အေဖာ္ျပဳတယ္။

လႊမ္းဆြတ္ေပမယ့္ မျပန္ႏုိင္ေတာ့
ငါ့မွာမင္းကုိ ခုိင္လုံလွတဲ့
အေၾကာင္းျပခ်က္ မေပးရက္ပါ။

မင္းစိတ္နာျပီး ေမ့ခဲ့ရင္ေလ
တစ္ခုေလးေတာ့ သိေစခ်င္တယ္
ငါေလမင္းကုိ ခ်စ္စဲပါေမ။

ေလေျပ

မင္းေရွ ့မွာ...

နာက်င္မွာေၾကာက္လုိ ့ ငါ့ႏွလုံးတံခါး
ေသာ့ေပါင္းမ်ားစြာနဲ ့ အထပ္ထပ္ပိတ္ထား
ခံစားခ်က္အားလုံး ေဘးကုိခ်ိတ္ထားလုိ ့
ငါျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့တယ္။

မလာပါနဲ ့မင္း ငါအတင္းတားလဲ
ေသာ့တစ္ခုခ်င္းျဖဳတ္ ငါ့နားတုိးရက္တယ္။

ခုေတာ့ငါ့မွာေလ ခံစားခ်က္ေတြကုိ
ျပန္လည္ခံစားရင္း မင္းရဲ့အျပဳမွာ
ငါက်ရႈံးသြားျပီ။

ေလေျပ

ေခြးထက္တန္ဖုိးမဲ့တဲ့....

“ဟဲ့..ေခြးေကာင္..ေသနာေကာင္..ေခြးမ်ိဳး..ေခြးသူခုိး” ဆုိတဲ့..ဆဲဆုိမႈေတြက ေနရာတုိင္းမွာ ၾကားႏုိင္ပါတယ္။ ၾကားရ
ပါမ်ားလုိ ့လားမသိေတာ့ပါဘူး...ဒီလုိဆဲဆုိသံေတြၾကားရင္...ရုိးေနသလုိလိုေတာင္ျဖစ္ေနပါျပီ။

ဆဲဒါကလဲ..ေခြးကုိ ဆဲတာမဟုတ္ပါဘူး။ လူကုိဆဲတာပါ။ ၾကားေနၾကဆဲဆုိသံေလးေတြေပါ့။ ဟုိေန ့က ေခြးကုိ...
“ဟဲ့ေခြး...” ဆုိျပီးေအာ္မိေတာ့..အတိတ္ကျဖစ္ရပ္တစ္ခုက ဦးေႏွာက္ထဲကုိေျပး၀င္လာပါတယ္။ အတိတ္ကျဖစ္ရပ္ဆုိ
ေပမယ့္လဲ..ၾကည္ႏႈးစရာမဟုတ္ပါဘူး။ မမွတ္ပဲနဲ ့ အလုိလုိမွတ္မိေနတဲ့ျဖစ္ရပ္တစ္ခုပါ။ စိတ္နာလုိ ့လား၊ နာက်ဥ္းလုိ ့
လားကေတာ့ က်ေနာ့္ကုိယ္က်ေနာ္လဲမသိပါဘူး။

တစ္ေန ့တြင္ရုံးတြင္ထုိင္၍အလုပ္လုပ္ေနစဥ္...အေဒၚၾကီးတစ္ေယာက္ႏွင့္ ဦးေလးတစ္ေယာက္ရုံးသုိ ့ မ်က္ႏွာသုန္မႈန္
ထိတ္လန္ ့စြာႏွင့္ေရာက္လာေလသည္။

ရုံးမ..အစ္မ မ်ားကအျပင္ထြက္ကာ..မည္သုိ ့ျဖစ္လာသည္ကို ေမးျမန္းေျပာဆုိေနပါသည္။ ရုံးသြင္းထုိင္ေနေသာ က်ေနာ္
လဲ..ျဖစ္ေနၾက အျဖစ္အပ်က္မ်ားမုိ ့..သတိမထားမိပါ။

ခဏ အၾကာတြင္..ရုံးမ..အစ္ကုိ၊ အစ္မ မ်ားအားလုံး လုိအပ္သည္မ်ားကုိ ယူေဆာင္ကာ ခုန ကေရာက္လာေသာ
အေဒၚႏွင့္ ဦးေလးေနာက္သုိ ့လုိက္သြားေလသည္။

ခုခ်ိန္ထိတုိင္..က်ေနာ့္အတြက္ကေတာ့ ပုံမွန္ျဖစ္ေနၾကပါပဲေလ။ ႏွစ္နာရီ ေလာက္အၾကာတြင္ ရုံးမအစ္မမ်ားျပန္ေရာက္
လာျပီး...ဘာသာျပန္ရမည့္ အမႈဖုိင္တြဲကုိေပးပါသည္။

က်ေနာ္။ ။ “အစ္မ..ဒီေန ့ကဘာျဖစ္တာလဲ?”

အစ္မ။ ။ “လူသတ္မႈ”

က်ေနာ္။ ။ “ျဖစ္ျပန္ျပီလား?”

အစ္မ။ ။ “ဒီလုိပဲေပါ့ကြာ..သူမ်ားႏုိင္ငံမွာေနတာ ဆုိေတာ့.. သူတုိ ့လုပ္တုိင္းကုိခံေနရတာေပါ့”

က်ေနာ္။ ။ “ဟူး...ထုိင္းမွာအလုပ္လာလုပ္တဲ့ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ ့အျဖစ္က မလြယ္ပါလား။ ပုရြက္ဆိတ္ထက္ေတာင္
လူ ့အသက္က တန္ဖုိးမဲ့ေနပါလား။ ခုကဘယ္လုိျဖစ္ျပီး လူသတ္မႈျဖစ္ရတာလဲ?”

အစ္မ။ ။ “ေရာ့..ဒီမွာ စစ္ခ်က္။ ျမန္မာလုိမွတ္တမ္းတင္ျပီးရင္..အဂၤလိပ္လုိပါဘာသာျပန္ထားလုိက္”

က်ေနာ္။ ။ “ဟုတ္ကဲ့..ပါဗ်ာ”

က်ေနာ္တုိ ့အသံက ပုံမွန္ျဖစ္ေနလိမ့္မည္ဟုစာဖတ္ပရိတ္သတ္မ်ားထင္ေပလိမ့္မည္။ အမွန္မွာ..ဤကဲ့သုိ ့ေသာအျဖစ္
မ်ိဳး..ခဏ၊ ခဏ ၾကံဳေတြ ့ရသျဖင့္..ရင္နာလြန္းလွကား..နာက်င္ဖုိ ့ရန္ပင္ရင္မက်န္ေတာ့ပါကလား။

အမႈမွတ္တမ္းတင္ျခင္း

ေသဆုံးသူအမည္။ ။ ေမာင္ေအာင္

အသက္။ ။ 28

အလုပ္အကုိင္။ ။ ျခံေစာင့္

အမႈက်ဴးလြန္သူ။ ။ ရြာသူၾကီး

ေန ့စြဲ။ ။ 2004

ေနရာ။ ။ မယ္ေဆာက္ျမိဳ ့

အခ်ိန္။ ။ ေန ့ခင္း 2 နာရီ

အမႈအက်ဥ္း

ေမာင္ေအာင္သည္ အလုပ္လုပ္ျပီး ေန ့လည္ ၂ နာရီခန္ ့တြင္ သူငယ္ခ်င္းႏွင့္ အရက္ျဖဴေသာက္ၾကသည္။ အရက္
၁ လုံးကုန္သြားေသာအခါ အခါတြင္..မ၀ေသးသျဖင့္ ေနာက္ထပ္တစ္လုံးသြား၀ယ္ေလသည္။ အျပန္တြင္ သူၾကီး
ေခြးက ကုိက္ရန္မန္ဖီကာ လုိက္ဆြဲသျဖင့္ အနားတြင္ရွိေသာ သစ္ကုိင္းျဖင့္ ရုိက္လုိက္သည္။ ထုိအခ်င္းအရာကုိ
သူၾကီးေတြ ့ေသာအခါ.. သူ ့ေခြးအားရုိက္ရမည္လားဟု စိတ္တုိကာ ေမာင္ေအာင္အား ေသနတ္ျဖင့္ပစ္လုိက္ေလသည္။
သူၾကီးပစ္လုိက္ေသာ ေသနတ္ဒါဏ္ရာျဖင့္ပင္ ေမာင္ေအာင္သည္ ေနရာတြင္ပြဲခ်င္းျပီး ေသဆုံးသြားသည္။

၄င္းေနာက္သူၾကီးႏွင့္ ေနာက္လုိက္မ်ားသည္..ေမာင္ေအာင့္သူငယ္ခ်င္းအား မည္သူမွအားမေျပာရန္ ရုိက္ႏွက္ျခိမ္း
ေျခာက္ေလသည္။ ၄င္းေနာက္..ေမာင္ေအာင္မိဘမ်ားေတြ ့သြားေသာအခါ..သူၾကီးက ေမာင္ေအာင္၏ စာပနာအတြက္
ေငြ ၁၀၀၀၀ ေပး၏။ ၄င္းေနာက္ေမာင္ေအာင္၏ မိဘမ်ားအား လုပ္အားခမ်ားပင္မေပးပဲ ျခံမွေမာင္းထုတ္လုိက္သည္။

က်ေနာ္။ ။ “ဟူး...ေခြးကုိရုိက္လုိ ့..အသတ္ခံရတာဆုိေတာ့ လူ ့အသက္က ေခြးေလာက္ေတာင္ တန္ဖုိးမရွိေတာ့ဘူး
လား?။ ”

အစ္မ။ ။ “ေအး..ဒီမွာက ဒီလုိပဲ။ ေနတတ္စားတတ္မွအသက္ရွည္မွာ”

၄င္းေနာက္တြင္..အဖြဲ ့အစည္းမ်ား၏ၾကိဳးပမ္းမႈႏွင့္ ေမာင္ေအာင္၏ မိဘမ်ားႏွင့္ သူၾကီးသည္ ရဲစခန္းတြင္သြားေရာက္
ညိွႏႈိင္းၾကသည္။ ေနာက္ဆုံးရလဒ္မွာ ေမာင္ေအာင္၏မိဘမ်ားသည္ သူၾကီးထံမွ ေငြ 200,000 ဘတ္ျဖင့္ အမႈေၾက
ေအးလုိက္သည္။

ထုိ ့ေနာက္ ျမန္မာျပည္ဖက္သုိ ့ျပန္သြားၾကေလသည္။

အင္း.......ျမန္မာျပည္ကအတုိင္းေျပာရရင္ေတာ့..အဲလုိဆဲဆုိၾကတာက နမ္ႏွိမ္သလုိမ်ိဳးမ်ားျဖစ္ေနလား? ဆုိျပီးေတာ့
စဥ္းစားမိပါတယ္ဗ်ာ။ တျခားၾကံဳေတြ ့ရတာေတြလဲရွိပါတယ္။ စိတ္ညစ္ေအာင္ေတာ့ မလုပ္လုိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္လဲ
တစ္ကယ္ျဖစ္တာက ျဖစ္တာေပါ့ဗ်ာ။ ျမိဳ ့ၾကီးေတြနဲ ့ေ၀းေလ..လူမသိ..သူမသိေသသြားတဲ့လူေတြမ်ားေလပါပဲ။

ျမိဳ ့ထဲမွာဆုိရင္ေတာ့ သိပ္မလုပ္ရဲၾကဘူးေလ။ ျမိဳ ့နဲ ့ေ၀းရင္ေတာ့..ပုိက္ဆံရွိတဲ့သူေတြက ရဲထက္အာဏာရွိျပီး၊ လုပ္
ခ်င္သလုိလုပ္ၾကပါတယ္။ အဲ..ရဲက အာဏာရွိရင္လဲ ဘာမွသိပ္မကူႏုိင္ပါဘူး။ ကုိယ္ကပဲ ေပးေနရတာေပါ့ဗ်ာ။

လမ္းၾကံဳလုိ ့ထပ္ေျပာအုန္းမယ္...

ပစၥည္းေပ်ာက္ျခင္း

တစ္ေန ့တစ္၌ က်ေနာ္သည္အိပ္ရာမွႏုိးေသာအခါတြင္..က်ေနာ့္ပစၥည္းမ်ားေပ်ာက္သြားသျဖင့္ ရဲစခန္းသို ့တုိင္တန္း
ျခင္းျပဳလုပ္ေလသည္။

ရဲစခန္းအေရာက္တြင္ လုိအပ္သည္မ်ားကုိ ျပဳလုပ္ပါသည္။ ရဲမွ သိလုိေသာအခ်က္အလက္မ်ားကုိ ေမးျမန္းစစ္ေဆး
ပါသည္။ ေမးျမန္းစစ္ေဆးျခင္းမ်ားျပီးသြားေသာအခါတြင္...

ရဲ။ ။ “ေအး..ငါ့ညီ..ဒီမွာက ဒီလုိပဲ။ ျပီးရင္..ရဲကုိလဲနားလည္ရမယ္။ အမႈေတြကအမ်ားၾကီးပဲကြ။ ျပန္ရမယ္၊ မရက
ေတာ့ မေသခ်ာဘူး။ သူခ်ိဳးဘယ္သူမွန္းလဲမသိ..အထီး၊ အမ မွန္းမသိေတာ့ ခက္လိမ့္မယ္ေနာ္”

ဟုတ္ကဲ့..က်ေနာ္နားလည္ပါတယ္..အဲနားလည္လုိက္ပါတယ္..ပစၥည္းရႈံးျပီဆုိတာကုိ။ ထုိခ်ိန္မွစျပီး ခုခ်ိန္ထိေပ်ာက္
သြားေသာ ပစၥည္းမ်ားလုံး၀ျပန္မရေသးပါ။ (နည္းနည္းေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ေသးတာေပါ့ေလ)။

ဒါေတြက က်ေနာ့္၏ အေတြ ့အၾကံဳမ်ားသာျဖစ္ပါတယ္။ လူတုိင္းအေတြ ့အၾကံဳျခင္းမတူႏုိင္ပါဘူး။

ရွမ္းကေလး

ေၾကမြသြားေသာ ပန္းတစ္ပြင့္

ေအာ္…. သူမမွာ မိခင္ေတာ့စိတ္ေတာ့ ရွိသားပဲ။ တကယ္ကေတာ့ ျမန္မာျပည္သားေတြဆင္းရဲမြဲေတတာေၾကာင့္
လူကုန္ကူးသူေတြ ရဲ႕ပစ္မွတ္က ျမန္မာျပည္ျဖစ္လာပါတယ္။

က်မ သူမကို စေတြ႔တာက မယ္ေတာ္ေဆးခန္းက HIV လူ နာေတြကိုထားတဲ့ အခန္းမွာပါ။က်မစိတ္ထဲမွာ ထူးဆန္း
သြားတာက သူမမွာ ေန႔ေစ့လေစ့ကိုယ္၀န္နဲ႔ မို႔လို႔ပါ။သူမ ကိုၾကည့္ရတာ အသက္လည္းငယ္ပံုရပါတယ္။

သူမမ်က္ႏွာမွာ ငယ္ရြယ္သူတုိ႔သဘာ၀ လြတ္လပ္ေပ်ာ္ရႊင္မူ ကိုမေတြ႔ရပါဘူး။သူမမ်က္ႏွာဟာ ရာသီဥတုဒဏ္ေၾကာင့္
ညိဳးေနတဲ့ ပန္းဖူးႏုႏုေလးနဲ႔ တူပါတယ္။သူမဘာေၾကာင့္ဒီ ေလာက္ ပူေဆြးေနတာလဲ၊ တကယ္ဆိုရင္ သူမအရြယ္က
ေပ်ာ္ရႊင္တက္ႂကြေနရမွာ။ သူမဘာေတြျဖစ္ခဲ့လဲ ဘ၀ကို ဘယ္လိုျဖတ္သန္းလာရလဲဆိုတာကို သိခ်င္လာပါတယ္။

ပထမေတာ့ သူမေျဖခ်င္ပံုမရပါဘူး။ သူမ ယံုၾကည္လာေအာင္ စည္း႐ံုးရပါတယ္။ယံုၾကည္ေတာ့မွ သူမရဲ႕ ျဖတ္သန္းခဲ့
ရတဲ့အေၾကာင္း ကိုေျပာျပပါတယ္။

သူမ ငယ္ငယ္ကေတာ့ ေမာ္လၿမိဳင္မွာ ေနတယ္တဲ့။ ေနာက္ေတာ့ရန္ကုန္ကိုေျပာင္းလာတယ္။ ေတာင္ဒဂံု ၅၆ ရပ္ကြက္
မွာေနတယ္တဲ့။ အခုသူမ အသက္၁၇ ႏွစ္ျပည့္ေတာ့မယ္။

သူမ ၀မ္းနည္းပမ္းနည္း ေျပာျပတာက ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့ အေဖကေဆာက္လုပ္ေရးတခုမွာ အလုပ္၀င္လုပ္တယ္။
ပထမပိုင္းတုန္း ကအဆင္ေျပတယ္။ေနာက္ေတာ့ ကန္ထ႐ိုက္က အိမ္ေတြမေရာင္းရေတာ့ ဆိုဒ္ေတြကို ရပ္ျပစ္လိုက္
တယ္။

ဒီေတာ့ အေဖလည္းအ လုပ္ျပဳတ္သြားတယ္။ ဒီေတာ့ အေဖကရပ္ကြက္ထဲမွာပန္းရံတို႔လက္သမားတို႔ လုိက္လုပ္တယ္။
အေမက ရာသီေပၚစာေတြေရာင္းတယ္။ဒါေပမဲ့ မိသားစုအသံုးစရိတ္ မေလာက္ငပါဘူး။ က်မေအာက္မွာက ေမာင္တ
ေယာက္ညီမတေယာက္ရွိတယ္။ ဒီေတာ့က်မ ၇ တန္းနဲ႔ ေက်ာင္းထြက္လုိက္ရတယ္။

အေဖက ပိုက္ဆံမေလာက္တိုင္း ေငြေခ်းရတာေပါ့။ အေမ အရင္းျပဳတ္ရင္လည္းေငြေခ်းရတာဘဲ။ ဒီေတာ့ အေႂကြး
ေပၚအေႂကြးထပ္ လာတယ္။ အတိုးကလဲ ၂၀ တိုးဆိုေတာ့ဆပ္မႏိုင္ေတာ့ဘူး။ က်မအေဖကို ေငြေခ်းတာက ဒုရဲအုပ္တ
ေယာက္။

အေဖ မဆပ္ႏိုင္ေတာ့မွန္းသိတဲ့ ဒုရဲအုပ္က အေဖ့ကိုေျပာတယ္။ က်မကိုတ႐ုတ္ျပည္မွာ အိမ္ေဖာ္လုပ္မလားတဲ့။ ၁
ႏွစ္ေလာက္ဆိုရင္ အေႂကြးေၾကတဲ့အျပင္အရင္းအႏွီးေတာင္ရမယ္တဲ့။ က်မ စိတ္၀င္စားသြားတယ္။ က်မကကုန္စံု
ဆိုင္ေလးဖြင့္ခ်င္တာ။ က်မတို႔ရပ္ ကြက္က လက္လုပ္လက္စားေတြခ်ည္းပဲ။

သူတို႔က အလုပ္ျပန္မွ ဆန္၊ ဆီ၊ င႐ုတ္၀ယ္ၿပီး ဟင္းခ်က္ၾကတာ။ က်မတို႔ေစာင့္ေရာင္းရင္ အရမ္းေရာင္းရမွာ။ ဒါ
ေၾကာင့္ က်မသြားမယ္လို႔ အေဖ့ကိုေျပာလိုက္တယ္။

အေဖက က်မသြားမယ္ဆိုေတာ့ ၀မ္းသာသြားရွာတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေဖတုိ႔အသက္႐ွဴေခ်ာင္သြားမယ္ မဟုတ္
လား။ ေနာက္တေန႔ ေငြရွင္ ဒုရဲအုပ္မိန္းမကက်မကို လာေခၚတယ္။ သူနဲ႔ ျမစ္ႀကီးနား သြားရမယ္တဲ့။ က်မမွာမွတ္ပံု
တင္မရွိဘူး။ ဒါေၾကာင့္ဒုရဲအုပ္က ခရီး သြားဖို႔ ေထာက္ခံစာလုပ္ေပးတယ္။

ျမစ္ႀကီးနားေရာက္ေတာ့ အိမ္တအိမ္ကိုေခၚသြားတယ္။ အဲဒီအိမ္မွာက်မထက္ေစာေရာက္ေနတဲ့မိန္းကေလး ၅ ေယာက္
ရွိတယ္။ က်မ ကအငယ္ဆံုး အႀကီးဆံုးက ၂၂ႏွစ္။ အဲဒီအိမ္မွာ က်မတုိ႔ တညတည္းရတယ္။ ေနာက္တေန႔ မနက္မွာ
က်မတို႔အားလံုးကို ျမန္မာ မႏွစ္ေယာက္။ တ႐ုတ္တေယာက္က လာေခၚတယ္။

တ႐ုတ္ျပည္ကိုေရာက္ေတာ့ က်မတုိ႔ ၆ ေရာက္လံုးကို အခန္းတခုထဲမွာထည့္ပိတ္ထားတယ္။ က်မကို ပထမဦးဆံုး
လာေခၚတယ္။ ၿပီး ေတာ့ စက္ႀကီးတခုထဲကို၀င္ခိုင္းတယ္။ က်မကို လာေခၚတဲ့ ဗမာမက နင့္ကို ၁၅ ႏွစ္ ဟုတ္မဟုတ္
စစ္တာတဲ့။ က်မအသက္ကိုလည္း စစ္ၿပီးေရာ အသက္ ၃၅ ႏွစ္ေလာက္ရွိတဲ့တ႐ုတ္တေယာက္နဲ႔ ထည့္ေပးလိုက္ပါ
တယ္။

က်မက အိမ္ေဖာ္လုပ္ဖို႔လာေခၚတယ္လို႔ပဲ ထင္ပါတယ္။ အမွန္က က်မကုိ မယားအျဖစ္လာေခၚတာပါ။ သူ႔အိမ္ေရာက္
ေတာ့ က်မကို မယားအျဖစ္ ေပါင္းသင္းပါတယ္။မဂၤလာေဆာင္ၿပီးေတာ့ က်မရဲ႕ လက္ေဗြပါတဲ့ ကဒ္ျပားတခုထုတ္ေပး
ပါတယ္။ မနက္ဆိုရင္ ၄ နာရီ အိပ္ရာကထရပါတယ္။ အဲဒီအိမ္မွာ ရွိေနတဲ့လူေတြရဲ႕ ေ၀ယ်ာ၀စၥကိုလုပ္ရပါတယ္။ ညဆို
ရင္လည္း ၁၁ နာရီ ေက်ာ္ေလာက္မွ အိပ္ခြင့္ ရပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ က်မေရာက္တာ ၆ လေက်ာ္ေလာက္ရွိပါၿပီ။ က်မကိုယ္ က်မသတိမထားမိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေဆးစစ္မယ္ဆိုၿပီး
ေဆး႐ံုေခၚလာ ေတာ့က်မမွာကိုယ္၀န္ရွိေနပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ေဆးစစ္တာမွန္း ေသခ်ာမသိပါဘူး။

ကိုယ္၀န္ရွိေနမွန္းသိတဲ့ အခ်ိန္ကစၿပီးက်မကုိ တလတႀကိမ္ေဆးစစ္ပါတယ္။ၿပီးေတာ့ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိရဘဲ
အရမ္းကိုေစာင့္ၾကည့္ ေနပါတယ္။

က်မေနရတာ အရမ္းက်ဥ္းက်ပ္ေနပါတယ္။ က်မဆက္ၿပီးေနခ်င္စိတ္ မရွိေတာ့ပါ။ဒီလိုနဲ႔ သူတုိ႔လစ္တဲ့ခဏေလးမွာ
က်မပထမဦးဆံုး အႀကိမ္ထြက္ေျပးခဲ့ပါတယ္။လမ္းေပၚေရာက္ေတာ့ က်မဘယ္သြားလို႔ ဘယ္လာရမွန္းမသိပါဘူး။
အူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္ေနတုန္းတ ႐ုတ္ရဲေရာက္လာၿပီး က်မကိုဖမ္းပါတယ္။ရဲစခန္းမွာရွာေဖြစစ္ေဆးေတာ့ က်မဆီ
က သက္ေသခံကဒ္ျပားကိုေတြ႔ၿပီးက်မေယာက်္ားအိမ္ ကိုျပန္ပို႔ေပးပါတယ္။ က်မအိမ္ကိုျပန္ေရာက္ေတာ့သူတို႔မိတ္
ေဆြရဲ႕မိန္းမ (ဗမာအမ်ိဳးသမီး) ကိုေခၚၿပီး စကားျပန္လုပ္ခိုင္းပါတယ္။

သူက `က်မကို ကေလးအရင္ေမြးပါ။ ၿပီးရင္ထားခဲ့ အဲဒီအခ်ိန္က်နင္ျပန္ခ်င္ရင္ျပန္ပို႔မယ္´ လို႔ေျပာပါတယ္။ က်မလည္း
အခြင့္အေရးရ တုန္းက်မကိုအမနဲ႔ ဆက္သြယ္ခြင့္ေပးပါ။ က်မေနမေကာင္းေတာ့ အားငယ္တယ္´လို႔ေျပာၿပီး အမကို
ဆက္သြယ္ႏိုင္မယ့္ ဖုန္းနံပါတ္ ကိုေတာင္းထားလိုက္ပါတယ္။

ေနာက္ေတာ့ အိမ္ကလူေတြလစ္တိုင္း အမဆီခိုးၿပီး ဖုန္းဆက္ပါတယ္။ပထမေတာ့အဲဒီအမကသူ႔ဆီ ဖုန္းဆက္တာကို
မႀကိဳက္ပါဘူး။ တေျဖးေျဖးနဲ႔မွသူက်မကုိသနားလာေတာ့ က်မရဲ႕အျဖစ္မွန္ကို သူကေျပာျပပါတယ္။

က်မေယာက်္ားက HIV ပိုးရွိတဲ့လူတဲ့။ ဒါေၾကာင့္က်မကို ေဆးခဏခဏစစ္ေနတာတဲ့။အရင္ကလည္း ဗမာမေတြကို
ယူခဲ့ဘူးတယ္။ ေရာ ဂါကူးရင္ သတ္ပစ္လိုက္ေရာတဲ့။

HIV ဆိုတာဘာမွန္း က်မမသိပါဘူး။ ဘယ္လိုကူးလည္း က်မမသိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္က်မကိုသတ္ပစ္မွာကိုေတာ့
က်မေၾကာက္ပါ တယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်မကိုကူညီဖို႔အသနားခံရပါတယ္။ အဲဒီအမကပဲ က်မမွာရွိတဲ့ကဒ္ကို မီးရႈိ႕ပစ္ဖို႔
ထြက္သြားၿပီးရင္ ရဲစခန္းတခုထဲကို ၀င္ၿပီး အကူအညီ ေတာင္းဖို႔တ႐ုတ္စကားနဲနဲပါးပါး သင္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ဒီ
ေနာက္ပိုင္း က်မအမဆီကိုဖုန္းမဆက္ေတာ့ပါဘူး။ က်မ ထြက္ေျပးရင္ သူပါဒုကၡေရာက္မွာ စိုးရိမ္လို႔ပါ။

က်မ ေနာက္ထပ္ ထြက္ေျပးေတာ့ အမေျပာတဲ့အတုိင္း လိုက္နာခဲ့ပါတယ္။ က်မကိုနယ္စပ္ကလူကုန္ကူးမႈ ထိန္းသိမ္း
ေရးစခန္းကိုပို႔ လိုက္ပါတယ္။အဲဒီစခန္းေရာက္ေတာ့ က်မကိုေဆးစစ္ပါတယ္။ က်မရဲ႕ေသြးအေျဖမွာ HIVပိုးရွိေနၿပီးတဲ့။ က်မဗိုက္ထဲကကေလးက ေယာက်္ားေလးတဲ့။ က်မဘာမွမတတ္ႏိုင္ပါဘူး။ အဲဒီစခန္းမွာ က်မလိုပဲလူကုန္ကူးခံရတဲ့
မိန္းကေလးေတြ၂၀ ေလာက္ရွိတယ္။ အဲဒီ စခန္းမွာ က်မ ၂ ပတ္ေလာက္ေနလိုက္ပါတယ္။ စခန္းထဲမွာက်မတို႔မ
ၾကာခဏ စစ္ေဆးခံရတယ္။ ၿပီးေတာ့က်မတို႔ကို ေနျပည္ေတာ္ကလူကုန္ကူးမႈေတြထားတဲ့ အက်ဥ္းစခန္းထဲမွာထား
တယ္။

အဲဒီစခန္းကို စစ္သားေတြကေစာင့္တယ္။ ေစာင့္တဲ့စစ္သားေတြက က်မတို႔ကိုနင္တို႔ေထာင္က်ေနၿပီ ဒီေတာ့ ငါတို႔နဲ႔လင္မယားလိုေနၾကရေအာင္တဲ့။က်မကကိုယ္၀န္နဲ႔ဆိုေတာ့ ျငင္းလိုက္တယ္။ တခ်ဳိ႕ ေတြကေတာ့ ေနၾက
တယ္။စစ္သားေတြနဲ႔ေပါင္းတဲ့ မိန္းမေတြကေတာ့ အေနအစားေခ်ာင္ၾကတယ္။က်မကေတာ့ေတာ္ေတာ္ဒုကၡေရာက္
တယ္။ သူတုိ႔ေကၽြးတာကိုက်မ မစားႏိုင္ဘူး။

ဒီလိုနဲ႔က်မ ကိုယ္၀န္လပိုရင့္လာတယ္။ အဲဒီစခန္း ကို အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့စစ္ဗိုလ္ကက်မကိုေျပာတယ္ `နင့္ကိုေမြးေပးဖို႔
ငါတို႔မွာပိုက္ဆံမရွိဘူး။ ဘယ္လက္သည္မွလည္နင့္လို HIV ကိုေမြး ေပးမွာမဟုတ္ဘူး။ ဒီေတာ့နင့္ကိုငါတို႔လႊတ္ေပး
လိုက္မယ္။ နင္ေျပးေပေတာ့တဲ့။ၿပီးရင္ျမ၀တီကိုေရာက္ေအာင္သြား ျမ၀တီေရာက္ရင္ တဘက္ကမ္းကိုကူး။ အဲဒီမွာ
မယ္ေတာ္ေဆးခန္းဆိုတာရွိတယ္။ HIV ေတြကိုေဆးကုေပးတယ္တဲ့။ ဒါေၾကာင့္ဒီကိုက်မေရာက္လာ တာ။ က်မ
သိခ်င္တာေလးကို သူမကို ေမးလိုက္ပါတယ္။ `သမီးကေမြးၿပီးရင္ ကေလးကို ျပန္ေခၚသြားမွာလား။

ဒီေတာ့ သူမက `မေခၚခ်င္ဘူး အန္တီ။ က်မက သက္ဆိုးရွည္မွာမဟုတ္ဘူး။ ဒီေတာ့ကေလးဒုကၡေရာက္မယ္။ က်မ
အေဖနဲ႔အေမသိ ရင္လည္း စိတ္ခ်မ္းသာမွာမဟုတ္ဘူး။ေသခ်ာေမြးမယ့္ လူရွိရင္ေတာ့ေပးခ်င္တယ္။ က်မကေလးကို
ထားၿပီး ထြက္မေျပးပါဘူး။ကေလး ကို ဘယ္သူေခၚသြားလည္းဆိုတာ ေသခ်ာသိခ်င္ပါတယ္။´

ေအာ္…. သူမမွာ မိခင္ေတာ့စိတ္ေတာ့ ရွိသားပဲ။ တကယ္ကေတာ့ ျမန္မာျပည္သားေတြဆင္းရဲမြဲေတတာေၾကာင့္

ေရာင္ျခည္ဦး အလုပ္သမားေရးရာဂ်ာနယ္၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္၊ အတြဲ (၃) ၊အမွတ္ (၂) မွ ကူးယူေဖၚျပသည္။ .

လူကုန္ကူးသူေတြ ရဲ႕ပစ္မွတ္က ျမန္မာျပည္ ျဖစ္လာပါတယ္။.

http://www.internetchitthu.com/profiles/blog/show?id=2751287%3ABlogPost%3A304452&xgs=1&xg_source=msg_share_post

စမူဆာ..နဲ ့..ေကာ္ျပန္ ့ေၾကာ္လုပ္နည္း

ခုနက ေစ်းသြားတုန္း..ေကာ္ျပန္ ့ေၾကာ္ေရာင္းေနတာကုိေတြ ့လုိက္ပါတယ္။ အဲဒါနဲ ့...“ေႀသာ္..ငါလဲလုပ္တတ္သားပဲ
ဟာ” ဆုိျပီး...လုပ္နည္းေလးေတြမေမ့ခင္မွာျပန္ေ၀မွ်လုိက္ပါတယ္။

စမူဆာ

လုိပ္အပ္တဲ့ပစၥည္း။ ။ ၁) အာလူး
၂) ၾကည္သြန္နီ

ဒါပါပဲလိုအပ္တဲ့ပစၥည္းေတြက။

ပထမကေတာ့ အာလူးကုိက်က္ေအာင္ျပဳတ္ရပါတယ္။ ျပီးရင္အခြံႏႊာျပီး သင့္ေတာ္သလုိ အတုံးေသးေသးေလးေတြ
လုပ္ရပါတယ္။ ၾကက္သြန္နီကေတာ့ ျပဳတ္စရာမလုိပါဘူး။ အခြံႏႊာျပီးေတာ့ အတုံးေသးေသးေလးေတြလုပ္ယုံပါပဲ။
ကုိယ္တုိင္လုပ္စားမွာပဲ..အားရပါးရရွိေအာင္ အတုံးၾကီးၾကီးလုပ္ရင္လဲလုပ္လုိ ့ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ထုပ္တဲ့အခါမွာ
ခက္တာေပါ့ေနာ္။

ေရာင္းမယ္ဆုိရင္ေတာ့ အရင္းနဲ ့ အျမတ္ကုိလဲၾကည့္ရေသးတာကုိး စာဖတ္သူတုိ ့ရဲ ့။

အတုံးေလးေတြလုပ္ျပီးရင္ေတာ့ အာလူးနဲ ့ ၾကက္သြန္နီကုိေရာႏွယ္ရပါမယ္။ အေပါ့၊ အငန္ေတြကုိေတာ့ ႏွယ္တဲ့
အခ်ိန္မွာၾကိဳက္သလုိထည့္ႏုိင္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ ့လုပ္တုန္းကေတာ့ ခရုဆီေတြပါထည့္ပါတယ္။ လုပ္ျပီးရင္ေတာ့
ေအာက္ကပုံအတုိင္းရပါလိမ့္မယ္။



ရလာတဲ့အရာေတြကို ဒီလုိေလးထုပ္လုိက္ယုံေပါ့ဗ်ာ။



ထုပ္တာကေတာ့ ဂ်ံဴနဲ ့ေပါ့ဗ်ာ။ ဒီမွာေတာ့..ေကာ္ျပန္ ့ေၾကာ္ထုပ္တဲ့ဟာဆုိရင္..သူတုိ ့သိေနေတာ့ ထုပ္တဲ့ဟာ..ရွာ
ရတာမခက္ပါဘူး။





ေကာ္ျပန္ ့ေၾကာ္

လုိအပ္တဲ့ပစၥည္းမ်ား။ ။ ၁) မုန္လာဥျဖဴ
၂) မုန္လာဥနီ
၃) စိမ္းစားဥ

အေပၚကပစၥည္းေတြအားလုံးကုိ ေသးေသးေလးျဖစ္ေအာင္လွီးပါ။ ျပီးေတာ့ အားလုံးကုိေရာေမႊလုိက္ပါ။ အေပါ့အငံ
ၾကိဳက္သလုိထည့္ပါ။ ေအာက္ကပုံအတုိင္းရပါလိမ့္မယ္။ စိမ္းစားဥမရွိရင္လဲ ထည့္စရာမလုိပါဘူး။




ရျပီးသြားရင္ေတာ့ ...ေၾကာ္ရပါတယ္။ မက်က္သက်က္ေပါ့။ က်က္ရင္လဲရပါတယ္။ ျပီးရင္ေတာ့ အေအးခံပါ။
အေအးမခံရင္..ထုပ္တဲ့အခါမွာ ပူတာေပါ့ဗ်ာ။ တျခားအေၾကာင္းမရွိပါဘူး။ (ေအာက္ပုံ)



ျပီးရင္ေတာ့ ဒီလုိထည့္ျပီးလွိမ့္လုိက္ယုံပါပဲ။ (ေအာက္ပုံ)



လွိမ္ျပီးရင္ေတာ့ ေအာက္ကအတုိင္း ရပါလိမ့္မယ္။



ရလာတဲ့အထုပ္ေလးေတြကုိ ေၾကာ္လုိက္ရင္..အသင့္စားသုံးႏုိင္တဲ့ စမူဆာနဲ ့ ေကာ္ျပန္ ့ေၾကာ္ကုိရပါလိမ့္မယ္။

ေႀသာ္အေပၚက ပန္းကန္ေသးေသးထဲက ျဖဴျဖဴအေရာင္နဲ ့က ဂ်ဴံေရပါ။ စမူဆာ ထုပ္တဲ့ခါမွာ မကပ္မွာစုိးလုိ ့ပါ။
ဒါေၾကာင့္..ဂ်ံဴကုိေရေဖ်ာျပီး..ကပ္ေပးလုိက္တာပါ။ ေကာ္ျပန္ ့ကိုလဲအဲလုိပဲလုပ္ပါတယ္။

လူဆုိတာကလဲ..ေနရာဘယ္ေလာက္ေ၀းေ၀း..တျခားႏုိင္ငံမွာ အစားအစာဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္း..ကုိယ့္
ႏုိင္ငံကအစားအစာကုိေတာ့ မက္ေမာၾကပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ ့ရန္ပုံေငြအျဖစ္ေရာင္းတုန္းက..ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ
ေရာင္းေကာင္းပါတယ္။ (ျမတ္တာေပါ့ေလ)..

၀င္ေငြရတာက အဲေလာက္၀မ္းမသာပါဘူး။ လာစားတဲ့သူေတြက..မစားရတာေတာ္ေတာ္ေလးကုိၾကာေနျပီ.....
ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေတာင္ရွိေတာ့မယ္။ အရမ္းစားလုိ ့ေကာင္းပါတယ္ (ၾကြားတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး)..ေက်းဇူးအရမ္း
တင္ပါတယ္...ဆုိတဲ့စကားေတြက လူကုိအားရွိေစျပီး ၀မ္းသာပီတိျဖစ္ရပါတယ္။ ဟုတ္တယ္ေလဗ်ာ...သူတုိ ့က
ပုိက္ဆံေပးျပီး၀ယ္စားတယ္..ျပီးေတာ့ ေက်းဇူးလဲတင္တယ္ဆုိေတာ့..အတုိင္းထက္အလြန္၀မ္းသာရတာေပါ့ဗ်ာ။

အေမာကေတာ့ ခဏတစ္ျဖဳတ္ေျပတာေပါ့ေနာ္။ ေမာေတာ့ေမာတယ္..ဒါေပမယ့္..မေမာဘူးေတာ့ဘယ္ဟုတ္မလဲ။

ကဲ..မရွည္ေတာ့ပါဘူး။ စာဖတ္သူမ်ားလဲ..ၾကံဳလုိ ့ေရာင္းခ်င္တယ္ဆုိရင္..စမ္းၾကည့္ေပါ့ဗ်ာ။ ကုသုိလ္လဲရ..၀မ္းလဲ
၀တဲ့အလုပ္တစ္ခုပါပဲ။ (ႏုိင္ငံျခားေရာက္ေနရင္ေပါ့ေနာ္..ေကာင္းသည္ရွိမေကာင္းသည္ရွိ စားရတာကုိး..အဲေျပာ
ရင္းကုိယ္လုပ္တာေတာင္ သံသယျဖစ္လာျပီ။)


ရွမ္းကေလး

IT ႏွင့္ ပတ္သက္ေသာဆိုဒ္ေလးမ်ား

ဒီကေန ့သွ်မ္းႏွစ္သစ္ကူးနဲ ့ပတ္သက္တဲ့ ပုံေလးေတြကုိ ျဖတ္ကတ္ျပင္ဆင္မယ္လုပ္ေတာ့ လုိအပ္တဲ့ Program ေတြ
မရွိပါလားလုိ ့သိလုိက္တယ္။ အဲဒါနဲ ့ က်ေနာ္အမ်ားတမ္းသြားျပီး ေတာင္းယူေနတဲ့ ဆုိဒ္ေလးမွာသြားေဒါင္းျဖစ္ပါတယ္။

ေဒါင္းျပီးသြားေတာ့..ပုိ ့လ္ကတ္ေလးေတြပုိလွေအာင္ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲမသိတာနဲ ့ အင္တာနက္ေပၚျပန္တက္ျပီး နည္း
စနစ္ေတြျပန္ေလ့လာရတယ္။ အရင္က တတ္ထားတဲ့ အသိပညာေတြကလဲ မသုံးတာၾကာလုိ ့ထင္ရဲ ့ မွတ္မိသလုိလုိနဲ ့
သုံးလုိ ့မရဘူး။ မသုံးတဲ့ဓါး....မေသြးတဲ့ဓါးက ခုေတာ့ သံခ်ီးတက္ေနယုံမရေတာ့ဘူး... ခ်ပါစားသြားျပီထင္ရဲ ့။


အဲလုိနဲ ့ခုေလးတင္ပဲ..အဲဒီ Program နဲ ့ဆုိင္တဲ့အသိပညာစာအုပ္ကုိရွာျပီးထပ္ေဒါင္းပါတယ္။ ဒီခ်ိန္မွာပါပဲ...ငါ့မွာ
အလကားေဒါင္းလုိ ့ရတဲ့ဆုိဒ္ေတြ..အသုံး၀င္တဲ့ဆုိဒ္ေတြရွိရဲ ့သားနဲ ့ ..ငါ..ဘာလုိ ့ေ၀မွ်ဖုိ ့ေမ့ေနတာလဲ? ဆုိတဲ့
အေတြး၀င္လာတယ္ဗ်ာ။

ေနာက္ပုိင္းက်ရင္ေတာ့ အသိပညာပုိင္းဆုိင္ရာ စာေတြပါျဖန္ ့ျဖဴးသြားမယ္။ “ပဲစားျပီးေတာ့ အသဲစကားေျပာ”
တာေတြလဲမ်ားေနျပီဆုိေတာ့...ၾကံဳရင္ၾကံဳသလုိတင္ျပသြားပါမယ္ (အတတ္ႏုိင္ဆုံးေတာ့ ပညာဒါန လုပ္သြားပါ့မယ္။)

Online Movies link (ေဒါင္းလုိ ့မရသလုိပဲ..ဒါေပမယ့္ ရုံမတင္ေသးတဲ့ရုပ္ရွင္ေတြေတာင္ၾကည့္လုိ ့ရပါတယ္)

http://www.bobthemovieman.com/?genre=Action&sort=release

Movies download links

အခုေပးမယ့္ ဆိုဒ္မွာေတာ့ ရုပ္ရွင္ေတြကုိ ေဒါင္းလုိ ့ရပါတယ္။ ရုပ္ရွင္မေတာင္းခင္မွာ သူ ့ရဲ ့ Downloader အရင္
ရွိရပါမယ္။

http://www.utorrent.com/ ဒီလင့္ဒ္က downloader အတြက္ပါ။

http://www.utorrent.com/ ဒါက ရုပ္ရွင္ေတြေဒါင္းလုိ ့ရတဲ့ဆုိဒ္ပါ။ သူ ့ရဲ ့ Search မွာကုိယ္ေဒါင္းခ်င္တဲ့ ရုပ္ရွင္
နာမည္ကုိေရးျပီးရွာလုိက္ရင္ ရုပ္ရွင္နာမည္ေပၚလာပါမယ္။ ကုိယ္က ေဒါင္းခ်င္ရင္ေတာ့ ဘယ္ဖက္အစြန္ဆုံးက
ျမား ကုိႏုိပ္လုိက္ရင္ေဒါင္းပါလိမ့္မယ္။ အဲဒါက ခဏေလးပါ။ ျပီးရင္အဲဒီေဒါင္းထားတဲ့ ဖုိင္ (အစိမ္းေရာင္) ကုိ ႏွစ္ခ်က္
ေလာက္ႏွိပ္လုိက္ရင္...downloader မွာေပၚလာျပီး..သူ ့ဖာသာသူေဒါင္းသြားပါလိမ့္မယ္။

ကုိယ္ေဒါင္းတဲ့ဖုိင္က C:/Document/download ထဲမွာရွိမွာပါ။

အလြန္ေကာင္းတဲ့ဆုိဒ္

အခုက်ေနာ္ေပးမယ့္ဆုိဒ္ကေတာ့ က်ေနာ္၀င္၀င္ျပီးေဒါင္းေနတဲ့ဆုိဒ္ပါ။ အားလုံးရွိတယ္။ ကိုယ္ၾကိဳက္တာကုိ
ေဒါင္းယုံပါပဲ။ နာမည္သိရင္ေပါ့ဗ်ာ။ အားလုံးကလဲ အလကားပဲေဒါင္းလုိ ့ရပါတယ္။

ဒီဆုိဒ္မွာ Software/ Program, Movie, TV ကအစ..အျပာကားအဆုံးရွိတာေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီဆုိဒ္ကေတာ့

http://extratorrent.com/

ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ္ေဒါင္းခ်င္တဲ့ေခါင္းစဥ္အလုိက္..Browse Torrents ကုိ Mouse တင္လုိက္တာနဲ ့ ေခါင္းစဥ္
ေတြေပၚလာမယ္ျဖစ္ျပီး ကုိယ္ၾကိဳက္ရာ က႑ကုိသြားျပီးၾကည့္ႏုိင္ ေဒါင္းႏုိင္ပါတယ္။

(ဒါေတြက အားလုံးလုိလိုကလဲသိမယ္လုိ ့က်ေနာ္ထင္ပါတယ္။ )

စာအုပ္ဆုိင္မ်ား

စာအုပ္ဆုိဒ္ေတြကေတာ့အမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။ အမ်ားအားျဖင့္ကလဲ..အလကားဖတ္ႏုိင္တာပါပဲ။ က်ေနာ့္မွာလဲ
က်ေနာ္သြားသြားေဒါင္းေနတဲ့ဆုိဒ္ေလးနဲနဲပါးပါးရွိပါတယ္။ (သုိင္း၀တၳဳၾကိဳက္ရင္ေတာ့ သြားလည္ၾကည့္ေပါ့ဗ်ာ)

http://ebooks.mmblogs.net/

ဒီအေပၚကဆုိဒ္ေလးမွာေတာ့ သုိင္း၀တၳဳေတြ၊ နည္းပညာစာအုပ္ေတြရွိပါတယ္။ သုိင္း၀တၳဳေတြက ရွာရတာ
ေတာ္ေတာ္ေလးကုိခက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေပၚကဆုိဒ္မွာသြားေဒါင္းႏုိင္တယ္ေနာ္။

http://www.sbsangpi.com/2010/09/blog-post_27.html

http://www.nyinaymin.com/

ဒီဆုိဒ္ေတြကေတာ့ ကြန္ျပဴတာနဲ ့ဆုိင္တဲ့ဆုိဒ္ပါ။ ကုိညီေနမင္း ဆုိဒ္မွာလဲေဒါင္းခ်င္တာေဒါင္းလုိ ့လဲရပါတယ္။

ဂစ္တာစိတ္၀င္စားသူမ်ားအတြက္

ကဲ...ခ်စ္သူကုိေခ်ာ့ဖုိ ့၊ ပ်င္းရင္ကစားဖုိ ့အတြက္ ဂစ္တာေလးနည္းနည္းပါးပါးတီးေခါက္တတ္ခ်င္တဲ့ သူေတြ
အတြက္ကေတာ့

http://www.guitarnick.com/fingerpicking-guitar-lessons-1-4-tabs-video.html

ဒီဆုိဒ္က ရုပ္ရွင္ေလးနဲ ့ဆုိေတာ့ မဆုိးပါဘူး။ ၾကည့္ျပီးလုိက္တီးလုိ ့ရတာေပါ့ဗ်ာ။

စိတ္ညစ္ရင္..ဂစ္တာတီးပါလား “ေဒါင္..ေဒါင္” မလုပ္ခ်င္ပါဘူး...။ နားျငီးတယ္။ ေအးေအးေဆးေဆးနဲ ့စိတ္ျငိမ္
တဲ့အရာမ်ားလုပ္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေအာက္က ဆုိဒ္ေလးမွာ ပန္းခ်ီဆြဲ သင္ႏုိင္ပါတယ္ဗ်ာ။ ပမာဏအဆင့္
ကေန ဟုိး..အတတ္လြန္အဆင့္ထိရွိပါတယ္။ ဖတ္ျပီးေတာ့ လုိက္လုပ္ေပေတာ့ဗ်ာ။

http://www.drawspace.com/

ဟာ...ဘာမွမလုပ္ခ်င္ဘူး။ ကာတြန္းကားေတြပဲထုိင္ၾကည့္ေနခ်င္တယ္ဆုိရင္ေတာ့....

http://www.animeshippuuden.com/

http://www.animecrazy.net/

မွာသြားျပီးၾကည့္ႏုိင္ပါတယ္ဗ်ာ။


ေလးစားလ်က္

ရွမ္းကေလး (သွ်မ္းႏွစ္သစ္မွာ..မယားသစ္၊ ရည္းစားသစ္မဟုတ္ပဲ... အေတြးသစ္၊ အျမင္သစ္နဲ ့ ေကာင္းျခင္းမ်ား
အမ်ားၾကီးရၾကပါေစဗ်ာ။)

Pi Mai Tai New Year Message By Venerable Professor Dr. Khammai Dhammasami

It is a great honor to greet all Tai people Happy Pi Mai Tai. We welcome the 2105th Pi Mai Tai, Shan New Year, before we welcome the 2011 AD and the Chinese New Year. Together with this Pi Mai, we celebrate the long, diverse and rich culture of our Tai people who are scattered all over four of the five continents.

To welcome Pi Mai this year, Tai people all over the world, from USA to India, from Britain to Singapore and Malaysia, from Australia to Thailand, from China to Mong Tai and all parts of the Union of Myanmar, gather and hold events to mark the auspicious occasion.

On this auspicious day, more than ever we think of our Tai families spread throughout the world and send our warmest greeting of goodwill, hope and love to all of them: we say Mai-soong Pi Mai Tai, first, to the over seven millions of our brothers and sisters in the Shan State and other parts of the Union of Myanmar where they are known to outsiders as Shan; then, to the millions of our people who are largely known as Dai living in the Sipsongpanna (Xishuangbanna) Dai Autonomous Prefecture and Dehong Dai and Jingpo Autonomous Prefecture, both in southern China; also, to the eighteen million Dai Zhuang (Bouxcuengh/ผู้จ้วง) from the Guangxi Zhuang Autonomous Region, also in southern China, who proudly count among them an Olympic gold medalist and businessman Li Ning (1963- ).

We also send our best Pi Mai wishes to the one million strong our brothers and sisters who are known as Táy in the famous Dien Bien Phu, Hoa Binh, Lai Chau and Son La areas of Vietnam who count among them Nông Đức Mạnh (1941 -), the powerful secretary general of the Vietnamese Communist Party; and to our Tai-Khamti and Tai-Phake siblings in Assam State and Arunachal State in India. Of course, our warmest Pi Mai wishes are also extended to our Pi-nongs in Thailand, Lao and in the Phailin area of Cambodia.

Pi Mai Tai is the occasion when we think of each other more and when our consciousness meets; let this year Pi Mai give us all strength to persevere with hope for peace. Let this year Pi Mai give us strength to enhance both education and wisdom with which our younger generations will make the progress we have been dreaming to realize. And, let us this Pi Mai make us all stronger that we can contribute to the world for the better.

Let me borrow the wise words of our philosopher- composer Dr. Sai Kham Leik who reminds us of the significance of Pi Mai Tai here. Our Pi Mai Tai celebrations are but a start to welcome many New Years. From the New Year of the Tai people in early December we enthusiastically go on to join the celebrations of New Year with people from every part of the world on 1st January, from Pi Mai Tai to a New Year universally celebrated, and then we also celebrate the Chinese New Year.

With this note, may I wish you all a Happy Pi Mai Tai! May this Pi Mai bring us good fortune, happiness, good health and success!

May the blessings of the Buddha be upon and with us all!

Venerable Prof. Dr. Khammai Dhammasami
DPhil (Oxford)

The Shan New Year falls on the First Waxing Day of the First Lunar Month, which, for this year, corresponds with 7 December 2010 – Editor

မစုိးရိမ္ပါနဲ ့..အေမရယ္

ႏွစ္သစ္ကူးေရာက္ေတာ့မယ္ဆုိေတာ့ လႊမ္းစရာေတြကမ်ားပါတယ္။ ရည္းစားအေၾကာင္း၊ အစားအစာအေၾကာင္း၊
အကေတြအေၾကာင္း... အုိ...ေသာင္းေျပာင္းေထြလာေပါ့ဗ်ာ။

အဲထဲမွာမွ မသိတသိနဲ ့လြမ္းမိတာလဲရွိပါတယ္။ အရင္တုန္းကေတာ့ မိဘ၊ ဘုိးဘြားေတြ ကုိယ္ျပန္အလာကုိ ေစာင့္ရင္
“ေစာင့္စရာမလုိပါဘူး...သားေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ျပန္လာတတ္ပါတယ္” လုိ ့ေျပာတတ္တာေပါ့ဗ်ာ။

ခုေတာ့လဲ..အဲဒီေစတနာေလးေတြ၊ ေစာင့္ေမွ်ာ္မႈေလးေတြက ကုိယ့္ကုိ စုိးရိမ္တယ္ဆုိတာေလးေတြေဖာ္ျပေနပါလားလုိ ့
တစ္ေန ့တျခားပုိပုိလုိ ့သိလာပါကလား။ အဲဒါနဲ ့ ဒီေအာက္က ကဗ်ာေလးကုိ ေရးျဖစ္ပါတယ္။

ေရာင္စုံမီးေအာက္ ျမဴးတူးကခုန္
ေပ်ာင္ရြင္ျခင္းရဲ ့ လြမ္းမုိးမႈၾကား
ဂုဏ္ယူစရာ ႏွစ္သစ္ကူးမွာ
တက္ၾကြစြာနဲ ့ ပါ၀င္ခဲ့တယ္။


နာရီလြန္လုိ ့ ဆုိင္ရာျပန္ေတာ့
ဘုရားခန္းမွာ မီးစာမျငိမ္း
လင္းထိန္စြာနဲ ့ ထုိင္ေစာင့္ေနသူ
ေမေမ့ကုိေလ ၀မ္းနည္းမိတယ္။

စိတ္ပူတယ္တဲ့ သူ ့ခမ်ာေလ
တစ္ညလုံးပဲ ေစာင့္ေနတယ္ဗ်ာ။

ရာသီလြန္လုိ ့ ေနရာေျပာင္းေတာ့
ျပန္ရခ်င္တာ ေမ့ေမတၱာပါ။

ခုခ်ိန္ေရာက္တုိင္း အေမ့ေမတၱာ
စဥ္းစားမိျပီး စိတ္မပူပဲ
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနေနာ္... အေမေနာ္။


ခ်စ္လ်က္


ရွမ္းကေလး+ေလေျပ


ဟူး...ေရးရင္းအေမ့ကုိ..အရမ္းကုိသတိရတယ္ဗ်ာ။

ျမန္မာရုပ္ရွင္ “ကယ္ရီ”

စာဖတ္သူမ်ားလဲ ေအာက္မွာ က်ေနာ္ျပန္လည္တင္ျပထားတဲ့ စာကုိဖတ္ျပီး ရုပ္ရွင္ကုိ ၾကည့္ခ်င္လာၾကမယ္လုိ ့ထင္
ပါတယ္။

Youtube မွေတာ့ ရွာလုိ ့မရတာနဲ ့..ရမ္းတမ္းရွာလုိက္တာ..ေအာက္က လဒ့္ကုိရရွိလုိက္ပါတယ္။

“ကယ္ရီ” ရုပ္ရွင္ၾကည့္ဖုိ ့ ေအာက္ကလဒ့္ကုိသြားပါဗ်ာ။

http://movie.myanmar-movie.net/pocle/channel1/mm_trailer/20100309_3587.html


ရွမ္းကေလး

Hollywood ႐ုပ္႐ွင္ကားမ်ားႏွင့္ ရင္ေဘာင္တန္းလာေသာ ျမန္မာ့အႏုပညာ

* Posted by ကိုကိုေပါသြပ္ on November 7, 2010 at 4:31pm
* View ကိုကိုေပါသြပ္'s blog

ျမန္မာရုပ္ရွင္ ဗီဒီယိုဇာတ္ကားမ်ားအေပၚ အျမင္ (၄) (သို႕မဟုတ္) ဖားတုလို႕ ခရုခုန္ ဖင္ၿပဲရံုသာရွိေပေတာ့မည့္
ထိုဇာတ္ကားဟိုးတေလာက YouTube မွာ ဒီဇာတ္ကားနဲ႕ပတ္သက္လို႕ တင္ခဲ့ေပမယ့္ .. အကုန္လံုး မတင္ႏိုင္ခဲ့
ဘူး။

Digital Right မရွိလို႕ဆိုၿပီးYouTube က ဖ်က္လိုက္တယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႕ ျမန္မာျပည္နဲ႕ ပတ္သက္လို႕ သီခ်င္းေတြ ခိုးဆိုတာတို႕ဘာညာေတြ ရွိတယ္။ Picasso
ရဲ႕ Good artists
copy, great
artists steal ဆိုတာ မ်ဳိး ရွိေစအံုးေတာ့ျမန္မာစကားမွာ “ဖားတုလို႕ ခရုခုန္ - - -သာရွိေပမည္” ဆိုတာမ်ဳိးလည္း
ရွိပါတယ္။

ေအာက္ေဖၚျပပါ ဇာတ္ကားလို ဟိုေကာ္ပီ ဒီေကာ္ပီေတြ လုပ္မယ့္အစားမိမိႏိုင္ငံနဲ႕ သင့္ေတာ္မည့္ လူေတြကို တကယ့္
ကို ပညာရေစမည့္ဇာတ္ကားမ်ဳိး ရိုက္သင့္တယ္။

ကဲ ရွဳစားေတာ္မူပါ

ဒါကေတာ့ ျမန္မာဇာတ္ကားပါ ျပကြက္ပါ



ထိုကဲ့သုိ႕ ဟိုးေရွးပေဝသနီကေမာ္ေတာ္ကားကို အိေညာင့္ အိေညာင့္နဲ႕ မညီမညာလမ္းေတြမွာ ေမာင္းေနတဲ့ ကြ်ႏွ္ပ္
တို႕ႏိုင္ငံရဲ႕ နာမည္ေက်ာ္မင္းသားပါ



ဒါကေတာ့ မူရင္း Transporter ဇာတ္ကားမွ ရွဳခင္းေတြပါ .. ျမန္မာႏိုင္ငံမွာလည္း ထိုကဲ့သို႕သာယာတဲ့ ေနရာမ်ဳိးေတြ
ရွမ္းျပည္မွာရွိပါတယ္ ဗ်ာ .. တူေစခ်င္လည္း သြားရိုက္ေပါ့ :D



သူက မူရင္းအတိုင္းဇာတ္ကားအတိုင္း ကားဘီလည္းသဗ်ာ .. ဒါေပမယ့္ ဘီးမျပတာမပါဘူး အခုလိုပဲၿပီးသြားတယ္



အင္း .. မူရင္းကားရဲ႕ ေမာ္ေတာ္ကားက အဆင့္ျမင့္ျမင့္ဗ်။



ျမန္မာကားမ်ား ဘယ္ေလာက္ေခြ်တာလည္း ဆိုရင္ မင္းသမီးကို ေရပဲ တုိက္ရွာသဗ်ာ



မူရင္းကားကေတာ့ Orange Juice ဗ်.. အင္း .. ရိုက္မယ့္ရိုက္လည္း ေရ တိုက္မယ့္အစား သူ႕လိုOrange Juice
ေလးဘာေလး မင္းသမီးကိုတိုက္လိုက္တာ မဟုတ္ဘူး .. ေခြ်တာ သဗ်ာ .. ဟီး ဟီး ဟီး



ျမန္မာကားမ်ား ေခြ်တာခ်က္ကေတာ့ လူထည့္လာတဲ့ အိပ္က ဆာလာအိပ္



ဒါက မူရင္းဇာတ္ကားထဲက မင္းသမီး Qi Shu ထည့္လာတဲ့ အိပ္ဗ်



ဒီ သရုပ္ေဆာင္မွဳကို ျမန္မာကားမွာ ၾကည့္ရင္ အရမ္းရယ္ရတယ္။ မင္းသမီးေရေသာက္ဖို႕အတြက္ ဓါးနဲ႕ ပါးစပ္က
ပလာစတာကို ေဖာက္ျပတာမျပဘူး။ ဒါေပမယ့္ မင္းသားရဲ႕ သရုပ္ေဆာင္မွဳ႕ကို ဓါးနဲ႕ထိုးလိုက္တဲ့အတိုင္းပဲ ..
လံုးဝ ရယ္ရသဗ်ာ



အခုလို ေသေသခ်ာခ်ာလည္း လက္နဲ႕ ကိုင္ၿပီး ဓါးနဲ႕ ခြဲျပေတာ့ ဘာျဖစ္မွာၾကေနတာလဲ ဗ်ာ .. ဒါကိုၾကည့္ခ်င္းအားျဖင့္
ထိုလိုအခန္းမ်ဳိးေတာင္ ပီပီျပင္ျပင္ မရိုက္ရဲမွန္းသိသာသြားတယ္



အဲ အဲ .. ဒီျပကြက္ၾကည့္တိုင္း တဝါးဝါးနဲ႕ ရယ္ရတယ္ .. မင္းသမီးကို မင္းသား မလာပံုမ်ား အညာမွာ ရွင္ေလာင္း
လွည့္ေနတဲ့အတိုင္းပဲ။



ဒီလို လုပ္ပါဗ်ာ။ က်ားက်ားယားယား အားေကာင္းေမာင္းသန္ ဆိုတဲ့ သေဘာလည္း ေဆာင္ရာေရာက္တာေပါ့ ဗ်ာ။
မူရင္းကားမွာေတာ့ မင္းသားခမ်ာေတာင္ခမုေလးေပၚသို႕ ထြက္ေျပးသြားတဲ့ မင္းသမီးကို ဖမ္းလာရင္း ဒီလိုထမ္း
တက္ရတယ္။ ျမန္မာကားကေတာ့ အေပၚကလို ရွင္ေလာင္းလွည့္တဲ့ အတိုင္းခ်ီျပၿပီး ၿပီးသြားပါေလေရာ .. ေၾသာ္
ကံခ်င္ꨳကြာပ .. ပင္ပင္ပန္းပန္းသရုပ္ေဆာင္စရာေတာင္ မလိုဘူး။



အဲ အဲ .. ျမန္မာဇာတ္ကားေတြရဲ႕ လူဆိုးေတြေပ့ါဗ်ာ .. ကုတ္အက်ီ ၤအမည္းေတြကို မခြ်တ္တမ္း လူဆိုးမွန္းသိေအာင္
ဝတ္ျပၾကရပါတယ္



ဒီအခန္းမွာ ေျပာသြားတဲ့ Dialogs ေတြ အားလံုးဟာ မူရင္း Transporter ကားထဲက အတိုင္းပါပဲ .. ၁၀ စကၠန္႕အခ်ိန္
ေပးမယ္ ထြက္သြားတို႕ .. ၅ စကၠန္႕အခ်ိန္ေပးမယ္ .. မင္းငါ့အက်ီ ၤကိုလြတ္လိုက္ပါတို႕ ဆိုတာ .. ဒါမ်ား ဇာတ္လမ္း
ဘယ္သူ ဇာတ္ညႊတ္းဘယ္သူလုပ္ေနေသးတယ္ .. ဘာသာျပန္သူ ဘယ္သူ ဆို ဟုတ္ေသးဗ်ာ



ဒါက မူရင္းဇာတ္ကားရဲ႕ ျပကြက္ပါ



ျမန္မာကားက ေပါခ်က္က ကမ္းကုန္တယ္ .. မူရင္း The Transporter ကားမွာ လူဆိုးေတြနဲ႕ Fighting ခ်ရင္း
မင္းသားက ကုတ္အက်ီ ၤကို အက်ီ ၤခ်ိတ္မွာ လွမ္းခ်ိတ္တယ္ .. ျမန္မာကားကေတာ့ ဘယ္ကာရာအိုေက
စင္တင္ေတးဂီတလည္း မသိ .. အတည္ေပါက္နဲ႕ Microphone Stand မွာ သြားခ်ိတ္တယ္ .. ေပါပ ဗ်ာ .. သူတို႕
ကအတည္ေပါက္ရိုက္ျပေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္တို႕က မၿပံဳးပဲ ဝါးလံုးကြဲေအာင္ရယ္ခဲ့ရတယ္



မူရင္းကားမွာေတာ့ တကယ့္ အက်ီ ၤခ်ိတ္ကို လွမ္းၿပီး ခ်ိတ္တာပါ



ထိုသို႕ ထိုင္းႏိုင္ငံထုတ္ မာမား ေခါက္ဆြဲဘူးမ်ားအား ေၾကြးတဲ့ အခန္းေပါ့ဗ်ာ



မူရင္းကားကေတာ့ ေခါက္ဆြဲေျခာက္ထုတ္ ဗ်။ အင္း ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ ခိုးခ်ေပမယ့္ ေခါက္ဆြဲေျခာက္ထုတ္ နဲ႕
ေခါက္ဆြဲဘူး ယွဥ္ၾကည့္ေတာ့ေခါက္ဆြဲဘူးက ေစ်းႏွစ္ဆေလာက္ပိုေတာ့ ျမန္မာကားက နည္းနည္း သာသြားတယ္
ဗ်ာ .. ဟီး ဟီး ဟီး



ဒီဇာတ္ခန္းေလာက္ေၾကာင္တဲ့ ေပါတဲ့ အခန္းမရွိဘူး .. အခုလို သႀကၤန္လည္တဲ့အတိုင္း ကုတ္အက်ီ ၤေတြဝတ္လာတဲ့
လူဆိုးေတြPickup ကားေပၚမွာမတ္တပ္ရပ္လိုက္လာၾကေလရဲ႕ဗ်ာ .. ဘယ္လိုလူမ်ဳိးက အခုလို ကုတ္အကၤ်ီၤေတြဝတ္ၿပီး မတ္တပ္ရပ္လိုက္လာမလဲ ဆိုတာ မစဥ္းစားၾကဘူး .. အ့ံၾသတယ္ဗ်ာ



ေဘာ္ဒီကို ၾကြားခ်င္ရွာေပမယ့္ .. ခါးမွာ အဆီေတြရစ္ေနၿပီး ဗိုက္ေခါက္ထြက္ ႏို႕ေတြတြဲက်ေနေတာ့ ခက္သား



ေဘာ္ဒီ ၾကြားခ်င္လည္း .. မူရင္းကားရဲ႕ မင္းသားလို လုပ္ပါဗ်ာ .. :)



အဲ အဲ .. လုပ္ခ်ျပန္ၿပီ .. ကုတ္အက်ီ ၤဝတ္တဲ့ အခန္း



ဒါက မူရင္း The Transporter က မင္းသား ကုတ္အက်ီ ၤဝတ္တဲ့ အခန္းပါ



ျမန္မာကားမွာ ေသနတ္မကိုင္ရလို႕ အခုလို ဂ်ဳိင္းၾကားမွာ ပုစိန္ႏွစ္ေခ်ာင္း အတည္ေပါက္နဲ႕ ထိုးထားေလရဲ႕ ဗ်ာ ..
ေပါခ်က္ကေတာ့ကမ္းကုန္တယ္



ဒီဇာတ္ကားမွာ ၾကည့္ေနတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြပါ မၿပံဳးပဲ ဝါးလံုးကြဲရယ္ခဲ့ရတဲ့ ျပကြက္ ခပ္ဆန္းဆန္းပါ ..မင္းသား
ကားေမာင္းလာတာကို ေျပးဝင္တိုက္က်တဲ့ ျမန္မာကားမွ လူဆိုးေတြပါ.. ဘယ္သူကမွာ ကားေမာင္းလာတာကို
ေျပးဝင္တိုက္က်မယ္လို႕ မထင္မိပါဘူးဗ်ာ .. အံ့ေရာ အံ့ေရာ



မူရင္းကားရဲ႕ နာမည္အရင္းကေတာ့ "The Transporter" ပါ .. ေအာက္က ဓါတ္ပံုကေတာ့ ျမန္မာကားရဲ႕ နာမည္ေပါ့
ဗ်ာ



ျမန္မာကား နာမည္ကေတာ့ "Carry" တဲ့ ဗ်ာ .. ရယ္လိုက္ရတာ ခြက္ခြက္လန္ .. ေပါတယ္ ဗ်ာ

ျမန္မာကား ျမန္မာျပည္က သရုပ္ေဆာင္ေတြကို ဇြတ္ႀကီး မ်က္စိမွိတ္ၿပီး ႀကဳိက္တဲ့ သူေတြက အရင္က ျပန္ျပန္ ျငင္း
က်လြန္းလို႕အခုလို Screen Shotေတြနဲ႕ေရးလိုက္ရတာပါ။ ထိုဇာတ္ကားအတြက္ ကုန္က်မည့္ ေငြေၾကးပမာဏအား
တကယ့္ကိုအသံုးက်မည့္ ပညာေပး အႏုပညာရသေျမာက္ဇာတ္လမ္းတစ္ခုကို အေျခခံတဲ့ဇာတ္ကားမ်ဳိး ရိုက္လို႕ရပါ
တယ္ ဗ်ာ။ ျပကြက္ေတြကို ေျပာျပရင္ မယံုမွာစိုးလို႕ အခုလို ScreenShot ေတြနဲ႕ေရးရျခင္းပါ။ ကြ်န္ေတာ္ေရးသမွ်
လာျငင္းေနရင္လည္း အဲဒီလာျငင္းေနတဲ့သူဟာ ရူးေနတဲ့ သူလို႕ပဲျမင္မိမွာပါပဲ။

အားလံုးလည္း နားလည္မွာပါ



ရွမ္းကေလး (အီးေမးလ္မွ စာအားျပန္၍ တင္ျပေပးလုိက္ပါသည္။ )

ခရီးသြားမွတ္တမ္း = စကၤာပူ (ဇာတ္သိမ္း)

က်ေနာ္ေရာက္ေနတဲ့ေနရာမွာ ရာသီဥတုကပူေတာ့ စာေတြေရးရတာသိပ္အဆင္မေျပပါဘူး။ လူကပူေတာ့ ေခါင္းပူတာ
သိပ္မခံႏုိင္ဘူးေလ။

သွ်မ္းႏွစ္သစ္ကူးျဖစ္မယ့္ ၁၄ ဒီဇင္ဘာ နီးလာသလုိ..သတိရစရာေတြကလဲ မ်ားမ်ားလာပါတာေပါ့ဗ်ာ။ ကခဲ့တာေတြ၊
ဆုိခဲ့တာေတြကုိ..အျမဲလုိလုိပဲ သတိရေနပါျပီ။ စကာၤပူေရာက္တုန္းကေတာင္..ညီ၊အစ္ကုိ၊ ေမာင္၊ ႏွမေတြ အက
တုိက္တာကုိ ျမင္ေတြ ့ခဲ့ရပါေသးတယ္။

အခုေရးမွာက အေပၚကနဲ ့ ဘာမွမဆုိင္ပါဘူး။ လမ္းၾကံဳလုိ ့ ေၾကျငာ၀င္တာပါ။

ျမန္မာလူမ်ိဳး

ျမန္မာ ဘတ္လ္ပုိ ့ေလးေတြကုိင္ျပီးခရီးထြက္ရင္ေတာ့ဗ်ာ..ဘယ္ႏုိင္ငံပဲေရာက္ေရာက္ (အာရွႏုိင္ငံမ်ား) အထင္အ
အျမင္ေသးတာကေတာ့ ခံရစျမဲ (အျမဲတမ္းခံရတယ္လုိ ့ေျပာရင္ အရမ္းမွန္သြားမွာစုိးလုိ ့) ပါပဲ။ ဆူးေပၚဖက္က်၊
ဖက္ေပၚဆူးက် လဲ..ဖက္ကပဲခံရသလုိပါပဲ။ စကၤာပူလုိႏုိင္ငံမ်ိဳးေတြမွာလဲ အထင္အျမင္ေသးတာေတြခံရပါတယ္။

ျမန္မာလုိ ့ေျပာလုိက္တာနဲ ့ လူေတြစိတ္ထဲမွာ ဗြမ္း (ပြား) ခနဲ ့ေပၚလာတာက ဆင္းရဲတဲ့ႏုိင္ငံျဖစ္ေနမွာကုိး။ တစ္
ကယ္လဲပဲ ဆင္းရဲလုိ ့သူတုိ ့ႏုိင္ငံမွာလာလုပ္တာပဲေလ။

လ.၀.က (လူ၀င္မႈၾကီးၾကပ္ေရး) ကုိေရာက္ျပီဆုိတာနဲ ့ ျမန္မာဘတ္စ္ပုိ ့ဆုိရင္ေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာၾကီးကုိ စစ္ေဆး
ပါေတာ့တယ္။ (တျခားေရာက္ဖူးတဲ့ ႏုိင္ငံေတြမွာလဲ အဲလုိပါပဲဗ်ာ။ အားငယ္ေနမွာစုိးလုိ ့ပါ။ )

အလုပ္အကုိင္လုပ္ျပီဆုိရင္လဲ..ျမန္မာကဆုိရင္..သူတုိ ့က အထင္မၾကီး၊ ခပ္ခ်ဥ္ခ်ဥ္လုပ္တတ္ပါေသးတယ္။ အဲ..
အလုပ္လုပ္ျပီးေတာ့ သက္ေသျပႏုိင္ရင္ေတာ့ သူတုိ ့အျမင္ေတြေျပာင္းရင္ေျပာင္းသြားမွာေပါ့ဗ်ာ။

လစာ

လြန္ခဲ့ေသာ လတုန္းက စကၤာပူမွာလုပ္အားခနည္းတာဟာ က်ေနာ္တုိ ့ျမန္မာေတြက ကုိယ့္ကုိကုိယ္ အထင္ေသးျပီး
(တင္းသိမ္တတ္တာေလ) မေလးကလူအဲေလာက္ရတယ္..ငါဒီေလာက္ေလးရရင္လဲ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးဆုိတဲ ့ စိတ္
ဓါတ္မ်ိဳးရွိလုိ ့ လစာနည္းပါတယ္ ဆုိတဲ့ ေဆာင္းပါးတစ္ခုဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။

က်ေနာ္လဲ အဲလုိျမင္ပါတယ္။

တျခားအေၾကာင္းေတြကေတာ့.. ကုိယ္က ေပါင္ႏွံျပီးလာရတာရယ္၊ ပြဲစားခေတြရယ္နဲ ့ အေၾကြးေတြရွိလာေတာ့
ရရာကုိလုပ္ရတာပါပဲ။ အဲဒါေၾကာင့္လဲ လစာေတြနည္းတတ္ပါတယ္။ (ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈေလးေတြရွိရင္ေတာ့ေကာင္း
တာေပါ့ဗ်ာ)

ေနာက္တစ္ခုက... အမ်ားအားျဖင့္ကလဲ..ျပန္မေျပာတတ္တဲ့ အက်င့္ေလးေတြရွိေနေလေတာ့ လူမ်ားက ပုိျပီးေတာ့
နိမ္တာေတြေၾကာင့္လဲ..လစာနည္းတတ္ပါတယ္။ (ျပန္ေျပာရင္..အလုပ္ထုတ္မယ္ေလ။ အလုပ္ထုတ္ရင္..အေၾကြးဆပ္
ဖုိ ့ ဒုကၡေရာက္မယ္။ ဒါေတြေၾကာင့္ ေအာင့္အီးျပီးေနၾကရတာေပါ့ဗ်ာ။)

ဘာသာစကားမကႊ်မ္းက်င္မႈ၊ ခုိင္လုံတဲ့ ပညာအရည္အခ်င္းျပ စာတမ္းေတြမရွိမႈ..ဒါေတြကလဲ.. လစာနည္းေစပါ
တယ္ခင္ဗ်ာ။

အလုပ္အကုိင္မ်ား

လူငယ္ေတြကေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာ အလုပ္အကုိင္မရွိဘူး...ႏုိင္ငံျခားသြားျပီးအလုပ္လုပ္မယ္ဆုိတာေတြ ေတာ္
ေတာ္မ်ားမ်ားကုိ ရွိလာပါျပီ။ ဒါေပမယ့္ ကုိယ္က သြားမယ္ဆုိရင္.. ေသေသခ်ာခ်ာျပင္ဆင္မႈေတြရွိသင့္ပါတယ္။

စကၤာပူမွာ..အလုပ္ေပါမေပါေတာ့မသိပါဘူး။ အလုပ္ရွိမရွိဆုိတာထက္..က်ေနာ္အရင္က ေျပာခဲ့တဲ့အရာမ်ားေတြ
ရွိမရွိကုိ အရင္ျပင္ဆင္သင့္ပါတယ္။

စီးပြားေရးရဲ ့ သေဘာသဘာ၀အရဆုိရင္...အလုပ္လုပ္တဲ့သူကမ်ားျပီးေတာ့ အလုပ္ကုိ မပံ့ပုိးႏုိင္ရင္ေတာ့ အဲဒီႏုိင္ငံ
မွာအလုပ္အကိုင္ရွိဖုိ ့ဆုိတာ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ အကယ္၍ ကုိယ္က မျဖစ္မေနသြားမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဟုိက အသိမိတ္
ေဆြေတြ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိေမးေစခ်င္ပါတယ္။

က်ေနာ့္..အေတြ ့အၾကံဳအရေတာ့...အလုပ္သိပ္မရွိေတာ့ပါဘူး။ အလုပ္ရွိလုိ ့ရခဲ့ရင္ေတာ့မွ...စိတ္ဖိစီးမႈေတြ...
ကုိခံစားရပါလိမ့္မယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ..ေန ့တုိင္းလူေတြသြားေနတာ..ကုိယ္က တခုခုအမွားလုပ္မိလုိ ့ကေတာ့
အလုပ္ထုတ္ျပီး..အသစ္ေကာက္ခန္ ့ယုံပဲကုိး...အဲေလာက္ထိ လူမ်ားေနတာအဲဒီမွာ။

ေဟာဗ်ာ....ေရးရင္းေရးရင္းနဲ ့ မသြားပါနဲ ့လုိ ့တားျမစ္သလုိျဖစ္ေနပါလား။ ဒုကၡ။ ကဲကဲ..စာဖတ္သူတုိ ့ေရ..
တစ္ခ်ိဳ ့ကိစၥေတြက ကုိယ္တုိင္ၾကံဳမွယုံရမယ့္အရာေတြလဲ ရွိေနေလေတာ့...မသြားပါနဲ ့လုိ ့လဲ မေျပာဘူး။
သြားၾကပါလုိ ့လဲ.......မေျပာလုိပါဘူးဗ်ာ။

စာဖတ္သူမ်ားအေနနဲ ့ ဖတ္ျပီးလုိ ့..သြားျဖစ္မယ္ဆုိရင္လဲ...ျပင္ဆင္သင့္တာေလးေတြ ျပင္ဆင္ႏုိင္လုိ ့ အဆင္ေျပ
သြားရင္လဲ..၀မ္းသာပါတယ္ဗ်ာ။

ဖတ္ျပီးလုိ ့....ဟာ...မျဖစ္ႏုိင္တာလုိ ့ထင္ရင္လဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ (ျပီးတဲ့အထိဖတ္လုိ ့ေလ)

အခ်က္အလက္မ်ား

ေႀသာ္...ေျပာရအုန္းမယ္ အဲ..ေရးရအုန္းမယ္။ ဒီလုိဗ်..ဒီလုိ။ ခုက်ေနာ္ေရးျပေနတဲ့ စကၤာပူက ျဖစ္ရပ္ေတြကုိဘယ္
လုိလုပ္ျပီးေတာ့မ်ား သိေနတာလဲလုိ ့ ေမးခ်င္ၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ (မေမးခ်င္လဲေျပာမွာပဲ)

က်ေနာ့္အလုပ္မွာ..က်ေနာ္က အခ်က္အလက္စုေဆာင္းတဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္ေဖၚျပလုိက္တဲ့ အခ်က္အလက္
ေတြကလဲ...စကၤာပူမွာအလုပ္လုပ္တဲ့ ညီအစ္ကုိ၊ ေမာင္၊ႏွမ ေတြကေျပာျပလုိက္တာျဖစ္ပါတယ္။

က်ေနာ့္အလုပ္ရဲ ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကလဲ လူငယ္လူရြယ္ေတြကုိ သတင္းအမွန္ေတြရရွိေစျပီး..ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈေတြ
လုပ္ႏုိင္ဖုိ ့ျဖစ္တာပါ။ ပညာေပးေပါ့ဗ်ာ။ ဘေလာ့လ္က အလုပ္နဲ ့ဆုိင္လားဆုိရင္မဆုိင္ပါဘူး။ ေစတနာ သက္သက္
နဲ ့ေ၀မွ်တာပါ။ (ေၾကျငာတာ..ေၾကျငာတာ)

ျပံဳးႏုိင္ရယ္ႏုိင္ပါေစဗ်ာ။


ရွမ္းကေလး (အားလုံး ေကာင္းရာလုိအင္ဆႏၵအားလုံးျပည့္စုံပါေစဗ်ာ။ သွ်မ္းႏွစ္သစ္ကူးေလးမွာလဲ..ေပ်ာ္ရႊင္
ၾကပါေစဗ်ာ)

သွ်မ္းရုပ္ရွင္ (အခ်စ္ခ်ိန္ခြင္)

ရွမ္းကေလး

အလုိအပ္ဆုံးသူ

အေမရိကားရွိ တကၠသိုလ္တစ္ခုမွာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တယ္လို႔ ဖတ္ရဖူးတဲ့ ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ပါ။

တစ္ခါက တကၠသိုလ္တခုတြင္ ေက်ာင္းဆင္းခါနီး ဆရာက ...."ကစားနည္းတခုကစားရေအာင္..ဆရာနဲ႔အတူ
ဘယ္သူပါဦးမလဲ" ေက်ာင္းသူတဦး ထရပ္ျပီး စတိတ္စင္ေပၚတက္လိုက္သည္။

ဆရာက "သင္ပုန္းေပၚမွာ ကိုယ့္နဲ႔အရင္းႏွီးဆံုး လူ(၂၀)ဦးရဲ႔ နာမည္ကိုေရးလိုက္ပါ"သူမက ဆရာေျပာသည့္အတိုင္း
အိမ္နီးခ်င္း၊ သူငယ္ခ်င္း၊ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္း၊ မိသားစု နာမည္မ်ားကို ေရးခ်လိုကသည္။

ထိ႔ုေနာက္ ဆရာက "အဲဒီ နာမည္ေတြထဲက မရွိလဲျဖစ္တယ္၊ မလိုအပ္ဘူးလို႔ ထင္တဲ့နာမည္ကို ဖ်က္လိုက္ပါ"

အိမ္နီးခ်င္းတစ္ေယာက္၏ နာမည္ကို သူမ ဖ်က္လိုက္သည္။

" ေနာက္တစ္ေယာက္ ထပ္ဖ်က္လိုက္ပါဦး"သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္၏ နာမည္ကို ဖ်က္လိုက္ျပန္သည္။

ဆရာေျပာတိုင္း သူမက တစ္ေယာက္ျပီးတစ္ေယာက္ ဖ်က္လိုက္ႏွင့္ ေနာက္ဆံုးသင္ပုန္းေပၚတြင္ လူသံုးဦးသာ
က်န္ခဲ့သည္။ ထိုသူမ်ားမွာ မိဘ၊လင္ေယာက္်ားႏွင့္ သားသမီးျဖစ္သည္။ ေက်ာင္းသားမ်ား အားလံုး စိတ္၀င္တ
စားသင္ပုန္းကိုသာ စူးစိုက္ၾကည့္ေနၾကသည္။ စာသင္ခန္း တစ္ခုလံုးမွာတိတ္ဆိတ္ေနျပီး ကစားနည္း တစ္ခု
ကစားေနတာႏွင့္ပင္ မတူေတာ့ေပ။

ဆရာကတည္ျငိမ္ေသာ အသံျဖင့္ နာမည္တစ္ခု ထပ္ဖ်က္ခိုင္းျပန္သည္။ သူမမွာအေရြးရခက္ေသာဟန္ျဖင့္
အၾကာၾကီး စဥ္းစားျပီးမွ မိဘ ဆိုသည့္ နာမည္ကိုၾကက္ေျခခတ္ ဖ်က္ခ်လိုက္သည္။

"ေနာက္တေယာက္ ထပ္ဖ်က္လိုက္" ေဘးမွ ဆရာ၏ အသံက ထပ္မံ ထြက္လာျပန္သည္။ဒီတစ္ေခါက္ သူမဖ်က္ခ်
ဖို႔ လက္ေျမွာက္ရာတြင္ပင္ အင္အားကုန္ခမ္း ေနဟန္တူသည္။လက္ကုိ ေျဖးေျဖးခ်င္း ေျမွာက္ျပီး သားသမီးဆိုသည့္
နာမည္ကို ဖ်က္ခ်သည္ႏွင့္တစ္ျပိဳက္နက္ စိတ္ထိခိုက္ေသာ အသံျဖင့္ ခ်ံဳးပဲြခ် ငိုေၾကြးေလေတာ့သည္။ ဆရာက
သူမအား ႏွစ္သိမ့္ျပီး....

"ကိုယ့္ရဲ႔ အလိုအပ္ဆံုးနဲ႔ အရင္းဆံုးလူဟာ မိဘနဲ႔ သားသမီး ျဖစ္သင့္ပါတယ္။မိဘက ကိုယ့္ကို ၾကီးျပင္းလာတဲ့
အထိ ေကြ်းေမြးေစာင့္ေရွာက္ခဲ့တယ္။ သားသမီးကကိုယ့္၀မ္းနဲ႔ လြယ္ျပီး ေမြးထားရတဲ့ သူေတြျဖစ္တယ္။ သူတို႔က
အစားျပန္မရႏိုင္တဲ့ လူေတြျဖစ္တယ္။ လင္ေယာက္်ားက ေနာက္တစ္ေယာက္ထပ္ယူလို႔ရပါလွ်က္နဲ႔ ဘာျဖစ္လို႔မဖ်က္
ဘဲ ခ်န္ထားခဲ့ရသလဲ" ဟုေမးေလသည္။

ေက်ာင္းသားမ်ားကလည္း သူမ၏ အေျဖကို စိတ္၀င္တစား ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနၾကသည္။

သူမက ..."အခ်ိန္ေတြ တေရြ႔ေရြ႔ ကုန္ဆံုးသြားတဲ့အမွ် မိဘေတြက ကြ်န္မကိုထားျပီး အရင္ ထြက္သြားၾကလိမ့္မယ္။
သား သမီးေတြကလဲ ၾကီးျပင္းလာရင္ ကြ်န္မကိုခဲြျပီး သြားၾကလိမ့္မယ္။ အဲဒီ အခ်ိန္မွာ ကြ်န္မ ေဘးမွာတသက္လံုး
ကူညီ ေဖးမမဲ့ သူဟာ ကြ်န္မခင္ပြန္းသာ ျဖစ္ပါေတာ့မယ္။

ဒါေၾကာင့္သူ႔ကို မဖ်က္ဘဲ ခ်န္ထားခဲ့ရျခင္း ျဖစ္တယ္" ဟု တည္ျငိမ္စြာျပန္ေျဖေလသည္။

ဘ၀မွာ အလိုအပ္ဆံုးလူဟာ ဘယ္သူျဖစ္ႏိုင္မလဲ...?

"အသြားမေတာ္ တလွမ္း၊ အစားမေတာ္ တလုတ္" ဆိုသလို "အယူမေတာ္ တသက္" လို႔ေရာ
ေျပာလို႔ ရႏိုင္မလား...ဒါမွမဟုတ္.....

"အိမ္ေထာင္မွု၊ ဘုရားတည္ေဆးမွင္ရည္ စုတ္ထိုးဤသံုးမ်ဳိး ခ်က္မပိုင္လွ်င္ ေနာင္ျပင္ရန္ ခက္လိမ့္မည္ " ဆိုတဲ့
အတိုင္းျမန္မာလူမ်ဳိးေတြ အတြက္ေတာ့ဆရာေျပာသလို မေကာင္းရင္ ေနာက္တေယာက္ေျပာင္းလို႔ ျဖစ္ပါ့မလား...
ေမးခဲ့ရင္ ျပန္ေျဖဖို႔ ေတာ္ေတာ္ခက္ပါလိမ့္မယ္။

ေနာက္ဆံုး အေျဖကိုပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္နဲ႔ ေျဖခဲ့တဲ့ အဲဒီ ေက်ာင္းသူကေတာင္ မိဘနဲ႔ သားသမီးကိုဖ်က္တဲ့အခ်ိန္မွာ
တု႔ံဆိုင္းေနခဲ့ေသးတယ္။ေျဖဖို႔ အေျဖေတာင္ မရွိတဲ့ လူကေတာ့ အဲေနရာမွာတင္ မူးလဲသြားမလား မေျပာတတ္။

အခုေတာ့ အေဖ့ေဘးမွာ အေမပဲက်န္ျပီး အေမ့ေဘးမွာ အေဖပဲက်န္ေနခဲ့တဲ့လူေတြကိုေမးရင္ ဘာမ်ားျပန္ေျဖ
လိမ့္မလဲ......?

ဒါေပမဲ့ .. ေလာကၾကီးမွာ . ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တိုင္း ျဖစ္ခြင့္မရတာ ဟာ ..သဘာ၀မို့ .. သူမ ေရြးခ်ယ္လိုက္တဲ့ .. သူမရဲ ့
ခင္ပြန္း ဆိုတာဟာလည္း သူမနဲ့တစ္သက္လံုး အေဖာ္ျပဳေပးႏိုင္ပါ့မလား ……..

ဒါဆို ..တို ့..တစ္ေတြ အတြက္ အလိုအပ္ဆံုးေသာ ..သူ ဟာ ….

မိဘလား ….
သားသမီးေတြလားးး…
မိမိရဲ ့.. လက္တြဲေဖာ္လား ဆိုတာ ………….



ရွမ္းကေလး (အီးလ္ေမးမွ စာအားျပန္၍တင္ျပလုိက္ပါသည္။)

တတ္ေအာင္...လုပ္သြားသူ

ဟုိရင္ခ်ိန္က တစ္ေယာက္ကမၻာ
ငါမက္ေမာခဲ့။

အခ်စ္ေတြသင္ ခံစားခ်င္ေအာင္
တုိးေ၀့၀င္ျပီး ငါ့ကုိသင္ခဲ့။

ခ်စ္တတ္ေအာင္လုပ္ ေႏြးေထြးမႈေပး
အားလုံးတတ္ေတာ့။

မင္းမ်က္ႏွာလြဲ ငါ့ကုိထားရစ္
အခ်စ္ေတြနဲ ့
ရန္ရစ္ခဲ့တာ.. ငါတစ္ေယာက္ပဲ။

ေလေျပ

လြမ္းေနတယ္တဲ့လား?

ရင္ထဲမွာတထိတ္ထိတ္
အခ်စ္ေတြကအရိပ္လုိ
လြမ္းဆြတ္ျခင္းပဲေ၀လုိ ့
အလင္းေရာင္မတန္း
အေမွာင္ခန္းေတြထဲမွာ
ခံစားခ်က္ေတြျပည့္လုိ ့
မေမ့ႏုိင္တဲ့အေကာင္
ပူေလာင္ျခင္းမ်ားေတြနဲ ့
မင့္...ကုိလြမ္းတယ္တဲ့လား?



ေလေျပ

ခရီးသြားမွတ္တမ္း = စကၤာပူ (၃ - အလုပ္လုပ္ခြင့္၊ ၀င္ေငြ အလုပ္ခ်ိန္)

ကဲ..စာဖတ္သူမ်ား..အလုပ္အကုိင္ကေတာ့ အရင္တုန္းကေျပာတဲ့အတုိင္း ကံေကာင္းျပီးရတာရယ္၊ ပြဲစားနဲ ့လာတာ
ရယ္..စတဲ့နည္းလမ္းေတြနဲ ့အလုပ္ေတြကုိ ရႏုိင္ပါတယ္။ အလုပ္ကရျပီဆုိေတာ့ လစာ..ကဘယ္ေလာက္လဲဆုိတာ
သိသင့္တာေပါ့ဗ်ာ။

ဥပေဒအရ...S pass ဆုိရင္ ၁၈၀၀ ၊ PR ဆုိရင္ေတာ့ ၂၀၀၀+ ရရပါ့မယ္။ Work Permit နဲ ့က်ေတာ့ ဘယ္ေလာက္
ရရမယ္ကုိမသိပါဘူး။

အေပၚက အရာမ်ားကုိ ျပန္ရွင္းျပရမယ္ဆုိရင္ေတာ့ဗ်ာ...

Work Permit (အလုပ္လုပ္ခြင့္ကဒ္)

သိက်တဲ့အရည္အခ်င္းျပ စာရြက္စာတမ္းေတြမရွိရင္..အမ်ားအားျဖင့္ work permit (အလုပ္လုပ္ခြင့္) ကဒ္ရပါတယ္။
ဒီကဒ္ကုိင္တဲ့သူဟာ အလုပ္ရွင္ေျပာင္းလုိ ့မရပါဘူး။ အလုပ္ရွင္ေျပာင္းလုိ ့မရေတာ့ အလုပ္ရွင္ေကာင္းရင္ ကံေကာင္း
ျပီး အလုပ္ရွင္ဆုိးရင္ေတာ့ က်ိတ္မွိတ္ျပီးေနရင္ေန၊ မေနရင္လဲ အထုတ္ပုိးျပီးအိမ္ျပန္ယုံပါပဲ။ အလုပ္ေျပာင္းရင္ေကာ?
ေျပာင္းလုိ ့မရပါဘူး...ေျပာင္းလုိ ့ရရင္ေတာင္မွ အလုပ္ရွင္ေတြက ကုိယ္ဘာေၾကာင့္အလုပ္ထြက္ရလဲဆုိတဲ့ ေမးခြန္းေတြ
ေမးျပီးေတာ့ ၾကာၾကာခံမယ့္ပုံမေပၚရင္..မဌားၾကပါဘူး။

ဒီအလုပ္လုပ္ခြင့္ကဒ္ကုိင္တဲ့သူမ်ားဟာ အမ်ားအားျဖင့္ သေဘာၤက်င္း၊ အိမ္ေဖာ္တုိ ့အျဖစ္အလုပ္လုပ္ရပါတယ္။ အိမ္
ေဖာ္လုပ္ရင္ေတာ့ တစ္လကုိ ၃၀၀ (သုိ ့) ၅၀၀ ေအာက္ရပါတယ္။ အိမ္ရွင္နဲ ့အတူေန၊ အတူစားရပါတယ္။ အမ်ားအား
ျဖင့္ ပိတ္ရက္မရွိပါဘူး။ အလုပ္ခ်ိန္ကေတာ့ သူတုိ ့နဲ ့အတူတူေနရတယ္ဆုိေတာ့ ၂၄ နာရီေပါ့ဗ်ာ။

အလုပ္လုပ္ခြင့္ကုိင္တဲ့သူဟာ အမ်ားအားျဖင့္ သက္တမ္း ၃ ႏွစ္ပါ။ သက္တန္းကုန္ရင္ေတာ့ အိမ္ျပန္ရပါတယ္။ အမ်ား
အားျဖင့္ေတာ့ ျပန္ျပီးရင္ S- Pass ေလွ်ာက္ျပီးျပန္လာၾကပါတယ္။

S-Pass (အရည္အခ်င္းရွိ အလုပ္လုပ္ခြင့္)

S- Pass ကေတာ့ အရည္အခ်င္းရွိတဲ့သူေတြရတဲ့ကဒ္ျဖစ္ပါတယ္။ အဂၤလိပ္စကား (သုိ ့) တရုတ္စကားတတ္တယ္၊
ျပီးေတာ့ ဘြဲ ့လက္မွတ္ေတြရွိတယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဒီကဒ္ကုိရပါတယ္။ ဒီကဒ္ကုိင္တဲ့သူေတြကေတာ့ အမ်ားအားျဖင့္
သူနာျပဳ၊ ကုမၸဏီ၊ ေစ်းေရာင္းတဲ့အလုပ္ေတြကုိလုပ္ကုိင္ၾကပါတယ္။

S- Pass ျခင္းတူရင္ေတာင္မွ ရတဲ့လခကေတာ့ကြာပါတယ္။ အမ်ားအားျဖင့္ေတာ့ ၁၀၀၀ အထက္မွာပါ။ ေစ်းေရာင္း
တဲ့သူေတြအမ်ားအားျဖင့္ေတာ့ ၁၂၅၀၊ ၁၁၅၀ ေလာက္ရၾကပါတယ္။ ကုမၸဏီမွာလုပ္တဲ့သူေတြကေတာ့ ၁၄၅၀၊ ၁၆၀၀
ရပါတယ္။

ဥပေဒအရ ၁၈၀၀ ရရမယ္လုိ ့က်ေနာ္ေျပာတယ္ဟုတ္? အမ်ားအားျဖင့္ မေပးၾကပါဘူး။ လစာထုတ္တဲ့ခ်ိန္မွာဘယ္လုိ
လုပ္ၾကလဲဆုိရင္...လခကုိ ေငြသားနဲ ့ေပးပါတယ္။ ျပီးရင္အလုပ္ရွင္ေတြက သူတုိ ့ဥပေဒအတုိင္းလုပ္ေၾကာင္း ျပသတဲ့
အေနနဲ ့ အလုပ္သမားမ်ားရဲ ့ ဘဏ္တြင္းကုိ ၁၈၀၀ လြဲေပးပါတယ္။ အဲဒီေငြေတြကုိ အလုပ္သမားေတြက ျပန္ထုတ္ျပီး
အလုပ္ရွင္ကုိ ျပန္ေပးရပါတယ္။

အေပၚပုိင္းၾကည့္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ၁၈၀၀ ရတာေပါ့ဗ်ာ။ အမည္ခံရတာေပါ့ေလ။ အမွတ္ရတာကေတာ့ ၁၄၀၀ နဲ ့ေအာက္
ပါ။ အဲ..တစ္ခ်ိဳ ့လဲ အျပည့္ရၾကပါတယ္။ အလုပ္လုပ္ကုိင္တဲ့ေပၚမွာမူတည္ျပီးေတာ့ေပးတတ္ပါတယ္။ S-Pass မ်ားရဲ ့
အလုပ္ခ်ိန္ကေတာ့ ၈ နာရီကေန ည ၅ နာရီပါ။

ဒါေပမယ့္..အမ်ားအားျဖင့္လုပ္ရတာကေတာ့ ၈ နာရီကေန ည ၇-၈ နာရီထိလုပ္ရပါတယ္။ အုိတီ (အခ်ိန္ပုိ) ရယ္လုိ ့
မသတ္မွတ္ပါဘူး။ သူတုိ ့ဘယ္လုိလုပ္လဲဆုိေတာ့ မနက္ ၈ နာရီကေန ည ၅ နာရီၾကားထိ မျပီးႏုိင္တဲ့အလုပ္ေတြကုိ
ေပးျပီး..ဒီေန ့အျပီးလုပ္ရမယ္ဆုိျပီးေပးပါတယ္။ ကုိယ္က မျပီးရင္ တာ၀န္မေက်သလုိျဖစ္ေတာ့ ျပီးေအာင္ထုိင္လုပ္
ရပါတယ္။ အဲဒါနဲ ့ပဲ တစ္ေန ့တစ္ေန ့ဆုိရင္ အလုပ္က ည ရ-၈ နာရီမွျပီးတာပါ။

S-pass ကေတာ့အလုပ္ရွင္ေျပာင္းလုိ ့ရပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ ့ေျပာင္းတာကေတာ့ အလယ္လူ (စကၤာပူပြဲစား) ေတြနဲ ့သြား
ၾကပါတယ္။ အဲ...မွာလဲ ပြဲစားခ ၂၀၀၀ ေက်ာ္ေပးရတယ္တဲ့ဗ်ာ။

အမ်ားအားျဖင့္ေတာ့ တစ္ပတ္မွာနားခြင့္ ၁ ရက္ရၾကပါတယ္။

PR (Permanent Resident) ရာသက္ပန္ေနထုိင္ခြင့္

S-Pass ကိုင္ျပီးစကၤာပူမွာအလုပ္လုပ္တာ ၾကာရင္ေတာ့ PR ေခၚတဲ့ ရာသက္ပန္ေနထုိင္ခြင့္ ကုိေလွ်ာက္လုိ ့ရပါ
တယ္။ ေနထုိင္ခြင့္ရရင္ေတာ့ လႊတ္လပ္တာေပါ့ဗ်ာ။ အလုပ္လဲ ေျပာင္းခြင့္ရတယ္။ ရာထူးၾကီးၾကီးေတြမွာလဲ
လုပ္ကုိင္ႏုိင္ျပီး၊ လခလဲ မ်ားမ်ားရတာေပါ့။ မ်ားမ်ားဆုိတာကလဲ ၂၀၀၀ အထက္ပါ။

PR ကုိင္တဲ့သူမ်ားရဲ ့အလုပ္ခ်ိန္ေတြကလဲ S-pass လုိပါပဲ။ အခ်ိန္မွီျပီးရမယ္ေပါ့ဗ်ာ။

စကၤာပူမွကုန္ေစ်းႏႈန္း

က်ေနာ္တုိ ့ျမန္မာႏုိင္ငံက လူေတြရဲ ့ေကာင္းတဲ့အက်င့္တစ္ခုကေတာ့ အရာအားလုံးကုိ ေကာင္းတဲ့ဖက္ကပဲၾကည့္
ပါတယ္။ ဥပမာအားျဖင့္...ႏုိင္ငံျခားမွာအလုပ္သြားလုပ္မယ္ဆုိရင္ ဘယ္ေလာက္ရမွာလဲ? ဆုိတာကုိပဲၾကည့္ပါတယ္။
ျပီးရင္....ရမယ့္လခကို ျမန္မာက်ပ္နဲ ့ျပန္တြက္ပါတယ္။ တြက္ျပီးရင္ေတာ့ “ဟား...ေတာ္ေတာ္မ်ားတာပဲ” ဆုိျပီးေတာ့
အိမ္ရာေပါင္ႏွံျပီးသြားပါတယ္။ တျခားအေၾကာင္းအရာမ်ားျဖစ္တဲ့ အလုပ္အကုိင္၊ အလုပ္အေျခအေန၊ အခက္အခဲ
စတဲ့ အႏႈတ္လကၡဏာျပတဲ့ အရာေတြကုိ လုံး၀ ဂရုမစုိက္တတ္ၾကပါဘူး။ (ျမန္မာ့ေသြး..ရဲရဲေတာက္တယ္ေပါ့ဗ်ာ)

အခက္အခဲေတြၾကံဳလာရင္လဲ..ၾကိတ္မွိတ္ျပီးေတာ့ခံစားတတ္ၾကပါတယ္။ (ခႏၱီသိကၡာနဲ ့ျပည့္စုံတာကုိးဗ်)။ ဟုတ္
ေတာ့လဲဟုတ္ပါတယ္...ဘယ္ေရာက္ေရာက္..ျမန္မာႏုိင္ငံထက္သာတာကုိး။ အနည္းဆုံးေတာ့ လွ်ပ္စစ္မီး ၂၄ နာရီ
ရတယ္ေလ။ အင္တာနက္လဲေကာင္းတယ္ (ဓါတ္ပုံလွလွေလးေတြမ်ားမ်ားရုိက္ျပီး၊ အြန္လုိင္းမွာတင္ႏုိင္တယ္ေလ
ေျပာတာေျပာတာ..ကုိယ္လဲ..တစ္ေယာက္အပါအ၀င္ပါပဲဗ်ာ)။ စကၤာပူက ဆရာတစ္ေယာက္ေျပာသလုိေပါ့ဗ်ာ...
ေနပူမွာေနတဲ့လူက အရိပ္နည္းနည္းရတဲ့ေနရာေရာက္ေတာ့ အရမ္းကုိေကာင္းတယ္လုိ ့ထင္ျမင္တတ္တာကုိး။

ဘယ့္ႏွယ့္ ကုန္ေစ်းႏႈန္းကုိမေရာက္ႏုိင္ေတာ့ဘူး.....ကဲကဲ..ကုန္ေစ်းႏႈန္း

အစားအေသာက္

ထမင္းတစ္ပြဲ ဟင္းႏွစ္မ်ိဳး (ေရမပါ) ပုံျပီးစားရင္ေတာ့ အနည္းဆုံး ၄ ေဒၚလာေပးရပါတယ္။ အဲလုိစားရဖုိ ့ကလဲ
Foods Center ေတြမွာမွရပါတယ္။

ေရဗူးၾကီး ႏွစ္ဘူးကုိ ၁.၅၀ ေပးရပါတယ္။ (အမ်ားအားျဖင့္ေတာ့ ပုိက္ေရကုိေသာက္ၾကပါတယ္။ အားလုံးကလဲ သန္ ့
ရွင္းတယ္လုိ ့ယုံၾကည္ပါတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ ေသာက္ျပီး..မနက္ေရာက္ရင္လည္ပင္းမွာ တစ္ခုခုခံသလုိခံစားရ
တယ္။ )

ေဆးလိပ္တစ္ဘူးကုိ ၁၁ ။

Tiger Beer ႏွစ္ဘူး ၇.၉၀ ။ (ေဆးလိပ္နဲ ့ ဘီယာကေတာ္ေတာ္ေလးကုိေစ်းၾကီးပါတယ္။ သြားမယ္ဆုိရင္ေတာ့
ၾကိဳတင္ျပီးေတာ့တာ ျဖတ္ထားၾကပါ။ မဟုတ္ရင္ေတာ့ မလြယ္ဘူး)

အခန္းခတစ္လကုိ အနည္းဆုံး ၃၅၀။

ရထားစရိတ္တစ္ေန ့ကုိ အနည္းဆုံး ၃ ေဒၚလာ။

အားလုံးကုိေပါင္းၾကည့္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ တစ္လကုိ..........

အေၾကာင္းအရာ က်ေငြ စုစုေပါင္း

ထမင္း (တစ္ေန ့ကုိ ႏွစ္နပ္ပဲစား..၀ိတ္လဲက်ပုိက္ဆံလဲရေပါ့။) ၈ (၄ က်ပ္တန္)x 30 240

သြားလာေရး 3 x 30 90

အခန္းခ 350

စုစုေပါင္း 680

တစ္လကုိ အ၀တ္အစားမပါ၊ မုန္ ့မစား၊ ပုိက္ေရကုိသာေသာက္ျပီး၊ ဘယ္မွလဲမလည္ အလုပ္ကုိသာသြားတဲ့သူမ်ား
အေနျဖင့္တစ္လကုိ ပ်ဥ္းမွ် ၆၈၀ ေလာက္ကုန္က်ႏုိင္ပါတယ္။ ထုိ ့ေၾကာင့္တစ္လကုိ အနည္းဆုံး ၁၀၀၀
ေလာက္ရမွသာကုိက္ေပမယ္။

ကဲစာဖတ္သူတုိ ့ေရ..ပုိက္ဆံမ်ားမ်ားရသလုိ ကုန္က်စရိတ္လဲအမ်ားသားဗ်။ အဲဒါေတာင္ အနည္းဆုံးေစ်းေတြနဲ ့
တြက္ထားတာ။ တစ္ခ်ိဳ ့ဆုိရင္ အေၾကြးေတြလဲေပးရ၊ အိမ္ကုိလဲ ျပန္ပုိ ့ရနဲ ့.... ျပီးေတာ့ အလုပ္ပိတ္ရက္ေတြမွာ
ဆုိရင္လဲ..ေလွ်ာ္ရဖြတ္ရ၊ အခန္းသန္ ့ရွင္းေရးလုပ္ရနဲ ့....သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့လဲ မေတြ ့ႏုိင္..ေမာေမာနဲ ့ပဲ အခန္း
ထဲမွာအခ်ိန္ကုန္လုိ ့ေနာက္တစ္ရက္မ်ားဆုိရင္လဲ..အလုပ္ကုိျပန္ဆင္းရနဲ ့။

ဗုဒၶဘာသာကုိးကြယ္တဲ့သူမ်ားအေနနဲ ့ေတာ့ ပုိျပီးေတာ့ အထီးက်န္ႏုိင္ပါတယ္။ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသုိ ့သြားရင္လဲ
ကုသုိလ္လုပ္ျပီးေတာ့ျပန္လာၾကတာကလား။ မသိတဲ့သူေတြနဲ ့ မိတ္ဆက္ဖုိ ့ဆုိတာကလဲ အခက္သားေပကုိးဗ်။
အဲခရစၥယန္ ကုိးကြယ္တဲ့သူေတြကေတာ့ ဘုရားေက်ာင္းသြားႏဳိင္တယ္။ တစ္ခ်ိဳ ့ဘုရားေက်ာင္းမွဆုိရင္ လူသစ္
လာရင္..မိတ္ဆက္ခုိင္းပါတယ္။ အဲလုိမိတ္ဆက္ရင္းနဲ ့ပဲ..သူငယ္ခ်င္းအသစ္ေတြရသြားတာလဲရွိပါတယ္။
(ကုိယ္ေတြ ့ပါ။ မည္သည့္ဘာသာဖက္မွ ဘက္မလုိက္။ စကၤာပူမွ ဘ၀ကုိ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္းျမင္ေစလုိ၍သာ)

အဲ..ကုန္ေစ်းႏႈန္း...ကုန္ေစ်းႏႈန္း..စကၤာပူမွာ အလုပ္လုပ္တဲ့သူမ်ားဟာ ျခိဳးခ်ံဳေခႊ်တာျပည္ျမန္မာ ဆုိတဲ့အတုိင္း
ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ ျခိဳးခ်ံဳစြာနဲ ့ေနရပါတယ္။ (၀င္ေငြနည္းတဲ့သူမ်ားေပါ့ဗ်ာ)။

ဒါေပမယ့္..ဟုိမွာေနတဲ့သူမ်ားေပ်ာ္လားဆုိေတာ့လဲ ေပ်ာ္ၾကပါတယ္။ မီး ၂၄ နာရီရတယ္။ ေရခဲေသတၱာနဲ ့၊ ဟန္းဖုန္း
နဲ ့၊ တီဗြီနဲ ့..လူတန္းေစ့ေနႏုိင္တာေပါ့ဗ်ာ။ လူခ်မ္းသာျပီး၊ စိတ္ခ်မ္းသာတဲ့သူမ်ားလဲရွိသလုိ.............. ရုပ္ပုိင္းဆုိင္
ရာတုိးတက္ျပီး၊ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ မေပ်ာ္ပုိက္သူမ်ားလဲရွိပါတယ္။

အမ်ားအားျဖင့္ေတာ့ အလုပ္နဲ ့ပတ္သတ္ျပီး...စိတ္ဖိစီးမႈေတာ္ေတာ္ေလးကုိခံၾကရပါတယ္။

ကဲ..စာဖတ္သူမ်ားေရ...က်ေနာ္မ်ိဳး..ရြာသားေတာ့ေလရွည္ေနတာနဲ ့..ဟုိေရာက္ဒီေရာက္ျဖစ္ေနတယ္။ အခ်ိန္
နီးျပီေလမုိ ့၊ ဆီးေတာ္ျမင္းနဲ ့ ဒုန္းဆုိင္းလုိက္အုန္းမယ္။ ေနာက္မွေတြ ့ၾကတာေပါ့ဗ်ာ။


ရွမ္းကေလး (တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ အေျခအေနျခင္းမတူႏုိင္ပါ။ ကိုယ္ပုိင္ဥာဏ္ျဖင့္ ဖတ္ရႈပါ။ (ဒါေပမယ့္
က်ေနာ္ေရးတဲ့ဟာေတြကအားလုံးအမွန္ေတြဗ်....လုံး၀ကုိမေလ်ာ့ႏုိင္ဘူးဗုိ ့))

ခရီးသြားမွတ္တမ္း = စကၤာပူ (၂ - အလုပ္အကုိင္)

ခုေခတ္မွာ အရြယ္ေရာက္လုိ ့ပညာစုံေသာ္ရွိ၊ မစုံေသာ္ရွိ..လူငယ္တုိင္းလုိလုိက ႏဳိင္ငံျခားမွာ အလုပ္သြားလုပ္လုိၾကပါ
တယ္။ ရန္ကုန္ နဲ ့..တျခားျမိဳ ့ေတြမွာေနတဲ့လူငယ္ေတြကေတာ့ စကၤာပူကုိအလုပ္သြားလုပ္သလုိ..က်န္ျမိဳ ့ကလူငယ္
ေတြကေတာ့ နီးစပ္ရာႏုိင္ငံျဖစ္တဲ့ ထုိင္း၊ မေလးကုိသြားအလုပ္လုပ္ၾကတာေပါ့ဗ်ာ။

အဲလုိသြားလုပ္ရတာကလဲ..ႏုိင္ငံျခားကျပန္လာတဲ့သူေတြေျပာျပတဲ့ အေတြ ့အၾကံဳက စိတ္၀င္စားစရာလဲေကာင္း..၀င္ေငြ
လဲေကာင္းဆုိေတာ့ မသြားခ်င္တဲ့သူမရွိတာမဆန္းပါဘူးေလ။ အမ်ားအားျဖင့္..က်ေနာ္တုိ ့ၾကားရတာကလဲ ဘယ္ေလာက္
ေကာင္းတယ္...ဘယ္လုိျဖစ္တယ္ဆုိတဲ့ေကာင္းတဲ့အရာေတြကိုပဲၾကားရတာမ်ားပါတယ္။ ဘ၀ဆိုတာကလဲ..ခါးတစ္လွည့္.
ခ်ိဳတစ္လွည့္ဆုိတာ..တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လဲ က်ေနာ္တုိ ့ကေမ့တတ္တာကုိး..

(ကဲစကားပလႅင္မခံေတာ့ပါဘူး..လုိရင္းတုိရွင္းပဲေျပာေတာ့မယ္..က်ေနာ္ေျပာမယ့္အရာေတြက မေကာင္းတာမ်ားတယ္
ဗ်..စိတ္မခုိင္ရင္ေတာ့ မဖတ္ေစခ်င္ဘူး..ဒါပဲ)

စကၤာပူမသြားခင္ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ရမည့္အရာမ်ား

ဘာသာစကား

၁) အနဲဆုံးေတာ့ အဂၤလိပ္ေကာင္းမြန္စြာေျပာတတ္ရမယ္။ အီးေရာင္၀ါးျဖစ္ရင္ေတာ့မသြားပါနဲ ့..ဘာျဖစ္လုိ ့လဲဆုိရင္
ဟုိမွာက အဂၤလိပ္လုိပဲေျပာပါတယ္။ အဂၤလိပ္ေကာင္းရင္ အလုပ္ေကာင္းေကာင္းရပါတယ္။

၂) အဂၤလိပ္မရရင္ေတာ့ တရုတ္စကားတတ္ရပါမယ္။ ႏွစ္ခုလုံးတတ္ရင္ေတာ့ သူမ်ားထက္နာတစ္ဖ်ားသာတာေပါ့ဗ်ာ။

၃) အတတ္ပညာရွိရပါမယ္။

၄) အလုပ္ကၽြမ္းက်င္ေၾကာင္း၊ ဘာသာစကားကၽြမ္းက်င္ေၾကာင္းျပတဲ့ စာရႊက္စာတမ္းရွိရပါမယ္။ (အတုေတာ့မရဘူး
ဗ်..အစစ္ပါရပါမယ္။ )

၅) စာရႊက္စာတမ္းမွန္ကန္ေၾကာင္းေထာက္ခံစာရွိရပါမယ္။ ဥပမာ..တကၠသုိလ္ေအာင္လက္မွတ္တုိ ့ေပါ့ဗ်ာ။ တကၠသုိလ္
အမွန္ျဖစ္ေၾကာင္းေပါ့။ ေတာင္ၾကီးတကၠသုိလ္တုိ ့၊ နယ္က တကၠသုိလ္တုိ ့ဆုိရင္ပုိျပီးေတာ့ေတာင္လုိပါတယ္။ ဟုိကလူ
ေတြက ရန္ကုန္နဲ ့၊ မႏၱေလးေလာက္ပဲသိတာ။ အဲမွာပဲ တကၠသုိလ္ရွိတယ္လုိ ့ထင္တာေလ။

၆) ၾကံ ့ခုိင္တဲ့စိတ္ဓါတ္ရွိရမယ္..

ရ) ပုိက္ဆံရွိရပါမယ္။ (ေျပာမွလားလုိ ့ေတာ့မေတြးလုိက္ပါနဲ ့)။ ေပါင္ႏွံ၊ ေခ်းဌားျပီးသြားရရင္ေတာ့ ငါးေခါက္ေလာက္
ျပန္စဥ္းစားေစခ်င္ပါတယ္။

ဒါကေတာ့လုိအပ္တဲ့အရာေတြပါ။ ကဲလုိအပ္တာေတြရျပီးရင္ေတာ့...

စကၤာပူသြားသည့္လမ္း

တစ္ခ်ိဳ ့ၾကေတာ့ ေဆြမ်ိဳးေတြဆီအလည္သြားရင္းနဲ ့ အလုပ္ေလွ်ာက္ျပီး အလုပ္ရသြားလုိ ့ ဟုိမွာအလုပ္လုပ္ျဖစ္သြား
တာလဲရွိပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ ့ၾကေတာ့ အလည္သက္သက္သြားရင္းနဲ ့အလုပ္ေတြ ့လုိ ့ေလွ်ာက္ရာက အလုပ္ရသြားတာလ
ဲရွိတတ္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ခုေတာ့..ပြဲစားနဲ ့သြားတာမ်ားသြားပါျပီ။ ပြဲစားနဲ ့သြားျပီးအဆင္ေျပတာရွိသလုိ..မေျပတာေတြလဲအမ်ားၾကီး
ပါ။ ကံေကာင္းရင္..ေကာင္းသလို..မေကာင္းရင္လဲ..မေကာင္းသလုိေပါ့ဗ်ာ။ (အျပစ္ပုံခ်ဖုိ ့လူရွာမေတြ ့ဘူးေလ) က်ေနာ့္
သူငယ္ခ်င္းမိန္းကေလးဟာ..ပြဲစားက ေနစရာေပးတယ္လုိ ့ေျပာျပီးသြားလုိက္တာ..ေယာကၤ်ားအေယာက္ ၂၀ ေနတဲ့
အိမ္မွာသြားတည္းရလုိ ့...ေနာက္တစ္ရက္မွာ..ကုိယ့္ဖာသာအခန္းရွာလုိက္ရပါတယ္။ အဲဒါအျပင္..ၾကိဳတင္ေပးထား
တဲ့ တစ္လစာအိမ္ခနဲ ့ စရံေတြပါရႈံးျပီး၊ ျပန္မရဘူး။ (အဲဒါေၾကာင့္ ပုိက္ဆံရွိရမယ္လုိ ့ေျပာတာေပါ့)

တျခားတစ္ေယာက္ကေတာ့..အလုပ္ရမယ္ဆုိျပီးေတာ့..ေပါင္ႏွံျပီးသြားလုိက္တာ..သေဘာၤက်င္းလဲေရာက္ေကာ..
သင္တန္းႏွစ္လေလာက္တက္လုိက္ရတယ္။ ပုိက္ဆံလဲမရဘူး။ စားစရိတ္ေတြကုိေတာ့ ကုမၸဏီကၾကိဳတင္ထုတ္ေပး
ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ျပန္ဆပ္ရတာေပါ့ဗ်ာ။ ပထမတစ္ႏွစ္နဲ ့ ဒုတိယႏွစ္ကေတာ့..သူအလုပ္လုပ္ျပီးအေၾကြးဆပ္ေနပါတယ္။
(ဒါေၾကာင့္ ေပါင္ႏွံျပီးသြားရင္ ငါးေခါက္ေလာက္စဥ္းစားပါလုိ ့ေျပာခ်င္တာပါ..ပုိက္ဆံလဲလုိတာေပါ့ဗ်ာ)

ဒါေတြက ေယဘူယ်အားျဖင့္ၾကံဳေတြ ့ရတာပါ။

ရွမ္းကေလး (ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္)

ခရီးသြားမွတ္တမ္း = စကၤာပူ (၁)

ေလယာဥ္ဘီးသည္ လွိမ့္ကာလွိမ့္ကာႏွင့္ စကၤပူႏုိင္ငံ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာေလဆိပ္သုိ ့ဆုိက္ေရာက္သြားေလသည္။
အထုတ္အပုိးမ်ားကုိ သယ္ေဆာင္ကာ ေလွယာဥ္ကြင္းတြင္းသုိ ့ ၀င္ေရာက္လာခဲ့ေလ၏။

၀င္ျပီးသိပ္မၾကာခင္မွာပင္ လက္ဆြဲအိတ္မ်ားကုိ စစ္သည့္ ေနရာသုိ ့ေရာက္လာသည္။ (အရင္တုန္းကေတာ့မရွိဘူး)
သုိ ့ႏွင့္ ရွိသမွ်ကုိ အစစ္ေဆးခံလုိက္ျပီးေနာက္ လ.၀.က သုိ ့ျဖတ္ရန္သြားခဲ့သည္။

လ.၀.က ႏုိင္ငံကူးလက္မွတ္စစ္တဲ့ေနရာစီစဥ္ထားတာမဆုိးဘူးဗ်။ ပန္းအုိးေတြဘာေတြနဲ ့။ နည္းနည္းစိမ္းစိမ္းစုိစုိပါပဲ။
သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ကုိ ခ်စ္ျမတ္ႏုိးပုံရတယ္။ အရင္တုန္းကေတာ့ ပန္းအုိးေတြမရွိဘူး။ အဲ..မေျပာင္းမလဲပဲရွိတာက
ေတာ့ တန္းစီတဲ့လူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ျမန္မာႏုိင္ငံက လာတဲ့ညီအစ္ကုိ၊ ေမာင္ႏွမေတြပါပဲဗ်ာ။

လ.၀.က ကုိျဖတ္ေက်ာ္သြားျပီးခ်ိန္မွာ အိတ္ေတြကိုသြားယူပါတယ္။ အိတ္ယူျပီးတာနဲ ့..တာ၀န္ရွိေတြက လာေခၚပါ
တယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ့္အိတ္က ၾကီးေနလုိ ့ထင္ပါတယ္။ ဘာေတြအခြန္ေဆာင္စရာရွိလဲဆုိျပီးေတာ့ အိတ္ေတြကုိျပန္စစ္
ပါတယ္။ (စစ္လြန္းလုိ ့ စိတ္ေတာင္ေနာက္မိေလရဲ ့)

ေနာက္ဆုံးေတာ့လဲ ေလယာဥ္ကြင္းအျပင္ဘက္ကုိ ေရာက္သြားပါတယ္ဗ်ာ။ အဲတာနဲ ့ လာၾကိဳတဲ့ကားေပၚတက္ျပီး
တည္းခုိတဲ့ ေနရာကုိသြားခဲ့ပါတယ္။ (ေအာက္ပုံထဲက ကားပါ)။ လာၾကိဳတဲ့အတြက္ ေလယာဥ္ကြင္းကေန တည္းခုိခန္း
ကုိ ၁၃ (စကၤပူေဒၚလာေပါ့ဗ်ာ..သူ ့ႏုိင္ငံမွာသူ ့ေငြပဲသုံးရတာေပါ့) ေပးရပါတယ္။ ကုိယ္ကၾကိဳမယ့္ကားမရွိရင္..
ပစၥည္းကုိယူလုိ ့ထြက္လာရင္ အေပါက္မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္မွာ ဘတ္စ္ကား၀န္ေဆာင္မႈေတြေပးတာရွိပါတယ္။ တစ္ေယာက္
ကုိ ၉ ေဒၚလာေပးရပါတယ္။ ကုိယ္ေနတဲ့ဟုိတယ္အထိလုိက္ပုိ ့ေပးပါတယ္။



တည္းခုိခန္းဆုိေပမယ့္..အေဆာင္လုိဆုိရင္ပုိျပီးေတာ့မွန္ပါတယ္ဗ်ာ။ (ဓါတ္ပုံရုိက္ဖုိ ့ေမ့သြားတယ္) တစ္ညကုိ ၂၀ ေပးရ
ပါတယ္။ အမ်ားနဲ ့ေပါင္းျပီးေတာ့ေနရတာပါ။ အခန္းထဲမွာ ႏွစ္ထပ္ကုတင္ေတြထားထားတယ္။ တစ္ခန္းမွာ လူ ၁၂
ေယာက္အိပ္ရပါတယ္။ အဲ..မနက္စာေကႊ်းတယ္ (ေပါင္မွန္ ့နဲ ့ ၾကက္ဥျပဳတ္ (၂ လုံးရတယ္))။ မနက္စာဆုိေပမယ့္ ၁၂
နာရီထိ ထားထားေပးတယ္။

ကုိယ္ပုိင္အခန္းေတြလဲရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပုိျပီးေစ်းၾကီးတယ္။ တစ္ညကုိ ၄၀ ေပးရပါတယ္။ အဲတာလဲ ႏွစ္ထပ္ကုတင္
နဲ ့ပါပဲ။ လႊတ္လပ္တာေပါ့ေလ။ ဘာေတြထားထားေပးလဲဆုိေတာ့ တီဗြီနဲ ့ေအာက္စက္ထားထားေပးပါတယ္။ တီဗြီက
လႈိင္းဖမ္းလုိ ့မရဘူးေလ။ ရုပ္ရွင္ပဲၾကည့္လုိ ့ရတယ္.. (ေခြရွိရင္ေပါ့ဗ်ာ)။ အဲ..အင္တာနက္ကေတာ့ အလကား သုံးလုိ ့
ရတယ္။

ေရာက္တာနဲ ့ က်ေနာ္တုိ ့လဲ အိတ္ေတြထားျပီး မဆုိင္းမတြပဲ..ဘယ္သြားရမယ္မွန္းမသိတာနဲ ့ စကၤပူက အဓိက
သယ္ယူပုိ ့ေဆာင္ေရး၀န္ေဆာင္မႈျဖစ္တဲ့ ရထားဆီကုိေရာက္လာပါတယ္။



အေပၚပုံကေတာ့ စကၤပူရထားလႈိင္းေတြပါ။ ကုိယ္သြားမယ့္ေနရာကုိ ၾကည့္၊ ေရာက္မယ့္လႈိင္းကုိေရႊးစီးျပီးသြားရတာ
ေပါ့ေလ။ ဘယ္သြားရမွန္းမသိတဲ့ က်ေနာ္တုိ ့ဟာ..ျမန္မာျပည္မွ လူမ်ားအမ်ားဆုံးသြားေရာက္စုစည္းဆုံရာ
ဘန္နီဆုိလာ ဗလာဇာ ကုိသြားဖုိ ့ဆုံးျဖတ္ျပီးေတာ့ ခ်ီတက္လုိက္ပါတယ္။



ရထားမစီးခင္မွာ လက္မွတ္၀ယ္ရပါတယ္။ ၇ ေဒၚလာေပးရတယ္။ ကဒ္ထဲမွာလဲ ၇ ေဒၚလာရွိတာေပါ့။ အဲဒီကဒ္က
ရထားစီးလုိ ့လဲရသလုိ..ဘတ္ကားေတြလဲစီးလုိ ့ရပါတယ္။ ကုိယ္ေလွ်ာက္လည္ပတ္ျပီးရင္လဲ..ကဒ္ထဲမွာ ေငြဘယ္
ေလာက္က်န္တာကုိ စစ္ဖုိ ့မေမ့ပါနဲ ့။ ကဒ္ထဲက ပမာဏ စစ္ခ်င္ရင္ အေပၚကလုိ စက္ေတြမွာစစ္လုုိ ့ရသလုိ..ေငြလဲ
ထပ္ျဖည့္လုိ ့ရပါတယ္။

ကဒ္မွာလဲ ႏွစ္မ်ိဳးရွိပါတယ္။ တစ္ခါသြားကဒ္ရယ္လုိ ့လဲ ရွိပါတယ္ဗ်ာ။ အေပၚကေျပာသြားတဲ့ကဒ္က ၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာ
သုံးႏုိင္တဲ့ကဒ္ပါ။ တစ္ခါသုံးကဒ္ထက္ပုိျပီးေစ်းသက္သာတယ္။ ကုိယ္ျပန္ခါနီးမွာ ကဒ္ထဲမွာေငြက်န္ေနမွာပူပန္စရာ
မလုိပါဘူးဗ်ာ။ ကုိယ္ျပန္အပ္ရင္..ျပန္ရပါတယ္(ထင္တာေနာ္..။မပူပါနဲ ့ဗ်ာ..ပုိတယ္ဆုိတာက ခပ္ရွားရွားပါ။)




အေပၚပုံကေတာ့ ရထားသြားစီးရာေနရာေတြပါ။ လူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားပါတယ္။ ရုံးတက္ခ်ိန္၊ ရုံးဆင္းခ်ိန္ဆုိရင္ေတာ့
လူအရမ္းၾကပ္တယ္။ ဘယ္ေလာက္ၾကပ္လဲ ဆုိေတာ့..ျမန္မာႏုိင္ငံက ဘတ္စ္ကားတုိးစီးရသလုိပါပဲ။



ကဲအေပၚပုံကေတာ့ စကၤာပူနဲ ့ကႊ်မ္း၀င္တဲ့သူမ်ားသိမွာပါ။ အဲဒါကေတာ့ က်ေနာ္တုိ ့ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြသြားေရာက္ဆုံစည္း
ရာ..ဘန္နီဆုိလာ ဗလာဇာျဖစ္ပါတယ္။



ဘန္နီဆုိလာ ပလာဇာကတြင္းက ေစ်းဆုိင္မ်ားျဖစ္ပါတယ္။



အေပၚပုံကေတာ့ ဘန္နီဆူလာ ပလာဇာတြင္းက ျမင္ကြင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိမ်ိဳးပါပဲ ျမန္မာပစၥည္းမ်ားေရာင္းတဲ့ဆုိင္ေတြ
နဲ ့စည္စည္ကားကားရွိပါတယ္။ ပစၥည္းေတြလဲေတာ္ေတာ္ေလးကုိစုံပါတယ္။ ကြမ္းရာ ကအစရရွိႏုိင္ပါတယ္ဗ်ာ။



ေစ်းႏႈန္းေတြကေတာ့ ႏုိင္ငံျခားမွာဆုိေတာ့လဲ ႏုိင္ငံျခားလုိပဲေပးရပါတယ္။ ထမင္းတစ္နပ္ေလာက္စားရင္ေတာ့ ၄-၅
ေတာ့ေပးရပါတယ္။ ကြမ္းရာကေတာ့ ေထြးခ်င္တုိင္းမေထြးႏုိင္လုိ ့ မ၀ယ္စားျဖစ္တဲ့အတြက္ ေစ်းႏႈန္းမသိပါဘူး။



က်ေနာ္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္က တရုတ္ပြဲေတာ္နဲ ့ၾကံဳလုိ ့ ဒီလုိမ်ိဳးနဂါးပုံေတြကုိေတြ ့ခဲ့ရပါတယ္။ ခလတ္ေကြ (MRT station)
မွာပါ။ အဲဒီ..နားမွာ ဆုိင္ေတြအမ်ားၾကီးရွိတယ္ဗ်။ ဆုိင္တုိင္းကလဲ ျပင္ဆင္ထားတာေတာ္ေတာ္ေလးကုိလွပပါတယ္။
အတြဲေတြအေနနဲ ့ညစာသြားေသာက္ဖုိ ့ေကာင္းတဲ့ေနရာလုိ ့ေတာ့ က်ေနာ္မွတ္ခ်က္ခ်တယ္။ သြားစားျဖစ္ရင္ေတာ့
၁၀၀ ေက်ာ္ေက်ာ္ေဆာင္သြားပါလုိ ့ တုိက္သြန္းလုိပါတယ္။



စကၤပူမွာ ဘယ္ကုိပဲၾကည့္ၾကည့္တုိက္ခန္းေတြကုိပဲေတြ ့ရသလုိ...လႊတ္တဲ့ေနရာေတြကလဲ အေပၚကပုံလုိပဲ အသစ္
ေဆာက္ေနတာကုိ ေနရာတုိင္းမွာ ရုိးအီေအာင္ေတြ ့ရပါတယ္။



အေပၚနဲ ့ ေအာက္ပုံကလုိပဲ ဘယ္သြားသြား၊ ဘယ္ၾကည့္ၾကည့္ တုိက္တာအခန္းေတြကုိေတြ ့ရပါတယ္။



တုိက္ေတြကုိ အရမ္းေတြ ့ရလုိ ့ရုိးအီသြားရင္ စိတ္တြင္းမွာ ေျဖသိမ့္ႏိုင္တာကေတာ့ “ေႀသာ္...တစ္ေနရာနဲ ့ တစ္ေန
ရာက တုိက္ေတြအေရာင္မတူညီၾကဘူးပဲ” ဆုိျပီးေတာ့ အံ့ႀသႏုိင္ပါတယ္။



အေပၚပုံကေတာ့ စကၤာပူႏုိင္ငံရဲ ့ ေက်ာက္တုိင္ျဖစ္ႏဳိင္တယ္။ “တုိက္တြင္းမွာေမႊး၊ တုိက္တြင္းမွာ ၾကီး၊ တုိက္ထဲမွာပဲ
အလုပ္လုပ္၊ တုိက္ထဲမွာပဲ ေသဆုံး” ထင္ပါရဲ ့။ တစ္ခ်ိဳ ့ေနရာမွာဆုိရင္..ပန္းျခံဆုိရင္လဲ တုိက္ေပၚမွာပဲ လုပ္ထားတယ္။
တုိက္နဲ ့ကားနဲ ့ေနခ်င္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ စကၤာပူသြားေနပါလုိ ့ညႊန္ခ်င္ပါတယ္ဗ်ာ။

သစ္ပင္ေတြလဲရွိပါတယ္။ ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ သစ္ပင္ေတြစိမ္းစိမ္းစုိစုိနဲ ့အရမ္းကုိေအးခ်မ္းပါတယ္။ စကၤာပူ
မွာက်ေနာ္အၾကိဳက္ဆုံးကေတာ့ အဲလုိသစ္ပင္စိမ္းစိမ္းစုိစုိရွိေနတာကုိပါပဲ။



အေပၚပုံကေတာ့ SIC ေကာလိပ္ျဖစ္ပါတယ္။



အေပၚပုံကေတာ့ က်ေနာ္သြားစားခဲ့တဲ့ တရုတ္အစားအစာပါ။ ထမင္းနဲ ့ ဟင္းႏွစ္မ်ိဳးကုိ ၄ ေဒၚလာေပးရပါတယ္။ အစား
အစာေတြအမ်ားျဖင့္ေတာ့ ပ်မ္းမွ်အနည္းဆုံး ၄ ေဒၚလာေလာက္ေတာ့ေပးရပါတယ္။



ဒီပုံကေတာ့ Financial Center လုိ ့သိရပါတယ္။ စကၤာပူႏဳိင္ငံရဲ ့ အဓိကစီးပြားေရးဗဟုိခ်က္မပါ။ ဒီေနရာမွာ ဘဏ္ေတြ
နဲ ့တျခားေငြေၾကးဆုိင္ရာ အေဆာက္အအုံမ်ားစုစည္းတဲ့ေနရာပါ။



စကၤာပူေရာက္ျပီဆုိရင္ေတာ့၊ သူတုိ ့ႏုိင္ငံရဲ ့ အမွတ္အသားျဖစ္တဲ့ ဒီ ျခေသၤ့တစ္ပုိင္း၊ ငါးတစ္ပုိင္း (နာမည္ေမ့သြားျပီ)
ကုိမပ်က္မကြက္သြားလည္တာပဲျဖစ္ပါတယ္။



ဒီေနရာကေတာ့ ဓါတ္ပုံလာရုိက္တဲ့သူေတြနဲ ့ေတာ္ေတာ္ေလးကုိစည္ကားပါတယ္။



အေပၚပုံကေတာ့ အေ၀းကေနရုိက္ထားတာပါ။ စကၤာပူရဲ ့ညအလွေတြေပါ့ဗ်ာ။



ဒါကေတာ့ NUS (National University of Singapore)၊ စကၤာပူႏုိင္ငံရဲ ့တကၠသုိလ္ျဖစ္ပါတယ္။



ေက်ာင္း၀င္းကေတာ္ေတာ္ေလးကုိက်ယ္ပါတယ္။ တစ္ေနရာနဲ ့ တစ္ေနရာကုိသြားဖုိ ့အတြက္ ကားေတြလဲထားေပးပါ
တယ္။ ကုိယ္သြားလုိ တဲ့အေဆာင္ကုိေရာက္မယ့္ ကားကုိမွတ္တုိင္မွာ (ေက်ာင္း၀င္းတြင္း)ေစာင့္စီးရုံပါပဲ။ ပုိက္ဆံလဲ
မေပးရပါဘူး။



ဒီလုိမ်ိဳးက်ယ္တဲ့ေဘာ္လုံးကြင္းရွိတဲ့အတြက္...ဒီတကၠသုိလ္က ပုိက္ဆံေတာ္ေတာ္ရွိတယ္လုိ ့ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ စကၤာပူ
မွာက ေျမေစ်းေတြေတာ္ေတာ္ေလးကုိျမင့္မားပါတယ္။



ဒါကေတာ့ စကၤာပူႏုိင္ငံရဲ ့ဘတ္စ္ကားပါ။ ပုံေအာက္ဆုံးက ခရမ္းေရာင္နဲ ့အ၀ါေရာင္စက္က ကဒ္ဖတ္တဲ့စက္ျဖစ္ပါတယ္။
ကဒ္ကေတာ့ ရထားကဒ္ကုိသုံးရပါတယ္။ ဘတ္စ္ကားစီးမယ္ဆုိရင္...ကားေခါင္းဖက္ေပါက္ကတက္ရပါတယ္။ ကားေခါင္း
ဘက္မွာလဲ ကဒ္ဖတ္တဲ့စက္ရွိပါတယ္။ ကားေပၚေရာက္တာနဲ ့ ကဒ္ဖတ္တဲ့စက္ကုိ ကဒ္နဲ ့ထိေပးရပါတယ္။ အဲခ်ိန္မွာ
အသံထြက္လာပါမယ္။ ကဒ္မရွိရင္ေတာ့ ကားေမာင္းသူကုိ ကားစရိတ္ေမးျပီး၊ သူ ့ေပးက ပုံးမွာအေၾကြေတြထည့္ရပါတယ္။

က်ေနာ္ေတြ ့တာေတာ့ အေၾကြေတြထည့္တာပဲေတြ ့တယ္။ အရြက္ေတြရမရေတာ့မသိဘူး။ (ကဒ္၀ယ္ထားရင္ပုိ အဆင္
ေျပပါလိမ့္မယ္။)

မွတ္တုိင္ေရာက္လုိ ့ကားေပၚကဆင္းမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ကားရဲ ့အေနာက္ေပါက္ကေနဆင္းရပါတယ္။ ကုိယ္မဆင္းခင္မွာ
ကဒ္ဖတ္တဲ့စက္ကုိ ကဒ္နဲ ့ေငြရွင္းဖုိ ့မေမ့ပါနဲ ့။ ကားေပၚတက္တဲ့တုန္းကအတုိင္းပါပဲ။ ကဒ္ဖတ္တဲ့စက္ကုိ ကဒ္နဲ ့ ထိေပး
လုိက္ရင္ အသံထြက္လာမယ္။ ျပီးရင္ကားေပၚကေနဆင္းလုိ ့ရပါျပီဗ်ာ။ ေငြရွင္းဖုိ ့ ေမ့သြားရင္ေတာ့..ေနာက္ပုိင္းမွာ ဒါဏ္ေငြေဆာင္ရပါလိမ့္မယ္။



စကၤာပူမွာေနရာတုုိင္းၾကည့္လုိက္ရင္ တုိက္ေတြရွိရင္ရွိ မရွိရင္လဲ အေပၚပုံကအတုိင္းေဆာက္လုပ္ေနတဲ့ပုံကုိေနရာေတာ္
ေတာ္မ်ားမ်ားမွာေတြ ့ရပါတယ္။



က်ေနာ္တုိ ့ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြက ဘန္နီဆူလာဗလာဇာမွာ သြားျပီးေတြ ့ဆုံၾကလုိ ထုိင္းလူမ်ိဳးေတြၾကေတာ့ Golden Mind
ကုိသြားၾကပါတယ္။ ထုိင္းအစားအစာေတြစားခ်င္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဒီေနရာကုိသြားရပါတယ္။



ဒါကေတာ့ ထုိင္းအစားအစာေတြေရာင္းတဲ့ဆုိင္ေတြပါ။



ထုိင္း ဒီစကုိ ဆုိေပမယ့္...အေပၚမွာဘာမွသိပ္မေတြ ့သလုိပဲ။ က်ေနာ္ကပဲ သတိမထားမိလုိ ့လားေတာ့မသိပါဘူး။ ေသခ်ာ
တာကေတာ့ အႏွိပ္ခန္းေတြရွိပါတယ္။ (အဲဒါကလဲ ေနရာတုိင္းမွာရွိပါတယ္။)



ဒါကေတာ့ တစ္ျခားကၽြန္းကုိစီးသြားတဲ့ယာဥ္ပါ။ ဆန္ဒိုဇာဆုိတဲ့ လူလုပ္ထားတဲ့ကၽြန္းကုိသြားရင္ ရထားကုိသုံးလုိ ့ရသလုိ
အေပၚကအတုိင္း..သြားလုိ ့လဲရပါတယ္။ ရထားနဲ ့သြားရင္ ၃ ေဒၚလာေပးရပါတယ္။



ဒီေနရာကုိ Harbour Front လုိ ့ေခၚပါတယ္။ ၃ ထပ္ေျမာက္မွာေတာ့ ဆန္ဒိုဇာကုိသြားတဲ့ရထားရွိပါတယ္။ ဒီေနရာက
ေတာ့...စတုိးဆုိင္ရဲ ့အေပၚဆုံးထပ္ပါ။ ေရၾကီးေနတာမဟုတ္ပါဘူး..အလုလုပ္ထားတာပါ။ ေရေတြကစားခ်င္လဲ
ကစားလုိ ့ရပါတယ္။ ဒီေနရာကေန တျခားကၽြန္းကုိေတြ ့ႏုိင္ပါတယ္။ လုပတဲ့ရႈခင္းေတြကုိေတြ ့ႏုိင္ပါတယ္။



တစ္ေန ့ေတာ့ပ်င္းပ်င္းနဲ ့ ဆန္ဒုိဇာဘက္လစ္လာခဲ့ပါတယ္။ ရထားေပၚကေနဆင္းလုိက္တာနဲ ့အေပၚက လမ္းညႊန္
ဆုိင္းပုဒ္ၾကီးကုိေတြ ့ရပါတယ္။



ဒါကေတာ့ နာမည္ၾကီးတဲ့ ယူနီဘာဇယ္ ၾကီးေပါ့ဗ်ာ။



အေပၚပုံကေတာ့ ၀င္ခေစ်းႏႈန္းေတြကုိေရးထားပါတယ္။ (မေတြ ့ရရင္ နိပ္လုိက္ပါ၊ ပုံၾကီးေပၚလာပါလိမ့္မယ္) ေစ်းၾကီး
လုိ ့မ၀င္ျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ ၀င္တဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြေျပာျပတာကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိလွပျပီး အရမ္းကုိ ေပ်ာ္စရာေကာင္း
ပါတယ္တဲ့ဗ်ာ။ အကယ္၍ ၀င္ဖုိ ့စိတ္ကူးထားရင္ေတာ့ ေစာေစာသြားပါ။ အဲဒါမွ အတြင္းမွာရွိတဲ့အရာအားလုံးကုိ ေတြ ့ျမင္
ကစားရပါလိမ့္မယ္တဲ့။



ဒါကေတာ့ ကာစီႏုိ (ေလာင္းကစားရုံ) အ၀င္၀ေပါ့။ ေနရာတုိင္းမွာ လမ္းညႊန္ဆုိင္းပုဒ္ေတြရွိေတာ့ သြားရလာရတာအဆင္
ေျပပါတယ္။ လမ္းမသိရင္လဲ..ေတြ ့တဲ့သူကုိေမးႏုိင္ပါတယ္။ ကာစီႏုိက ႏုိင္ငံျခားသားျဖစ္ရင္ အခမဲ့၀င္လုိ ့ရပါတယ္။
၀င္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေဘာင္းဘီရွည္နဲ ့ ဘုိးဖိနပ္ (Shoe) ၀တ္ရပါတယ္။ အေပၚပုိင္းကေတာ့ သာမန္အကၤ်ီနဲ ့လဲ ရပါတယ္။
(စြတ္ၾကယ္ေတာ့ဘယ္ဟုတ္မလဲ)။ ျပီးေတာ့ ႏုိင္ငံကူးစာအုပ္ျပရပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္အတြင္းကုိသြားျပီး စနည္းနာခ်င္ရင္..အေပၚက အရာေတြ၀တ္ျပီး၊ ပါစရာရွိတာပါသြားဖုိ ့လုိပါတယ္။ မဟုတ္ရင္
၀င္ခြင့္မျပဳပါဘူး။ အတြင္းမွာေတာ့ ဓါတ္ပုံရုိက္ခြင့္မရွိပါဘူး။

အမ်ားအားျဖင့္ကစားစရာေတြက Slot Machine လုိ ့ပဲေခၚမလားမသိဘူး။ ကုိယ္က ပုိက္ဆံထည့္ျပီးႏွိပ္လုိက္ရင္
စျပစ္သီးတုိ ့၊ 777 တုိ ့ရွိတဲ့အရာပါ။ ဒီစက္ေတြမွာေဆာ့ခ်င္ရင္ ၁၀ ေဒၚလာအနည္းဆုံးထည့္ရပါတယ္။ အေၾကြ
လွဲစရာလဲမလုိပါဘူး။ အေၾကြေစ့ရွိရင္လဲထည့္ႏဳိင္သလုိ..အေၾကြမရွိရင္လဲ..ပုိက္ဆံထည့္တဲ့ခြက္ထဲထည့္ျပီးကစားလုိ ့
ရပါတယ္။ ကုိယ္ေဆာ့လုိ ့ျပီးသြားရင္..Print ကုိႏွိပ္လုိက္ရင္..က်န္တဲ့ပုိက္ဆံကုိျပန္အန္းတဲ့ စာရြက္ထြက္လာပါတယ္။
အဲဒီစာရႊက္ကုိယူျပီးရင္..refund ဆုိတဲ့စက္မွာထည့္လုိက္ရင္..ပုိက္ဆံေတြထြက္လာပါတယ္။

ဒီလုိစက္နဲ ့မေဆာ့ခ်င္ဘူး၊ ၀ုိင္းထုိင္ျပီးေဆာ့တဲ့ကစား၀ုိင္းေတြမွာေဆာ့ခ်င္ရင္ေတာ့ စကားခ်င္တဲ့စားပြဲကုိသြားျပီး
အေၾကြ chip လဲလုိ ့ရပါတယ္။ အမ်ားအားျဖင့္ သူတုိ ့ေဆာ့တာကေတာ့ ၅ ေဒၚလာအနည္းဆုံးပါ။ အမ်ားအားျဖင
့္ေတာ့ ၂၅၊ ၅၀၊ ၁၀၀ ေတြေဆာ့ၾကပါတယ္။

က်ေနာ္လဲ..အဲဒီေန ့တုန္းကကံစမ္းလုိက္တာ.. ကံဆုိးမွန္းသိလုိက္ရပါတယ္။ ေကာင္းတာကေတာ့ ဒီလုိျပန္ေျပာျပ
ႏဳိင္တာေပါ့ဗ်ာ။



အေပၚပုံက ဟုိတယ္ပါ။ ဘန္နီဆုိလာyလာဇာနဲ ့ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္မွာဒီလုိမ်ိဳးေတြ ့ရပါလိမ့္မယ္။ ဒီဟုိတယ္ရယ္ ျခေသၤ့နဲ ့ ဒူးရင္းသီးအေဆာက္အအုံက ဖုိခုံေနာက္ပုံစံတည္ရွိပါတယ္။ ၾကားမွာေတာ့ေရနဲ ့ျခားထားပါတယ္။



ဘန္နီဆုိလာဗလာဇာကေန ဟုိတယ္ဘက္မ်က္ႏွာမူျပီးေလွွ်ာက္လာရင္ေတာ့ ေဘာ္လုံးကြင္းကုိျဖတ္ရပါတယ္။ ျဖတ္ျပီး
ရင္ေတာ့ဒီမွတ္တုိင္ကုိ ေတြ ့ရပါမယ္။ ဒီမွတ္တုိင္က က်ဴးေက်ာ္သူေတြကုိ တုိက္ခုိက္ျပီးက်ဆုံးသြားတဲ့လူေတြကုိ ျမဳပ္ထား
တာပါ။



ေက်ာက္တုိင္ကုိေက်ာ္ျပီး ဘယ္ဖက္ကုိၾကည့္ရင္ေတာ့ ဒီလုိမ်ိဳးသစ္ပင္ေတြမုိးထားတဲ့လမ္းကုိေတြ ့ရပါလိမ့္မယ္။ ဒီလမ္း
အတုိင္းတည့္တည့္ေလွ်ာက္သြားရင္ေတာ့ ဒူးရင္းသီး (Esplannde Theatres) ကုိေရာက္ပါတယ္။



ဒါကေတာ့ စီးပြားေရးဇုံ/ဗဟုိ ရဲ့ေန ့ခင္းရႈခင္းေလးပါ။



အံ့ႀသမိလုိ ့ဓါတ္ပုံရုိက္လာတာပါ။ အစထင္တာက အားကစားလုပ္တဲ့လူေတြလုိ ့ထင္တာပါ။ ေနာက္ပုိင္းမွမဟုတ္မွန္း
သိလုိက္ပါတယ္။



ႏုိင္ငံေရးထက္ ဘာသာေရးဆႏၵျပၾကတာပါ။ ဒီလုိပုံေတြခင္းက်င္းျပသျပီး လူေတြကေတာ့ တရားထုိင္သလုိမ်ိဳးလုပ္ၾက
ပါတယ္။



ဒါကလဲ စီးပြားေရးဇုံပါနဲ ့ ျခေသၤ့ပုံပါ။ ဒီလုိမ်ိဳးတည့္တည့္ၾကည့္ရင္ေတာ့ ဘယ္ဖက္မွာ ဒူးရင္းသီးအေဆာက္အအုံရွိပါ
တယ္။



ဒါကေတာ့ ဒူးရင္းသီးအေဆာက္အအုံရဲ ့ေရွ ့ကေနျပီး ဘယ္ဖက္ကုိလွည့္လုိက္ရင္ေတြ ့ရတဲ့ျမင္ကြင္းပါ။ ဒီအေဆာက္
အအုံရဲ ့ညာဖက္မွာေတာ့ ခုဏက သေဘာၤဟုိတယ္ရွိပါတယ္။ အဲဒီေန ့တုန္းက လူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဇြန္လႊတ္ေန
ၾကပါတယ္။ အနီးကပ္ဆြဲတာအဲေလာက္ပဲရပါတယ္။ ျပီးေတာ့ The Lord of The Ring ရုပ္ရွင္ကားထဲက The Two
Towers ကုိေျပးျပီးသတိရလုိက္တာနဲ ့ရုိက္လာတာပါ။



ကဲဒါကေတာ့ ဒူးရင္းဒီအေဆာက္အအုံၾကီးပါ။ ဒီအေဆာက္အအုံရဲ ့အျပင္ဖက္မွာေတာ့ စတိတ္ရွိဳးစင္အေသးေလးေတြရွိ
ျပီးေတာ့ ေဖ်ာ္ေျဖမႈေတြလဲရွိပါတယ္။



အေပၚပုံကေတာ့ ဒူးရင္းသီးထဲကျမင္ကြင္းပါ။ လူေတြ၀ုိင္းဖြဲ ့ျပီးေတာ့ ဇြန္ေတြလုပ္ေနၾကပါတယ္။



ဒါလဲပဲ..စတိတ္ရွိဳးပါပဲ။ တရုတ္သီခ်င္းေတြေဖ်ာ္ေျဖေနပါတယ္။ (အသံမၾကားရလဲ..ျမင္ေယာင္ၾကပါရန္)



ဟုိတယ္နဲ ့လကုိရုိက္တာပါ။ စကၤာပူမွာေတာ့လည္စရာဆုိလုိ ့ စတုိးဆုိင္ေတြရွိတယ္။ တုိက္တာေတြရွိတယ္။ ေစ်းလဲၾကီး
ပါတယ္။ ညဆုိရင္လဲ..ေနရာတုိင္းလုိလိုမွာ ႏႈိက္ဂလပ္ ေတြေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာရွိပါတယ္။ ညပုိင္းမွာဆုိရင္
စကၤာပူႏုိင္ငံက Vegas လုိမ်ိဳး...ေပ်ာ္စရာေတြနဲ ့ျပည့္ေနတဲ့ျမိဳ ့လုိမ်ိဳးပါပဲ။ ေန ့ပုိင္းၾကေတာ့ အလုပ္သြားလုပ္တဲ့လူေတြ
နဲ ့ ရႈပ္ရွပ္ခတ္ေနတတ္ပါတယ္။



ေတြ ့ျပီးရင္ကြဲ..ေရာက္ျပီးရင္လြဲ..ဆုိတဲ့အတုိင္းအခ်ိန္တန္ေတာ့လဲျပန္ရဆုိတဲ့ သဘာ၀ရဲ ့နိယာမအတုိင္း ေလဆိပ္ဆီကုိ
ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။

အဲလုိနဲ ့ပဲ..“ေႀသာ္..လူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလာလည္ခ်င္တဲ့..စကၤာပူႏုိင္ငံၾကီးကေနျပန္ထြက္ခြာရေတာ့မွာပဲ..အင္း..
ေရာက္ခဲ့တယ္ေပါ့ေလ”..လုိ ့ပဲ...စဥ္းစားမိပါတယ္။



ေလဆိပ္ရဲ ့၀င္ေပါက္ပါ။ ေနာက္ဆုံးေတာ့လဲ ထုံးစံအတုိင္းပါပဲ....အထုတ္ေတြလြယ္ပုိးျပီး..ဆုိင္ရာဆုိင္ရာကုိျပန္ပါေတာ့
တယ္ဗ်ာ။


ရွမ္းကေလး