ယေန ့၌ က်ေနာ္သည္ လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရးရုံးသုိ ့သြားစရာရွိသျဖင့္ လမ္းတြင္ဖတ္ရန္ ထုိင္းဟာသ မဂၢဇင္းတစ္ခုကုိ ၀ယ္လုိက္၏။ ထုိသုိ ့ဖတ္ရင္း တစ္ေနရာတြင္ သူခုိးမ်ား၊ မ်ားလာရျခင္း၏ အေၾကာင္းကုိ ေရးသားထား၏။
သူတုိ ့ေရးသားထားသည္မွာ ‘ ခုေတာ့ သူခုိးေတြေပါမ်ားလာတယ္ဗ်ာ။ အဲဒါက ျမန္မာျပည္က အလုပ္သမားေတြေပါမ်ားလာေတာ့ လဲ သူခုိးေတြေပါမ်ားလာတယ္ေပါ့။ သူတုိ ့က က်ေနာ္တုိ ့ျပည္မွာလဲ လာေနေသး ေျမပုိင္ရွင္ျဖစ္တဲ့ ထုိင္းလူမ်ိဳးေတြကုိလည္း လာရန္ရွာေသးတယ္ဗ်ာ။ သူတုိ ့က ေက်းဇူးရွင္ကုိ ျပစ္မွားေနတယ္ေနာ္’ ဟု ေရးသားထားသည္။
ထုိအေရးအသားသည္ ထုိင္းျဖင့္ေရးသားထားေသာ္လည္း ထုိင္းစာ ဖတ္တတ္ေသာ က်ေနာ့္ အဖုိ ့ေတာ့္ ထုိစာကုိဖတ္ျပီး အလြန္ကုိ ၀မ္းနည္းသည့္ အျပင္ ့စာေရးသူ၏ စိတ္ထားေသးသိမ္မႈကုိ အလြန္ပင္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိပါသည္။
အေၾကာင္းမွာ က်ေနာ္တုိ ့သည္ ထုိင္းလူမ်ိဳးမ်ားမလုပ္ေသာ အလုပ္ကုိ လုပ္ကုိင္ျပီး အႏၱရယ္မ်ားေသာ အလုပ္မ်ားကုိ ထုိင္းလူမ်ိဳး မ်ား ကုိယ္စားလုပ္ေနေသာ ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
သုိ ့ေသာ္လည္း ေရွးစကားပုံတုိင္း ‘ ငါးတစ္ေကာင္ပုပ္လ်င္ တစ္ေလွလုံးပုပ္သည္ဆုိေသာ စကားပုံကုိ ျပန္၍ သတိရမိ၏။ ’ က်ေနာ္ တုိ ့ျမန္မာႏုိင္ငံသား အေနျဖင့္ မေကာင္းသည္မ်ားကုိ လုပ္မိလွ်င္ လုပ္မိလိမ့္မည္။ သုိ ့ေသာ္ အားလုံးကုိ အက်ိဳးသက္ေရာက္ေလသည္။
ထုိနည္းတူစြာ က်ေနာ္စဥ္းစားမိသည္မွာ လူတစ္ေယာက္သည္ မေကာင္းေသာ္လည္း ျပန္၍ ျပင္ဆင္ႏုိင္သည္ ဆုိသည့္အတုိင္း သတ္မွတ္ထားေသာ္လည္း ထုိင္းလူမ်ိဳးမ်ားမွာ ျမန္မာ မွလာေသာ လူမ်ိဳးမ်ားကုိ သမုိင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ အလြန္ပင္ မုန္းသီးတတ္ၾက၏၊ ( ပညာတတ္ မ်ားမွ တစ္ပါး)
ထုိ ့ေၾကာင့္ ထုိင္း၌အလုပ္လာလုပ္သူမ်ား ေအးျငိမ္းဖုိ ့ရာ ျမန္မ်ာအလုပ္သမားမ်ား အေနျဖင့္ ရုိးရုိးသားသား လုပ္ေဆာင္ရန္ႏွင့္ ျပႆနာ မရွာမိရန္ အထူးကုိ သတိေပးႏႈိးေဆာ္အပ္ပါသည္ ခင္ဗ်ား။
ရွမ္းကေလး အေတြ ့အႀကံဳ
Friday, May 22, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment